Miniatuurapparaten voor het afleggen van examens
INHOUD
Kleine zendontvanger voor examens
Met je eigen handen een miniatuuroortelefoon maken
Draadloze oortelefoon voor examens-1
Draadloze oortelefoon voor examens-2
Draadloze micro-oortelefoon op chip
Draadloos verborgen oortje
Deze transceiver is een van mijn eerste ontwikkelingen. Ik weet niet meer of ik voor of na de film "Operatie Y" een draagbare zendontvanger in elkaar heb gezet en met zijn hulp heb ik met succes slechts één examen behaald - "Wetenschappelijk Communisme". Alle andere examens veroorzaakten geen problemen.... En mijn medestudent Zilberstein dicteerde mij vanuit aantekeningen (misschien reageert hij nog?).
Aangedreven door een Krona-batterij. Volumeregeling R6 met een schakelaar van een zakontvanger. Het bereik, enkele tientallen meters, besloeg het hele Institute of Communications (OEIS). Een antenne gemaakt van flexibele draad van 1-1,5 meter werd onder de jas geplaatst op de achterkant. DEMSH1A-capsule wordt met een kabel in het scherm aangesloten, in de hoes gevoerd en onder de horlogeband geplaatst.Hij bracht het naar zijn vuist, fluisterde het onderwerp van het kaartje, en terwijl hij zijn oor omhoog hield, had hij nauwelijks tijd om het op te schrijven. De S1-schakelaar, een Frans prototype van de P2K, werd geactiveerd door met de elleboog op de broekzak te drukken.
Dus de sessie kwam en “verdomd”, d.w.z. de leraar met een emmer spijkers probeert ze in je kont te slaan. Nee, ik zal geen origineel nageltrekkerontwerp voorstellen. Laten we het hebben over hoe we het meest onaangename proces van het slaan van "spijkers" kunnen vermijden met behulp van moderne technologieën. Ik bedacht dit in 1996, toen ik in mijn eerste jaar aan de universiteit zat. Nou ja, eigenlijk heb ik 5 jaar gestudeerd en ben ik als specialist met een zuiver geweten en een leeg hoofd naar buiten gekomen :-). Palev was er nooit. Dit was de inleiding, om het zo maar te zeggen.
Dus we hebben nodig:
1. superlijm
2. een krachtige magneet van de harde schijf van een computer.
3. gebruikte AA-batterij.
4. Relais RES-10 in gedemonteerde staat waarvan we een dunne draad nodig hebben. Andere relais zullen ook werken. Het belangrijkste is een dunne draad. Hoe dunner hoe beter.
5. Met folie bedekte glasvezel.
6. dode Chinese oortelefoon. Het enige dat het nodig heeft is een membraan.
7. een gebruikte penvulling met een diameter van 2,5 - 3 mm en twee sluitringen die erop zouden passen en niet los zouden komen.
Technologie
We nemen de AA-batterij en verwijderen het blikken omhulsel ervan. Uit dit blik snijden we een strook van 22-25 mm lang en 3-4 mm breed. Vervolgens buigen we het zodat we een cilinder krijgen. We solderen de naad van de cilinder. Dit is de basis van de oortelefoon.
Nu kun je beginnen met het maken van de basis. Neem hiervoor glasvezel met een dikte van ongeveer 0,3-0,5 mm (indien nodig delamineert het goed) en snijd er een cirkel met de vereiste diameter uit, deze moet met kracht in het lichaam passen.Als alternatief kunt u het hele ontwerp vooraf etsen en vervolgens alles met een schaar uitknippen. Je kunt ook alle contactvlakken doorsnijden met een cuttermes. Langs de rand van de cirkel wordt glasvezellaminaat aan de basis van de cilinder gesoldeerd. Op dit punt is het lichaam klaar.
