Wat moet er worden voorbereid
Om vuur te maken, heb je een groot mes of een sapperschep, lucifers of een aansteker nodig. Als je brandhout van een lange afstand moet meenemen, heb je een stuk touw nodig.
Procesbeschrijving
Maak een stuk land van ongeveer 40x70 cm groot vrij van gevallen bladeren en graszoden. Graaf het eerste gat voor de verbrandingskamer. De diameter is ongeveer 30 cm, als je een parachutistenmes hebt - geweldig, de lengte van de punt tot het uiteinde van de glasbreker is precies 30 cm.
De afmetingen van de put zijn bij benadering, een variatie van enkele centimeters is toegestaan. Markeer de cirkel met stokken en begin met graven. Om het werk gemakkelijker te maken, is het beter om eerst de harde grond met de punt van een mes te breken en deze vervolgens met uw handpalmen uit het gat te verwijderen.
Als u boomwortels tegenkomt, moeten deze worden afgesneden en moet het gebied van de put schoon zijn.De diepte van de put is ongeveer 50 cm, de uiteindelijke parameters zijn afhankelijk van de hoeveelheid brandhout, maar zoals de praktijk laat zien, is het niet de moeite waard om er te veel in één keer van te gooien - de hoeveelheid rook neemt toe.
Begin vanaf een diepte van ongeveer 10 cm en vergroot de diameter van het gat; het gat moet de vorm van een peer hebben: smaller aan de bovenkant en breder aan de onderkant.
Ga 35-40 cm achteruit van het voltooide gat en begin met het graven van een tweede gat.
Het zal dienen als een ventilator, een zeer belangrijk onderdeel van een rookloos vuur. Deze werken zijn iets ingewikkelder. Feit is dat de ventilator via een ondergrondse tunnel op de verbrandingskamer moet worden aangesloten. De diameter van het blaasgat is ongeveer 15 cm; het begin van de tunnel bevindt zich op een diepte van ongeveer 20 cm van het aardoppervlak. Selecteer specifieke waarden afhankelijk van de fysieke kenmerken van de bodem.
Zware kleigronden behouden hun vorm goed; u hoeft niet bang te zijn voor aardverschuivingen. Op zandige leem- of zandgronden is de kans groot dat de tunnel wordt gedempt; u moet de tunnel zeer zorgvuldig graven.
De tunnel van de blazer moet hellend zijn; kies de hoek zo dat deze bij de uitgang aansluit op de onderkant van de peer. Als deze regel niet wordt nageleefd, zal het vuur niet alleen slecht branden, maar zal er ook veel meer rook verschijnen.
Tips voor het kiezen van brandstof
Voor een vuur wordt aanbevolen om berken en els te selecteren. Aspen produceert veel vonken, ze stijgen tot aanzienlijke hoogte en zijn 's nachts duidelijk zichtbaar. Naaldbomen hebben natuurlijke hars en bij verbranding komt er veel rook vrij. Berkenschors is het meest geschikt om te ontsteken; bereid dat ook voor.
Het kan zijn dat dergelijk brandhout niet beschikbaar is op de plaats waar het vuur wordt gemaakt; dan moet u dit voorbereiden terwijl u op zoek gaat naar een geschikte plaats voor het vuur. Hoe minder vocht ze hebben, hoe minder rook. Haal geen takken van de grond, breek alleen hangende takken.
Laten we een vuur maken
We beginnen met de schors.Steek het in brand en laat het in het gat zakken.
Vervolgens plaatsen we vrijwel onmiddellijk dunne, droge takken op de brandende bast. Nou ja, dan groter brandhout.
Natuurlijk is zo'n vuur niet geschikt om te verwarmen, maar je kunt er wel water op koken of voedsel op koken (en zonder onnodige aandacht te trekken).
Conclusie
De hoeveelheid rook wordt onder alle gelijke omstandigheden verminderd door een effectieve luchttoevoer - het brandhout smeult niet, maar brandt. Bovendien zijn de wanden van de put in eerste instantie koud en condenseren ze stoom, die vrijkomt als de brandstof opdroogt.
De brand presteerde goed tijdens gevechtsoperaties. Om de rustplaats te camoufleren mag de aarde niet worden verspreid; na het verlaten worden de gegraven gaten opgevuld en wordt de grasmat terug op zijn oorspronkelijke plaats gelegd.
Om de tractie te verbeteren is het noodzakelijk om de blowertunnel aan de loefzijde te plaatsen; maak deze niet te lang. Het werk wordt moeilijker en de tractie verslechtert.
