Je kunt zo'n olifant zelf naaien voor je kind. Als cadeau aan een dierbare of om in huis te plaatsen als vintage, exclusief en heel gezellig decoratief element. Om het te maken heb je heel weinig afvalmateriaal nodig en ongeveer twee tot drie uur vrije tijd. Je hoeft geen speciale kennis te hebben, het is voldoende om op zijn minst een beetje te kunnen naaien en je eigen fantasie effectief te gebruiken. Hoe vaker je het laat zien, hoe interessanter het resultaat zal zijn.
Bereid dus het gereedschap voor op de klus:
1. Schaar
2. Naald
3. Draden
4. Handgreep
5. Papier of plastic folie om het patroon te tekenen
Vind onnodige stukjes stof, knopen, kant, verschillende linten, vlechtwerk, kralen, kralen kunnen van pas komen. Niet per se dit allemaal, gewoon wat je in huis hebt.Oude kleren zijn perfect; je vindt het niet erg om ze te verspillen voor zo’n creatieve onderneming. Het is gemakkelijk om knoppen en al het bovenstaande te vinden. Kies elke stofkleur die bij uw smaak of uw interieur past. Een veelkleurige olifant met een kleine bloem, een geruit patroon of strepen ziet er het meest indrukwekkend uit. Over het algemeen is de keuze aan u.
Je hebt ook een stuk witte of andere effen stof nodig voor de slagtanden van de olifant en absoluut elke andere stof, bij voorkeur contrasterend, voor de binnenkant van de oren en om het speelgoed te versieren. Gebruik voor de vulling opvulling van polyester als het speelgoed bedoeld is voor een baby, of watten of voddenresten, dan zal de olifant niet zo zacht, zwaarder en stabieler zijn, wat de voorkeur heeft voor gebruik voor decoratieve doeleinden. Als je extra stevigheid wilt toevoegen, gebruik dan een draadframe voor het hele figuur of alleen voor de benen.
Het productieproces begint met een patroon. Je kunt een kant-en-klaar exemplaar gebruiken of er zelf een bedenken. Het is belangrijk dat het product niet te klein is. Hoe kleiner het vaartuig, hoe langer het duurt om eraan te sleutelen vanwege de kleine details en de nauwgezetheid waarmee je ermee werkt.
Teken het patroon op papier of plastic folie en knip het uit met een schaar.
Breng elk detail over op de stof, en als er een rechter- en linkerkant is, vergeet dan niet het patroon om te draaien om geen niet-overeenkomende elementen te krijgen.
1. Lichaam (volgens het patroon is het in twee delen verdeeld, je moet het combineren) – 2 delen
2. Hoofd met romp (kan afzonderlijk of samen met het lichaam worden gesneden, waarbij gaten voor de oren op de kruising worden gesneden) – 2 delen
3. Binnenste deel van het achterbeen - 2 delen
4. Binnenste deel van de voorpoot - 2 delen
5.Buik - 1 stuk
6. Voet – 4 delen
7. Staart – 1 stuk
8. Oor – 4 delen
Wanneer alle elementen op de stof zijn getekend, kun je ze uitknippen. Het is raadzaam om iets afstand te nemen van de rand van het patroon, zodat er naadtoeslag overblijft.
Je naait de delen aan elkaar - twee helften van het lichaam met een hoofd, waaraan aanvankelijk de binnenste delen van de benen zijn bevestigd, de voeten worden aan de benen genaaid en vervolgens de buik, waarvan één kant niet is vastgenaaid zodat er is een gat voor vulling.
Vergeet de oren, staart en slagtanden niet - deze zijn al in afgewerkte vorm met de voorkant naar binnen op de juiste plaatsen geplaatst en vastgezet tijdens het naaien van het hele product.
De voddenhuid van de olifant keert binnenstebuiten. Nu hoeft u het alleen nog maar stevig door het gat in de buik te vullen en vast te naaien.
Het meest interessante deel van het werk begint: decoreren. De knoppen zijn uitstekende ogen voor de olifant. En daar kunnen we mee stoppen: het kind zal blij zijn met dit resultaat.
Maar we gaan verder: we naaien een opengewerkte patch op de rug van de olifant van dezelfde stof die op zijn oren zit, versieren deze met knopen, versieren de benen en zijkanten van de babyolifant met vlechtwerk en voegen kant toe. Over het algemeen creëren we schoonheid van wat we hebben, en wie weet hoe. Het belangrijkste is een gevoel voor verhoudingen en een esthetisch gevoel om zo'n olifant, of een nog betere, met je eigen handen te maken.