Nu moet je de magneet op de basis lijmen. Een simpele magneet werkt hier niet; je hebt een zeer krachtige nodig en deze wordt verkregen uit gevallen harde schijven. Eén magneet daar is genoeg voor heel wat koptelefoons. De magneet verkregen uit de meest heilige plaats van de computer brokkelt af!!! met een tang in blokjes gemaakt volgens de schaal (2x2x2 mm) van de gegeven tekeningen. Een van de resulterende blokjes (blokjes worden voor het eerst verkregen na ongeveer 10-20 minuten afbrokkelen) wordt gelijmd!!!!!!let op!!!!! zuidelijk!!!! of !!!!! noord!!!pool naar de basis. Je kunt bepalen welke pool welke is met behulp van een magneet van een kapotte Chinese oortelefoon. Gelijmd met secondelijm. Het belangrijkste is om de twee gaten in de basis niet af te dekken.
Het membraan is afkomstig van Chinese koptelefoons (en hoe Chineeser de oortelefoon, hoe beter omdat het membraan dunner is “het lijkt mij dat ze zelfs polyethyleen besparen” aangezien de overmatige stijfheid van het membraan het volume van de koptelefoon beïnvloedt). De draad voor de spoel wordt verkregen van een relais van het type RES-10. De haspel wordt op de as van een vulpen D = 2,5 mm gewikkeld, zodat de opwinding niet uitspreidt, op de as zijn stopringen geplaatst. Er wordt een gat in de staaf gemaakt waarin het ene uiteinde van de draad wordt gestoken. Voordat u voor de eerste keer begint met opwinden, moet u een aantal testspoelen oefenen en opwinden; deze mogen niet erg groot zijn kan zich later aan de magneet hechten. De spoelweerstand moet in het bereik van 20-80 Ohm liggen, wat ongeveer 80 windingen of meer is.Bij het opwinden wordt de draad lichtjes bevochtigd met "moment" of BF, je kunt ook superlijm gebruiken, maar voorzichtig zodat de spoel later niet uit elkaar valt als je hem verwijdert. Direct na het opwinden wordt het verwijderd zodat het niet uitdroogt, maar als het toch uitdroogt en blijft plakken, kun je alcohol gebruiken, die het moment snel oplost. Na verschillende mislukte pogingen om de spoel uit het frame te verwijderen zonder deze te beschadigen, moet deze op het membraan worden gelijmd!!!!!!!!!!! met een minimum aan secondelijm. Breng in geen geval superlijm aan op het membraan op plaatsen waar het niet in contact komt met de spoel - anders wordt het membraan stijf en werkt de oortelefoon stil. Vertin de spoeldraden op een afstand van 2 mm ervan.
Nadat de spoeldraden in de gaten in de basis zijn gestoken, wordt het membraan met een minimum aan secondelijm aan de buitenkant van het lichaam - de cilinder - gelijmd. De draden worden aan de contactvlakken gesoldeerd. In dit geval moet u op alle mogelijke manieren proberen de oortelefoon niet te oververhitten, anders kan de magneet of iets anders eraf vallen. Test nu met een ohmmeter en zorg ervoor dat alles in orde is 20-80 ohm.
Draadloze oortelefoon voor examens
(Optie 1)
Dit apparaat werd niet uit noodzaak samengesteld, maar omdat het schakelschema niet beschikbaar was op het netwerk.
