Een vriend vroeg me een mes te slijpen dat al drie jaar in de keuken werd gebruikt voor allerlei taken: het hakken van bevroren vlees en botten van gevogelte. Het mes van 95X18-staal heeft de tests niet doorstaan en er verschenen verschillende spanen op de snijkant, en de eerste 50 mm vanaf de punt waren aanvankelijk "ondergeslepen". De eigenaar was bang om zelf manipulaties uit te voeren, hoewel hij een schuurblok van een bouwmarkt in zijn keuken heeft staan.
Voor- en nadelen van “gekochte” slijpmachines
De meest voorkomende reden voor falen bij het slijpen van een mes is de moeilijkheid om het in een zodanige positie te houden dat de naderingshoek constant blijft. Er zijn veel apparaten en machines die dit probleem oplossen.
Het belangrijkste voordeel van slijpsystemen die in productieomstandigheden zijn vervaardigd, is dat ze klaar zijn voor gebruik; er hoeft niets te worden voltooid.
Ze hebben echter ook nadelen:
- De meeste apparaten kunnen alleen onder een vaste hoek werken (elektrische keukenslijpers, apparaten van het Lansky-type).
- Systemen met goede functionaliteit, zoals Apex Edge Pro (prijs ongeveer $300), kosten veel geld. Bovendien zijn er meer klonen en vervalsingen te koop dan originelen.
- Bijna alle mechanische slijpers verwijderen een enorme hoeveelheid metaal en oververhitten de snijkant. Uitzonderingen, zoals Tormek (Tormek T9 kost meer dan 50.000 roebel in de minimale configuratie. Apparatuur voor de machine moet apart worden aangeschaft en ook duur.), Zijn HEL duur.
- Niet alle "fabrieks" -ontwerpen fixeren het mes stevig genoeg.
Zelfgemaakte puntenslijper
Het zelfgemaakte apparaat dat ik gebruik heeft minstens duizend messen, beitels en ander snijgereedschap gezien, dus ik twijfel niet aan de effectiviteit ervan. Het ontwerp is uiterst eenvoudig en het duurste zijn de slijpstenen. In de beschrijving geef ik geen specifieke maten, alleen algemene ideeën.
bed
Het bed is een stuk ijzer uit de set “Jonge Boekbinder”. Het is vrij groot en massief, dus het wiebelt niet, zelfs niet op "scheve" bases.
Rek
Het statief uit de fotovergroter bleek een uitstekende donor. Het standaard hefmechanisme, waarmee ik de hoek van de steen ten opzichte van het vlak van het blad verstel, werkt soepel en zit stevig vast.
Hellende staaf
Een gekalibreerd staafje met een diameter van 10 mm is ontworpen om de slijpsteen vast te houden en te verplaatsen. Het is via een scharnier aan het hefmechanisme bevestigd - een stuuruiteinde van een skelter. Op de stang worden de volgende onderdelen gezet: een kunststof moer, een veer, twee klemmen met bevestigingsschroeven, een moer aan de achterkant (zodat de stang niet uit het scharnier valt). Met dit ontwerp kun je met stenen van verschillende lengtes werken en ze snel verwisselen: ik bevestig nooit de borgschroef van de nabijgelegen klem en de steen wordt vastgehouden door de veerkracht.
Mesvergrendelingsmechanisme
Mechanisme-elementen:
- Haakje. Het onderdeel is gemaakt van duraluminium en dient als klem.
- Een bronzen bus met een halfronde groef wordt bewegingloos in de beugel geklemd.
- De as zit met een spleet van 0,1 - 0,15 mm, d.w.z. hij draait vrij. De veer drukt de bevestigingsas tegen de bus.
- Het kanaal is bevestigd aan de as.
- Twee paar bekken met M8-hamerbouten bewegen vrij langs de groeven in het kanaal. Na het aandraaien van de moeren worden ze stevig op hun plaats vastgezet. De hoek tussen de oppervlakken van de klauwen grenzend aan de kanaalflenzen is ongeveer 75 graden.
De bus is gemaakt op een draaibank, de kaken en het kanaal zijn gemaakt op een freesmachine en de beugel is gemaakt op een boormachine. De overige onderdelen en losse onderdelen werden in de garage gevonden.
Slijpprocedure
Als een gebruikt mes wordt geslepen en het nodig is om de invalshoek te behouden, wordt het werk in de volgende volgorde uitgevoerd.
We klemmen het mes in de kaken, nadat we eerder hun positie in de breedte hebben aangepast.
