Iedereen weet dat uien en knoflook in de lente massaal ontkiemen. En zelfs als aan alle bewaaromstandigheden voor deze wortelgewassen wordt voldaan (temperatuur van 0 tot +2°C, luchtvochtigheid in de kelder van 70 tot 75%, ventilatie), is niemand immuun voor het verschijnen van exemplaren met uitgekomen groen.
Ik selecteer altijd dergelijke bollen om thuis vitaminegroen te forceren. En als ik gekiemde knoflook- en uienkoppen tegenkom in een supermarkt of op de markt, koop ik ze zeker, aangezien verkopers, in de hoop van ondermaatse goederen af te komen, behoorlijke kortingen aanbieden.
Je kunt groene uien in water laten groeien.
Ik geef er echter de voorkeur aan om alliumgroenten in vruchtbare grond te kweken. Volgens mijn waarnemingen kan bij gebruik van tuingrond als substraat de oogst van sappig groen tot 4 keer worden gesneden, terwijl in water de bollen na de tweede keer snijden uitgeput zijn.
En om ruimte te besparen op de vensterbank vul ik alle ruimte tussen de uienkoppen op met teentjes knoflook.
Kleine en grote teentjes knoflook worden strak tussen de randen van de container en de hoeken van grote koppen geplaatst, alsof ze in een puzzel zijn samengevoegd.Deze planten kunnen goed overweg in gewone plantbakken, maar kunnen desgewenst ook afzonderlijk worden gekweekt.
Mijn ervaring met het thuis kweken van uien- en knoflookgroenten
Het is erg handig om diepe rechthoekige containers te gebruiken waarin geportioneerde stukken gevogelte worden verkocht. Ze zijn zeer compact, maar tegelijkertijd mobiel, en overtollige containers kunnen altijd van vensterbank naar vensterbank worden verplaatst.
Voor het planten kies ik gekiemde bollen en knoflookkoppen. Ik zaai zelfs de kleinste teentjes, geselecteerd uit de binnenste cirkel van lentevariëteiten knoflook. Mijn ervaring is dat een geplante uienkop eerder uitdroogt dan een klein teentje knoflook dat niet zal ontkiemen. Als er niet genoeg uitgekomen exemplaren zijn om de container te vullen, neem ik een droge ui van geschikte grootte en snij de bovenkant af met een scherp mes.
Als substraat gebruik ik grond die rechtstreeks uit de tuin wordt verzameld.
In dergelijke grond schieten bollen en kruidnagel wortel en ontwikkelen zich goed. Groene planten hebben zelden water nodig. In de winter, wanneer zaailingen een gebrek aan licht ervaren, verbruiken ze heel weinig water en is het noodzakelijk om de grondbal niet vaker dan één keer per week te bevochtigen.
In de lente en de vroege zomer, wanneer ik alle containers met groen naar het open balkon op zonnige plaatsen verplaats, wordt de groene knoflook en uien elke 2-3 dagen water gegeven, omdat de grond in de containers uitdroogt.
Eens in de twee weken zorg ik ervoor dat ik de greens voed met asinfusie, bereid met een snelheid van 1 eetl. l. as per 1 liter water (drie dagen laten staan). De toevoeging van as, rijk aan fosfor, kalium, calcium, magnesium en micro-elementen, verbetert de omstandigheden voor de ontwikkeling van zaailingen en de biochemische samenstelling van de bladeren.
Ik begin met het knippen van veren wanneer hun hoogte 15 cm bereikt.Ik heb nooit het geduld om te wachten op de groei van dertig centimeter groen. Als een ui in de container uitdroogt, plant ik op zijn plaats onmiddellijk uien die zijn ontkiemd tijdens opslag in het appartement.
Zoals je kunt zien, is er niets ingewikkelds aan het kweken van groene uien en knoflook. Ik raad aan om uiengroenten voor groenten te kweken om van het vroege voorjaar tot de vroege zomer aan de behoeften van het gezin aan sappige spruiten te voldoen.
Veel plezier met het kweken van groenten en bloemen in uw minituin!