De ontvanger van het apparaat is eenvoudig: het is een detectorontvanger met één versterkingstrap.Het ingangscircuit bestaat uit een weerstand en een condensator; de in het circuit geïnduceerde spanning wordt gedetecteerd door een diode en vervolgens versterkt door een transistor in de collector waarvan een oortelefoon met hoge impedantie is geïnstalleerd; deze fungeert als een belasting; een kleine basisvoorspanning wordt bereikt door een weerstand waarvan de weerstand voornamelijk afhangt van de versterkingsfactor van de basisstroom; de weerstand kan binnen 200 -430 kOhm liggen. Dit eenvoudige circuitontwerp biedt hoge parameters met zeer kleine afmetingen. De gebruikte transistor was de binnenlandse KT3130, bij het kiezen van een transistor moet men streven naar maximale versterking. De diode was een siliciumdiode met een Schottky-barrière type KD514 of een soortgelijk geïmporteerd exemplaar! Het zou natuurlijk beter zijn geweest om germanium te gebruiken, maar miniatuurversies waren niet te vinden. Weerstand RC0402 5% van 200 tot 430 ohm (selecteer bij afstemmen op het maximale onvervormde signaal. In het ontvangstcircuit is elke SMD-smoorspoel geschikt, ik heb 1 μH type SDR0402 type/maat 0402 van Bourns gebruikt. SMD condensator type GRM maat 0402 + /- 5% TKE MP0 met een capaciteit van 39 picoforad, wat in het circuit overeenkomt met ongeveer 25 MHz Oortelefoontype TEM-1957, TEM-1956, TEM-1958M, TEM-1958, TEM 2632 of een miniatuur, het belangrijkste is dat de weerstand minimaal 300 Ohm is, beter nog zelfs hoger. Batterij, het moet het kleinst mogelijke elektronische polshorloge kiezen. Maar je moet niet vergeten dat hoe kleiner het is en hoe goedkoper je het koopt, hoe minder het meegaat! duurt misschien niet tot het einde van het examen. Vanwege het ontbreken van miniatuurhoofdtelefoons kan ik het ontwerp van de hele hoofdtelefoon niet weergeven, hoewel het niet moeilijk te raden is, ze zouden binnenkort moeten verschijnen, dan zal het artikel veel completer zijn en er verschijnen goedkope kits voor zelfmontage!
Zender.
Het circuit is vrij eenvoudig: het is gewoon een AM-gemoduleerde zender afgestemd op een frequentie van 25 MHz. Het bestaat uit een audiofrequentieversterker, modulator en de hoogfrequente generator zelf.
De basis van transistor T4 moet via een weerstand van een voorspanning worden voorzien; deze ontbreekt in de schakeling. Weerstand van 180 kOhm vanaf de positieve voeding naar de basis van transistor T4
De ULF (T 1) en modulator (T 3) behoeven geen afstelling. De hoofdoscillator wordt aangepast door de positie van de gemeenschappelijke spoeltrimmer L 1, L 2 te veranderen en de waarden van condensatoren C 6 te veranderen naar het maximum van de golfmeter. De volgende fase is L 3. Het kan nodig zijn om de waarden van de basisweerstand 24 kΩ (de stroom van de hoofdoscillatortransistor) te selecteren. Bij het afstemmen van de antenne door het vervangen van de P-filtercondensatoren en het afstellen van L 5, is het raadzaam een golfmeter te gebruiken. Bij het opstellen van de eindtrap en het matchen met de antenne is het raadzaam rekening te houden met de niet-optimale lengte van de antenne, waardoor het uitgestraalde vermogen van de zender afneemt. Daarom is het raadzaam (net als in het vorige geval) om extra inductantie te gebruiken (hoewel dit niet verplicht is), waardoor de effectieve lengte van de zendantenne van de zender wordt vergroot. Deze spoel is in serie geschakeld met de antenne (niet weergegeven in het diagram). De parameters van de elementen van het U-vormige filter (L 5) en de extra spoel vallen samen met de parameters van het vorige ontwerp.
Hier weer een update, het schema werkt, maar is nog niet in de praktijk toegepast.
Draadloze oortelefoon voor examens
(Optie 2)
Deze radio-oortelefoon verschilt zelfs qua werkingsprincipe van Optie 1. Er wordt gewerkt via de inductieve methode. De spoel die u om uw nek zult hebben, is de primaire wikkeling en op de oortelefoon is dit de secundaire wikkeling.Alle andere elektronica zijn laagfrequente versterkers. Nu voor het ontwerp.
