Zal nodig hebben
Naast het genoemde tandwiel hebben we een klein stukje stalen buis en een boutverbinding nodig die overeenkomt met de dwarsmaat van het montagegat van het distributietandwiel.
Bij ons werk zullen we de volgende gereedschappen en apparatuur moeten gebruiken:
- draaibank en slijpmachine;
- remklauwen;
- metalen vijlen met grove en fijne sneden;
- bankschroef en klem;
- verstelbare sleutel en hamer;
- gas-acetyleenlassen;
- bakje met water.
De procedure voor het maken van een houthakker van een distributietandwiel
Om slingering van het tandwiel bij bewerking op een draaibank te voorkomen, klemmen we een metalen buis in de spantang en slijpen het uiteinde ervan tot de diameter van het montagegat van het tandwiel.
We installeren het op het gedraaide uiteinde van de buis, drukken erop met de losse kop en verwerken het uiteinde van het werkstuk.
Laten we doorgaan met de belangrijkste handeling: tanden snijden op het tandwiel. Om dit te doen, moet het veilig worden vastgezet in een bankschroef, wat niet eenvoudig is zonder een speciale houder.
Het is niet moeilijk om te maken. We steken een bout met een geschikte diameter en lengte in het montagegat van het tandwiel, aan de andere kant van het werkstuk plaatsen we een ring op de bout en vervolgens een bus, en zetten we het resulterende geheel vast met een moer met behulp van een verstelbare sleutel.
Nu is het mogelijk om het onbewerkte tandwiel veilig aan de houder in een bankschroef vast te zetten en een slijpmachine te gebruiken om groeven van dezelfde diepte langs alle holtes van het tandwiel te snijden. Ze bepalen de hoogte van de tanden en de slijphoek van de toekomstige snijder.
Nadat we de groeven in het werkstuk hebben gesneden, demonteren we de houder en verwijderen we de moer en bus. We klemmen de boutstang in een bankschroef zodat het tandwiel aan de zijkant zit en met een sleutel rond de horizontaal gelegen bout kan worden gedraaid.
Nadat we de berekende slijphoek hebben ingesteld, snijden we met behulp van een slijpmachine de snijtanden van de toekomstige snijder op het eindoppervlak van het tandwiel.
Nadat we het tandwiel met de bout plat op een bankschroef hebben gelegd, verwijderen we de bramen en geven we de tanden hun definitieve vorm, eerst met een vijl met een grove inkeping en dan met een fijne.
We plaatsen de houder volledig opnieuw op het werkstuktandwiel en gebruiken een gas-acetyleen lassnijder om hem te verwarmen totdat hij rood begint te kleuren, en laten hem dan scherp in een bak met water zakken.
We controleren de hardheid van de verharding en merken dat het metaal niet voldoende gehard is, omdat het met een fijn gesneden vijl kan worden bewerkt.
We verwarmen het werkstuk opnieuw, maar op een hogere temperatuur, en brengen het metaal tot een felrode gloed, waarna we de bijna voltooide frees in een bak met water dompelen om te blussen.
Uit de bus voor de houder slijpen we een kleiner exemplaar, ter compensatie van de diameter van het montagegat van onze frees, 16 mm, en de diameter van de as van de haakse slijper, 14 mm.
Een zelfgemaakte houthakker testen
We verwijderen de doorslijpschijf van de as van de haakse slijper, installeren de adapterhuls en daarop een zelfgemaakte frees gemaakt van het distributietandwiel, en zetten alles vast met een klemmoer.
We drukken een stuk plank veilig met een klem op de werkbanktafel, zetten de slijpmachine aan en controleren deze op stationair toerental zonder belasting. Het gereedschap werkt soepel en er is geen trilling voelbaar.
We verhogen de snelheid en beginnen het oppervlak van het bord te frezen. We voelen meteen een merkbare belasting op onze handen, wat aangeeft dat er veel hout wordt verwijderd. Voor gemak en veiligheid bij het werken schroeven we de zijhandgreep in het lichaam van de haakse slijper.
Als het uit te voeren werk delicaat is, moet de slijphoek van de tanden van een zelfgemaakte snijder kleiner worden gemaakt; om de productiviteit te verhogen, moet deze integendeel groter worden gemaakt.
