Dit is waar we het in dit artikel over zullen hebben. Ik merk op dat deze stof alleen een naam gemeen heeft met alcohol - we zullen dit later zien. Laten we het nu koken!
Zal nodig hebben
Als chemische reagentia zullen we gebruiken wat gemakkelijk in de schappen te vinden is.
Om vaste alcohol te bereiden hebben we dus nodig:
- Azijnzuur 70%, verkocht in supermarkten;
- Natuurlijk krijt - in tuinwinkels;
- Medische alcohol 95% of isopropylalcohol - respectievelijk in een apotheek of autodealer.
We hebben ook wat water en wegwerpglas (of chemisch) glaswerk nodig voor het experiment zelf, en rubberen handschoenen. Onder geen enkele omstandigheid mag een van de bovenstaande stoffen na voltooiing van de experimenten als voedsel worden gebruikt!
Als maatbeker kun je een plastic beker van 200 ml gebruiken.
Laten we beginnen met het maken van droge alcohol
Giet eerst 60 ml azijnzuur en 125 ml water in de kolf.
Voeg nu krijt toe aan de resulterende oplossing in kleine porties. Er beginnen gasbellen te verschijnen en het is belangrijk om de oplossing voortdurend te roeren, zodat ze de tijd hebben om te barsten.
Het totale krijtverbruik bedraagt 42 gram, maar het moet worden toegevoegd totdat het niet meer oplost.
Overweeg de chemische reactie van het proces:
Dit is een neutralisatiereactie.
De eerste stof is azijnzuur. De tweede is calciumcarbonaat, dat in krijt zit. Het resultaat van deze reactie is kooldioxide, water en calciumacetaat. Deze stof is slecht oplosbaar in water, dus tijdens het experiment kan de oplossing voor uw ogen uitharden:
In dit geval moet je een beetje water toevoegen en doorgaan met het experiment.
Als er geen zuur meer in de oplossing zit, stopt de reactie. Laten we hem laten bezinken.
Ik heb een papieren filter gebruikt, je kunt ook een wattenschijfje gebruiken.
De gefilterde oplossing heeft een geelachtige tint; het is een min of meer zuivere oplossing van calciumacetaat. Giet een kleine hoeveelheid in een andere container en voeg een beetje alcohol toe. Er begint zich een geleiachtige massa te vormen:
Of een lichtere tint:
Gefeliciteerd, we hebben stevige alcohol! In feite begon calciumacetaat, als gevolg van de aanwezigheid van de alcohol die we toevoegden, neer te slaan in de vorm van monohydraat; want alcohol heeft de neiging zouten van tweewaardige metalen uit de oplossing te verdringen, wat we waarnemen.
Nu geven we onze gelei met onze handen (altijd met handschoenen aan!) de vorm van een kubus of bal.
Bij een temperatuur van 160 graden Celsius valt calciumacetaat met name uiteen in brandbare stoffen die verdere ontbinding bevorderen en de vlam ondersteunen.
Een stuk van dit formaat kan maximaal zes minuten branden, wat een redelijk goed resultaat is. En twee stuks zijn voldoende om thee voor één persoon te zetten. Als resultaat van het experiment werd een voldoende hoeveelheid calciumacetaat verkregen, wat betekent dat het lang meegaat.
Conclusie
Na de productie plaatsen wij de vaste alcohol in de gewenste vorm in een hermetisch afgesloten bakje en nemen deze gerust mee op wandeltocht. En hiermee wordt dit artikel afgesloten. Veel wandelplezier allemaal!
P.S. Je kunt ook kleurloze, naaldvormige kristallen uit calciumacetaat laten groeien, maar dat is een heel ander verhaal...