We wikkelen een ontvangstspoel op de TEM-1958-oortelefoon; deze bevat 70-100 windingen geëmailleerde draad van het PEV-2-type 0,05-0,07; een dikkere mag niet worden gebruikt (deze past mogelijk niet in het oor). De radioonderdelen die in het radio-oortje worden gebruikt, zijn te zien in Afb. 1
Rijst. 1
Alle onderdelen van de hoofdtelefoon kunnen op twee manieren worden gemonteerd; de eerste, de eenvoudigste, is montage aan de muur, zie afb. 2 en 3
Rijst. 2
Rijst. 3
Laten we nu eens kijken naar het hoofdtelefooncircuit. Het is vrij primitief gemonteerd en vereist geen enkele aanpassing als het is samengesteld uit eerder bruikbare componenten. Zie afbeelding voor diagram. 4.
Rijst. 4
Zoals uit het schema blijkt is dit een conventionele laagfrequente versterker met directe koppeling(en); de spoel is aangesloten via een isolatiecondensator. Alle transistors in onze versie werden als vijand gekozen, voornamelijk vanwege het miniatuurpakket van het type SOT-323; ze worden BC847 genoemd. Je kunt elk ander geluid met laag vermogen gebruiken, zelfs de structuur doet er niet toe, alleen het standaardformaat. (Als u de structuur van de transistor wijzigt, wijzigt u eenvoudigweg de polariteit van de voeding van het apparaat.)
Zenderantenne (zie afb. 5)
Het is eenvoudig te maken. De draad heeft een diameter van ongeveer 0,33 mm. Het is beter om een flexibele montage te nemen, hoe zachter deze is, hoe beter. Je hebt ook krimpkous nodig die dicht bij de kleur van de kleding of het lichaam ligt. Maar dit betekent niet noodzakelijkerwijs alleen maar vervaagde tonen. Op een doorn (blikje of zoiets) met een diameter van 20 cm meet u de krimpkous af door deze te buigen en af te snijden. We doen hetzelfde, ik rijg een rotsachtige draad van ongeveer 1-2 mm dik in een thermische buis en bind onze draad op een geschikte manier aan één uiteinde vast. Dit zal een geïmproviseerde naald zijn.Nu meten we een stuk draad af en meten we de weerstand ervan; deze zou ongeveer 16 nm moeten zijn. Nu beginnen we de draad rond de opening tussen de uiteinden van de buis te rijgen. Als alles klaar is, heb je een ring met een diameter van 20 cm met minimaal 40 draadwindingen. We krimpen de buis met warme lucht en maken de twee uiteinden schoon door er een stuk afgeschermde draad van een defecte hoofdtelefoon voor de speler aan te solderen, het is goed als de connector op de draad later nuttig is, omdat je de versterker niet hoeft te monteren , maar sluit de antenne aan op de speler, ontvanger, enz. Bij de verbinding (solderen) plaatsen we een stuk buis van 5-8 cm lang, waarbij we er rekening mee houden dat de buis het soldeer bedekt en de in tweeën gevouwen antennespoel erin komt. De zender van deze antenne kan elke audioversterker van meer dan 50 mW zijn die kan werken bij een belasting van 8-16 ohm.
Printplaat van de tweede lay-outoptie.
Het artikel is nog niet tot het einde geschreven en mensen zijn er al over in verwarring. Ze slagen waarschijnlijk met vlag en wimpel voor hun examens. Dmitry stuurde foto's van zijn apparaat (zie hieronder).
Versterker (optie nr. 1)
Zenderversterker nr. 2. Eenvoudiger kan het niet. Het verschil is dat je de spoel moet opwinden tot de weerstand die in het diagram wordt aangegeven. (in plaats van luidspreker)
Versterkercircuit
Draadloze oortelefoon voor examens
(Optie 2 - vervolg)
Hoe maak je een versterker (zender):
1). We kopen een gewone Chinese radio met automatische afstemming, zonder luidspreker. Elk model zal het doen, omdat het circuit praktisch niet anders is.
