Hallo, vandaag zullen we het hebben over destillatie. Dit is destillatie, het verdampen van een vloeistof gevolgd door afkoelen en condenseren van dampen. Dienovereenkomstig is het product het destillaat of residu. De eerste vermelding van destillatie dateert uit de eerste eeuw en dit proces wordt op verschillende gebieden gebruikt: de chemische industrie, laboratoriumpraktijk, parfumerie, distillatie, enz. Thuis een eenvoudige distilleerder maken is vrij eenvoudig.
Wij hebben nodig:
- Verzegelde kubus.
- Roestvrijstalen buis (diameter ongeveer 2 cm en lengte ongeveer 30 cm).
- Sanitairbuis (diameter ongeveer 5 cm en lengte ongeveer 25 cm).
- Siliconenslangen (buitendiameter 1 cm en 0,8 cm).
- Siliconenkit.
- Thermometer (industrieel).
Distilleerder apparaat:
De distilleerder werkt dus vrij eenvoudig. De belangrijkste onderdelen zijn een verwarmde kubus waarin de gedestilleerde vloeistof wordt gegoten; bij verhitting begint deze te verdampen; dan de koelkast, waarin de dampen worden opgevangen en gekoeld, het condensaat is het destillaat. Het derde onderdeel zijn de verbindingsbuizen (stoomleiding).
Hier is een schematische weergave van wat een destillatieapparaat is.Voordat ik verder ga met de productie, zal ik dus een paar woorden zeggen over de voorbereiding en het zoeken naar materialen. De moeilijkste taak bleek het vinden van de kubus zelf. Een kubus is een afgesloten bakje waarin het originele (gedistilleerde) product wordt gegoten. Een aluminium blikje voor melk is geschikt; in de Sovjettijd maakten onze grootvaders er alleen distilleerders van, je weet waarom. Dus als je voor dezelfde doeleinden (maneschijn) een distilleerder nodig hebt, gebruik dan alleen metalen die geschikt zijn voor voedsel - idealiter roestvrij staal of koper van voedselkwaliteit. Aluminium werkt ook, maar kan na verloop van tijd nog steeds schadelijk zijn. Maar gegalvaniseerd keukengerei of ijzer zijn vergif. Geëmailleerde bakjes zijn ook geschikt, mits het emaille uiteraard intact is. Gebruik ook alleen siliconen. Geen rubber! In mijn geval is de kubus dus een tank die honderd jaar geleden door mijn grootvader is gelast uit roestvrij staal. Volgens het idee moet elk roestvrij staal voedselveilig zijn.
Een kubus maken:
De tank moet, zoals ik al zei, worden afgedicht zodat de dampen niet verdampen. Deze dampen veroorzaken niet alleen een verspilling van destillaat, maar kunnen ook gevaarlijk zijn om in te ademen en ook ontvlambaar zijn. Strakheid is dus de hoofdregel.
Voor de dichtheid wordt een siliconenpakking tussen de tank en het deksel gelegd. Ik heb de siliconenslang in de lengte doorgesneden en tot aan de rand afgedicht met kit.
In de deksel zijn twee gaten geboord. In de ene steken we een siliconenslang, waardoor de damp zal stromen, en in de andere voor een thermometer. Trouwens, beide kunnen goedkoop worden gekocht in distilleerderijwinkels.
Een koelkast maken:
De dampen moeten zich dus ergens verzamelen en afkoelen. Daar is een koelkast voor. De roestvrijstalen buis moet in de afvoerleiding worden vastgezet. En natuurlijk is het hermetisch afgesloten. Maar dit heeft andere redenen.De roestvrijstalen buis wordt gekoeld door koud water, dat in de afvoerleiding wordt gegoten. Dat wil zeggen, er is dichtheid nodig zodat de koelvloeistof nergens lekt. Daarom zullen wij dit zeer professioneel en betrouwbaar doen. Dit heb je nodig: een zwarte tas en ducttape:
We snijden een hoek van de zak af, en een langere hoek, we stoppen er een roestvrijstalen buis in en steken deze in de afvoerbuis. Nou, we wikkelen het in blauwe isolatietape, waar zouden we zijn zonder.
En knip daarna de tweede hoek van de zak af en herhaal de procedure. Het is zeer vochtbestendig en luchtdicht, er zal geen druppel water uit de koelkast morsen. Over het algemeen is het belangrijkste dat het destillaat nergens lekt, dit is geen tijd voor grappen.
Ook heb ik de hele koelkast er bovenop gewikkeld met zwarte isolatietape, maar dit is puur voor de schoonheid, hoewel de dichtheid is verbeterd.
Nu installeren we een siliconenslang in de roestvrijstalen buis. De diameters zijn dus verschillend, dus we maken een adapter van dezelfde siliconen.
Ik heb de siliconenslang in de lengte doorgesneden en om de tweede gewikkeld, vervolgens in het roestvrij staal gestoken en met kit afgedicht.
De verbinding van de buizen van de kubus en van de koelkast wordt verzekerd door een buis met een kleinere diameter, die als adapter fungeert.
Nu staat de kubus op het vuur (ik heb een elektrisch fornuis) en de koelkast staat op de chemicaliënstandaard. De koelkast moet gevuld zijn met koud water. We hebben de eenvoudigste niet-vloeiende gemaakt, dat wil zeggen dat je hem zelf moet vullen en legen. Over het algemeen vullen we het met water, gooien één buis in de koelkast en "zuigen" het water eruit zodat het constant naar buiten stroomt, volgens het principe van communicerende vaten. Om dit te doen, moet het uiteinde van de buis zich onder de container bevinden. Aan de andere kant gooien we nog een slang in de koelkast waardoor koud water stroomt. Er zouden hier geen problemen moeten zijn; je kunt de slang van de keukenkraan verwijderen of een pomp gebruiken om hem zelfs uit de put te pompen.
Dit is de eenvoudigste distilleerder.Gemaakt, zoals gewoonlijk, van wat er maar rondslingert, en behoorlijk goedkoop. Bovendien werkt het absoluut, je kunt alles destilleren!