Vóór de installatie verzegelen we de messen met een gepolijst mes en plakband om krassen te voorkomen.
Teken de snijrand met een watervaste stift. Wij plaatsen een schuursteen met de grootste korrel. We maken een aantal voorzichtige bewegingen met de halter van onszelf. Aan de hand van de slijtage van de markeringssporen bepalen wij of de hoek juist gekozen is. Als de steen langs de rand blijft hangen, moet deze worden vergroot, dat wil zeggen dat het scharnier omhoog moet worden gebracht. Na het corrigeren van de hoek moet het schuurmiddel de markeringen langs het gehele vlak van de snijkant verwijderen.
Nu kunt u direct doorgaan met slijpen. We maken heen en weer gaande bewegingen met de staaf en bewegen langs de rand van het mes totdat spanen, plooien en andere defecten volledig verdwenen zijn. We oefenen alleen lichte druk uit als we van onszelf weggaan.De staaf zou leeg moeten terugkeren. Bij de laatste passen laten we de druk op de stang los.
Trek het kanaal naar u toe en draai het 180°. We slijpen totdat de breedte van de inlaat aan beide zijden ongeveer hetzelfde is.
Je hoeft niet voortdurend te bukken om de rand visueel te controleren. Een van de voordelen van het gebruikte apparaat is dat het mes één keer bevestigd is, zo veel gedraaid kan worden als je wilt en altijd in de gewenste posities blijft staan.
Wanneer de tweede zijde klaar is, verschijnt er een braam op de eerste. Je ziet het misschien niet, maar je kunt het duidelijk met je vingers voelen. Je moet ervoor zorgen dat de braam zich over de hele lengte heeft gevormd, anders zullen er later "domme" gebieden zijn en zal het werk opnieuw moeten worden gedaan.
U moet de braam onder controle houden door uw vinger van de kolf naar de snijkant te bewegen, maar niet erlangs! Anders zijn bezuinigingen niet te vermijden.
De breedte van de snijkant langs het blad hangt af van de geometrie van de hellingen. Bij dit mes is het lood aan de punt dikker dan de rest.
Voordat u overgaat op een fijner schuurmiddel, gebruikt u een spons of keukenpapier om zaagsel te verwijderen. We nemen aan beide kanten de risico's van de vorige steen weg. In dit geval moet de braam zich scheiden: niet afbrokkelen in de vorm van stof, maar in dunne draden vallen.
Afhankelijk van de korrelgrootte kan de tweede steen ook de braam “pikken”. In mijn geval is dit precies wat er gebeurde. Dan gaan we verder met het volgende graan.
We controleren het resultaat van het werk aan een krant: we maken een snede met een broots en controleren de gladheid ervan. Als er nog gebreken overblijven, blijven deze hangen.
Als je wilt, kun je proberen het haar op je pols te scheren.
De beste manier om dit te controleren is door met een mes te snijden waarvoor het bedoeld is.
Schurende stenen
Ik gebruik een set diamantstenen op een metalen verbinding (4 stuks). Koelvloeistof – leidingwater.Sommige slijpers bevochtigen de diamanten met zeepemulsie. Sommige mensen werken over het algemeen “droog” (zie video). Ik slijp volgens de instructies van de steenfabrikant, die aanbeveelt om de steen nat te maken met water en periodiek eventueel metaalvijlsel af te borstelen.
Korrelgroottes op staven (in micron):
- 125/100 – vorming van de snijkant, verandering van de slijphoek;
- 63/50 – ruw slijpen;
- 20/14 – fijn slijpen;
- 7/5 – polijsten.
Ik begon met de eerste steen en eindigde met de derde. De vierde gebruik ik vrij zelden, alleen op verzoek van estheten.
In plaats van diamantstaven kunt u werken met kunststenen gemaakt van electrocorundum. Er is een nog budgetvriendelijkere optie: plak stroken schuurpapier met verschillende korrelgroottes op aluminium- of glasvormen. Het belangrijkste is dat alle stenen in de set dezelfde dikte moeten hebben.
Video over het slijpen van messen
In de video scherpt de jager zijn werkmes (Bohler M390-staal) op het hierboven beschreven apparaat. Hij gebruikt maar één steen 63/50 en vindt dat genoeg. Karakteristieke bewegingen langs de rand - zo verwijdert hij de braam.
Misschien heb ik iets gemist in de beschrijving van het proces of apparaat, ik ben afgeweken van sommige canons, ik bid niet tot Arkansas en Japanse waterstenen. Ik stel voor om deze punten in de reacties te bespreken.