2). Laten we de radio demonteren.
A). We vinden de microschakeling. Verwijder voorzichtig poten 2, 4, 5. (Als je van bovenaf naar de chip kijkt en ervan uitgaat dat de eerste etappe naast de markering ligt).
B). We vinden de hoofdtelefoonaansluiting. We vinden de contactpoot, die een signaal naar het middencontact van de stekker stuurt (als de stekker stereo is).We vinden het pad dat vanaf dit been loopt en snijden het af. Over het algemeen zal het stopcontact geschikt zijn voor een monostekker. Daar wordt een antenne die om de nek wordt gedragen, vastgezet.
V). We vinden een variabele weerstand, een volumeregelaar en een schakelaar. De twee buitenste contacten gaan naar de hundsfree in plaats van naar het oorstuk (zie foto_1).
3). We hebben een plek in de radiobehuizing geknipt voor de draadvrij en we sluiten alles af zoals het in de behuizing zat. De versterker is klaar voor gebruik! (zie foto_1)
Foto 1
We verbinden de telefoon met hundsfree (hundsfree moet overeenkomen met de telefoon!). In plaats van een koptelefoon pluggen we een antenne in de versterker (voormalige receiver).
Honderdvrij:
Hundsfree heeft geen speciale aanpassingen nodig! In plaats van een koptelefoon sluiten we een versterker aan. Je kunt de Hundsfree-knop openen en de microfoon eruit trekken. Maak het op een aparte draad (zie foto_1). Het allerbelangrijkste: hundsfree moet worden geselecteerd voor een specifiek telefoonmodel, anders kunnen er problemen met het geluid optreden.
Micro-oortelefoon.
De koptelefoonspoel wordt er rechtstreeks op de telefooncapsule (TEM) langs gewikkeld! Na het opwinden is het handig om de windingen op de capsule te bevestigen met behulp van superlijm. De oortelefoononderdelen zijn op een bord gemonteerd, wat het montageproces vereenvoudigt en het mogelijk maakt chiponderdelen van maat 0805 en kleiner te solderen. De batterijlocatie bevindt zich aan de achterkant van de oortelefoon. Het bord bevindt zich boven de batterij. De koptelefoon blijkt aan één uiteinde iets dikker te zijn, waardoor hij goed in het oor blijft zitten en voorkomt dat hij in de hersenen terechtkomt! :0)
De contacten voor de batterij worden uit een koperen afscherming (van een soort spoel) gesneden en op het bord gesoldeerd. De capsule met daarop een spoel gewikkeld kan ook met superlijm op een van de batterijcontacten worden gelijmd (via een pakking). Het gehele systeem wordt in een krimpkous met een diameter van 9-10 mm gedreven.en met behulp van een föhn of een gewone kaars wordt deze zorgvuldig in een kant-en-klare staat gebracht (in dit geval moet de batterij in de oortelefoon worden geplaatst en moet de buis aan de brede kant van de oortelefoon met een pincet worden vastgeklemd; na afkoeling ontstaat er een mooie naad in het ingeklemde gebied, die kan worden afgesneden met een draadknipper). Zie foto.
Ik wilde het speciaal voor gekke handen toevoegen! Om de ontvanger niet te kopen of kapot te maken, ook al is deze Chinees, gaan we naar het schakelschema. zie hieronder
Hieruit zien we dat het grootste deel ervan niet wordt gebruikt, maar dat er alleen een AF-versterker wordt gebruikt die op twee transistors is gemonteerd! We kunnen ze vervangen door huishoudelijke exemplaren, bijvoorbeeld KT3102. Het zal niet slechter zijn, misschien zelfs beter. Deze versterker kan vermogen leveren met vervorming, wat voldoende zal zijn voor een hoogwaardige werking van de hoofdtelefoon. Maar er zijn ook valkuilen: deze schakeling zal geen geluid van hoge kwaliteit opleveren en zal zich op het niveau van industriële ontwerpen bevinden! Maar wij zijn radioamateurs en zullen daar niet bij blijven.
