Veel mensen weten dat een fotoresistor een eenvoudig elektrisch element is waarmee een lichtsensor kan worden gemaakt. Samen met de Winston Bridge wordt hij vaak gebruikt als machine om kunstlicht uit te schakelen. Je kunt het ook gebruiken om een eenvoudige zonnebatterij te maken.
Het werkingsprincipe van een dergelijk apparaat is gebaseerd op het gebruik van een pyrogevoelig element. Maar er zijn alternatieve opties om een fotovoltaïsche structuur op een conventionele schroef te creëren. Hoe dit werkt, kunt u zien door een korte test te doen. Hiervoor heb je een korte schroef met een moer, een stuk massief koperdraad, superlijm, een injectiespuit, een alcohollamp en een kleine achterkant nodig.
U kunt beginnen met het maken van een prototype door voor het gemak een spuit te vullen met alcoholhoudende vloeistof.
Een fascinerend experiment: een fotoweerstand gemaakt van een schroef en draad
Vervolgens moet je de koperdraad grondig oxideren, waardoor het een soort diode wordt, omdat koperoxide de elektrische stroom slechts in één richting geleidt en deze in de tegenovergestelde richting blokkeert.
Oxidatie wordt uitgevoerd met een vlam, maar verbrande isolatie zal het resultaat bederven, dus deze moet eerst worden gereinigd.
De blanke koperen kern moet goed worden verbrand in de vlam van een alcohollamp totdat deze gelijkmatig zwart is.
Nu wordt met secondelijm een schroef op de ondergrond (met de moer op de basis) gelijmd. De voorbereide koperen geleider is zo gebogen dat hij ook met lijm op de geselecteerde basis kan worden bevestigd, ermee kan worden verbonden met een meetapparaat, en tegelijkertijd bevindt de punt zich 2-3 mm boven de groef van de schroefkop, maar doet dat niet het metaal niet aanraken.
De groef wordt zorgvuldig gevuld met alcohol. De vloeistof wordt uit een injectiespuit gegoten, omdat het noodzakelijk is dat het niveau ervan samenvalt met het bovenste vlak van het hoofd.
Nu hoeft u alleen nog maar een millivoltmeter aan te sluiten op het vrije uiteinde van de draad en de schroef om de meetwaarden onder verschillende omstandigheden met het apparaat te meten.
Door de schroef met uw hand tegen het licht af te schermen, kunt u zien dat de spanningsval in het circuit, afhankelijk van de verlichting, 300-400 mV bedraagt.
Als u een kunstmatige lichtbron gebruikt (in dit geval een gewone gloeilamp), kunt u een verschil van 1/5 bereiken, dat wil zeggen ongeveer 1000-1300 mV.
Hierdoor kunnen we zeggen dat we de benodigde structuur hebben gekregen. Daarin creëert alcohol, gelegen tussen de schroef en de koperdraad, spanning onder invloed van licht. De waarde van deze spanning kan variëren afhankelijk van de verlichting. Aanzienlijke vervormingen in de metingen worden veroorzaakt door alcoholdampen. Om een effectiever resultaat te verkrijgen, is het daarom noodzakelijk om de schroefkop en de daarmee verbonden punt van de koperdraad in een afgesloten omgeving te isoleren.
