Waarschijnlijk weet iedere doe-het-zelver of doe-het-zelver al dat als je superlijm met soda bestrooit bij het lijmen van iets, de verbinding veel sterker wordt. Maar is dit echt zo? Wat gebeurt er met superlijm als deze wordt gemengd met zuiveringszout? Je kunt overigens ook fijngemalen keukenzout - extra - gebruiken.
Baksoda testen in combinatie met secondelijm
Plaats een klein bergje zuiveringszout op het oppervlak. Laten we er superlijm op gieten.
Meteen bevroor alles. Er komt trouwens warmte vrij en alles warmt op. Om de sterkte te controleren, slaat u met een hamer op de gevormde tuberkel.
Redelijk betrouwbaar. Geen scheuren of chippen. Als je natuurlijk normaal toeslaat, zonder fanatisme.
Giet vervolgens zuiveringszout in een luciferdoosje en voeg ook superlijm toe.
Laten we proberen de resulterende rechthoek te boren en erop te tikken.
Schroef de bout erin.
Blijft redelijk veilig zitten.
Je kunt het tenminste niet zomaar met je handen eruit trekken.
Oppervlakte lijmen
Er is een plastic gieter met een barst aan de zijkant.
Laten we eerst de lekkage afdichten met superlijm op de scheur.
En bestrooi vervolgens met zuiveringszout.
We controleren de dichtheid door de gieter met water te vullen.
Alles is droog, geen lekkages!
Vervolgens lijmen we het gebroken plastic op dezelfde manier aan elkaar.
Morsen, strooien.
Wij herhalen meerdere keren.
Uiteindelijk wordt alles veilig bewaard.
Conclusie:
Ja, de verbinding is inderdaad veel sterker dan alleen superlijm.
Reparaties op basis van dergelijke lijmen zijn zeer geschikt voor samenstellingen en onderdelen waar geen noemenswaardige belastingen zijn.
Een ander groot voordeel is dat de verharding direct optreedt in vergelijking met lijm op basis van epoxyhars, hoewel soda en secondelijm inferieur zijn qua hardheid. Maar vergeleken met epoxy heeft superlijm een betere hechting op het te verlijmen oppervlak.
Voor snelle reparaties ken ik dus persoonlijk nog geen betere en betrouwbaardere methode en die gebruik ik altijd.