Een AF-versterker van hogere kwaliteit kan worden samengesteld met behulp van één goedkope microschakeling en vier discrete elementen. Ik hoop dat het niet nodig is om uit te leggen wat we zullen inschakelen in plaats van een koptelefoon? Ja, dat klopt, de zenderspoel hangt slap om zijn nek.
Nu zijn we bij het laatste deel van het artikel aangekomen. En laten we hier een einde aan maken.
Draadloze oortelefoon voor examens
(Optie 2 - einde)
Productie optie.
We monteren het radio-oortje, waarvan de montage zal worden besproken, volgens het diagram (Fig. 1), dat al eerder werd gepresenteerd. Hiervoor hebben we alle radiocomponenten (SMD) nodig die in het diagram worden weergegeven, een elektromagnetische telefoon TEM-1958, een door warmte krimpbare buis (bij voorkeur vleeskleurig) en een geëmailleerde draad van 0,04-0,05 mm (je kunt deze krijgen door een Chinese wekker te breken).
Rijst. 1
Allereerst maken we een gedrukt schakelschema op een computer, omdat het al klaar is, downloaden, printen en maken we het bord gewoon rechtstreeks.
Rijst. 2
Rijst. 3
Het gedrukte schakelschema, zoals te zien in de figuur, bestaat uit twee afzonderlijke delen. Op het moederbord bevinden zich: transistors V1-V3 en weerstanden 10K en 43K. Het tweede bord bevat: een condensator van 0,1 mF en een weerstand van 560 K.
Rijst. 4
Rijst. 5
Rijst. 6
Omdat de radio-oortelefoon zo compact mogelijk moet zijn, moet het bord ook met de grootste zorg worden vervaardigd. Om ervoor te zorgen dat de op deze manier gesneden planken niet alleen een klein oppervlak hebben (Fig. 6), maar ook qua dikte, beginnen we het oppervlak van de plank heel voorzichtig en nauwgezet vanaf de achterkant te schuren, en tegelijkertijd de nagels. Om te beginnen is het het beste om grof schuurpapier te gebruiken, en pas dan, wanneer het achteroppervlak tot een minimum is geschuurd (het belangrijkste is om het niet te overdrijven!) We nemen, indien mogelijk, fijn schuurpapier en verfijnen het oppervlak zorgvuldig , onthoud dat met dit oppervlak beide planken op het TEM-lichaam -1958 worden gelijmd.
Vervolgens volgt, zoals verwacht, het solderen van de elementen. Het is het beste om op een metalen oppervlak te solderen dat overtollige warmte absorbeert, omdat bij het solderen op zo'n dun bord sporen kunnen loslaten! (nou ja, het hangt allemaal af van je vermogen om te solderen). We lijmen de afgewerkte platen met betrouwbare superlijm zodat de platen met elkaar zijn verbonden (Fig. 9), soldeer de verbinding (precies de plaats waar de condensator wordt aangesloten op de emitters van de transistors). De uitstekende randen verwijderen we met een scalpel!
Rijst. 7
Rijst. 8
Rijst. 9
Nu nemen we de spoel (Fig. 10) met de eerder genoemde geëmailleerde geleider en winden 70-100 windingen op de resterende vrije ruimte op de TEM-1958 en solderen, volgens het diagram, de uiteinden aan de planken.Voor de betrouwbaarheid kun je een beetje lijm op de haspel laten vallen. Het gebruik van een geleider met een grote diameter kan leiden tot zelfexcitatie van de oortelefoon (hoogfrequent piepen).
Rijst. 10
Rijst. elf
Als het werkstuk er zo uitziet, bent u in de goede richting!
Voor het maken van een batterijbehuizing gebruiken we tin (kan uit een oude batterij gehaald worden) en materiaal voor het maken van printplaten. Uit een blikje snijden we het grootste deel van het fasunglichaam (dat ook de "+" terminal is), zie Fig. 12, uit het materiaal voor het maken van printplaten snijden we een cirkel met een diameter van 6 mm en nemen opnieuw schuurpapier en schuur het oppervlak en al bloedende vingers tot een minimum. Dit is wat we kregen als de “-” terminal. Als resultaat ziet de fasung er zo uit. Zie je? Afb. 13.
Rijst. 12
Rijst. 13
Nu komt het zeer belangrijke moment “Installeren van de fasung”. Als je je nu niet concentreert, beschouw het dan als een mislukking! Allereerst solderen we de “+” aansluiting aan een van de TEM-1958-contacten (bij voorkeur aan de rechterkant, als je vanaf de zijkant van de markeringen kijkt en er rekening mee houdt dat de contacten bovenaan zitten). heel voorzichtig en snel gedaan, want deze contacten vallen er heel snel af en dan is dat alles, "aambeien"! Nou, als alles is gelukt, kun je verder gaan, zodat deze lijm er in de toekomst niet af valt en je humeur bederft, dan moet hij goed worden gelijmd of gevuld met tweecomponenten secondelijm (de duurzaamheid is 250 kg/ cm?, misschien zwakker), lijm tegelijkertijd de "-" aansluiting (maar vergeet daarvoor niet het tweede contact van de TEM op het circuit aan te sluiten, anders is het te laat!) De "+" aansluiting mag niet in contact komen met het lichaam!
Nadat de lijm goed is opgedroogd, voegen we volgens het schema de ontbrekende verbindingen toe, hiervoor gebruiken we een geëmailleerde geleider. Op de plaatsen waar het passeert, morsen we een matige hoeveelheid Chinese tweede lijm zodat het niet inkort (isolatie). Aan het einde plaatsen we de resulterende structuur in een krimpkous (de batterij moet in de container zitten!), Verwarmen met een föhn of aansteker, klemmen de verwarmde buis met een pincet aan de batterijzijde vast en verwijderen voorzichtig de uitstekende ledematen met een scalpel. Een correct gemonteerde oortelefoon zal een licht gesis veroorzaken!
Rijst. 14
Rijst. 15
Rijst. 16
Zo ziet het er in het oor uit!
De vervaardiging van de zendantenne is beschreven in eerdere artikelen!
Draadloze micro-oortelefoon op chip
Voor het examen van vandaag heb ik deze hele opstelling op de TDA7050-chip gemonteerd, zowel de ringleidingversterker als de oortelefoon zelf.
Voor de lus heb ik een microschakeling in een normaal pakket gebruikt. Het verbindingscircuit is vergelijkbaar met een stereo (lager), alleen heb ik de 2e en 3e poot met elkaar verbonden, en de 7e en 8e gaan afzonderlijk naar condensatoren. Maar daarna, niet met 2 luidsprekers, maar met elkaar verbonden en in een lus (puur op het gehoor, het geluid is krachtiger dan bij gebruik van de monoversie, d.w.z. het bovenste 1e circuit), is het tweede uiteinde van de lus natuurlijk aan de min kant.
De lus werd gewikkeld op 32 ohm. Als accu heb ik een accu uit een Samsung X100 genomen.
Indien mogelijk is het beter om een versterker voor de lus in elkaar te zetten met behulp van m/s TDA7052, de oortelefoon pikt veel beter op!
In de oortelefoon zelf heb ik een microschakeling in een SMD-behuizing gebruikt. De luidspreker is afkomstig van Nokia (degene die 60 Ohm lijkt te zijn). Ik heb het volgens het eerste schema geassembleerd, maar alleen zonder weerstanden en condensatoren, d.w.z. Op de ingang heb ik een spoel aangesloten (zonder condensatoren en weerstanden!!!), die ik om de microschakeling heb gewikkeld.
En zodat er meer weerstand was, wikkelde ik eenvoudigweg meer windingen (ik wikkelde hem handmatig gedurende 12-13 minuten met een draad van 0,01 mm totdat de draad zelf brak, en bevestigde hem op dit punt aan de min).
Ik heb twee LR41-batterijen gebruikt (ze waren een beetje klein, maar ze passen). En het was een goede leerervaring, voor mij de beste optie, omdat... Ze verkopen helemaal geen kleine onderdelen in mijn stad, ik heb de microschakeling niet meteen gevonden. De maat van het ‘oor’ is in principe normaal, maar laten we zeggen dat het misschien niet past bij mijn klasgenoot.
Hier zijn de foto's, hoewel dit conceptversies zijn (de behuizing is gemaakt van papier om op de een of andere manier de batterijen vast te houden), omdat Ik heb nog geen krimpkous met de vereiste diameter gevonden.
Welnu, wat er onder het stuk papier ligt, moet natuurlijk nauwkeuriger worden gedaan
Misschien wel het belangrijkste onderdeel: de spoel wordt rechtstreeks op de microschakeling van de luidspreker gewikkeld. Alles werd gesoldeerd met een soldeerbout van 45 watt, want... Er is niets bijzonder ingewikkelds en er zijn ook geen kleine onderdelen: alleen een microschakeling en een luidspreker van Nokia, en natuurlijk een spoel.
Als je alles zorgvuldiger doet en kleinere batterijen plaatst, kun je natuurlijk nog steeds winnen in lengte 1-1,5 mm en in diameter in het gebied van de batterijen. Alleen de diameter van de speaker kan op geen enkele manier veranderd worden, tenzij je een kleinere speaker vindt. Mijn versie is 9 mm lang inclusief batterijen. De diameter in de omgeving van de speaker zelf is 8 mm, waarbij de batterijen maximaal 8 mm zijn (afhankelijk van welke batterijen je erin stopt).
Ik heb ook 361A-batterijen gebruikt, ze hebben dezelfde diameter als LR41 maar dunner. 361A gaat ongeveer minimaal 1,5 uur mee, ik kan het niet met zekerheid zeggen, ik heb het gecontroleerd met oude batterijen. De stroomsterkte tussen hen en het oor is ongeveer 5-6 mA (dit wordt gemeten met een goedkope oude Chinese tester). Maar volgens de handleiding voor de microschakeling staat geschreven dat bij 3V het stroomverbruik 3,2 mA is.
Wat lawaai betreft, zijn spraak en muziek in de oortelefoon hoorbaar en redelijk begrijpelijk, maar hoe minder beurten, hoe minder hoorbaar, maar ook hoe minder gesis. Hoe meer beurten, hoe beter je zowel spraak als sissen kunt horen, al is er wel een bepaalde grens waarboven de spraak begint te verdwijnen en het sissen en de gevoeligheid voor allerlei apparaten nog meer toenemen. Door je oor tegen de muur te leunen, bepaal je zonder problemen waar de bedrading naartoe gaat.
Veel succes iedereen!!!!
P.S.. Alle verstrekte informatie wordt gebruikt voor zelfstudie!!!! Het sitebeheer, evenals de auteur van het artikel, draagt geen enkele verantwoordelijkheid voor onjuist gebruik van informatie en eventuele negatieve gevolgen.
Advies: Als iemand last heeft gehad van een acute ontsteking van het binnenoor, wat zich uit in het feit dat op een gegeven moment de in de gehoorgang opgehoopte pus door het trommelvlies breekt en naar buiten komt, dan is het beter om dit oor niet te gebruiken!!!! !!!!!
Het trommelvlies geneest, maar is niet volledig teruggetrokken, waardoor er een klein gaatje achterblijft. Ook kan het gehoor hierna met 10-15% worden verzwakt (de klankkleur verandert, hoge frequenties worden minder goed gehoord).
