De vanger bestaat uit een rand en een net. Elke ronde basis is geschikt voor de rand: gemaakt van draad, hoepel. Een basis van flexibele takken is echter natuurlijker. Wilg, wilg, wilde druivenscheuten of hop zijn geschikt. Het is beter om takken in het vroege voorjaar of de herfst te snoeien. Droge zijn niet goed - ze hebben hun flexibiliteit verloren. De verzamelde takken moeten vóór het werk in heet water worden geweekt.
Het is beter om takken in 3-4 stukken te weven. ongeveer dezelfde dikte.
Zet de bundel vast met papieren tape en begin hem te buigen terwijl je de takken draait.
De uiteinden van het uiteinde moeten met het begin van de bundel worden verweven om een ring te maken. Zet alle uitstekende uiteinden vast met papiertape en snij de dikke uiteinden af met een broodplankmes. Hoewel de basis flexibel is, kan deze enigszins gerimpeld zijn, waardoor deze een vorm krijgt die zo dicht mogelijk bij een gewone cirkel ligt. Daarna verzwaren en 2-3 dagen laten drogen. De gedroogde basis is hard.
Je kunt direct op de basis een net weven (dat ook geverfd of gelakt kan worden). Je kunt de basis ook omwikkelen met koord of draad.
De wikkeling is strak.Haast u tegelijkertijd niet om het hele papieren stukje in één keer af te snijden - individuele takken kunnen erg broos zijn. Kies de dikte van de draad in verhouding tot de grootte van de toekomstige vanger.
De resulterende rand is klaar om er een gaas op te plaatsen. Wikkel ongeveer een meter (voor een vanger met een diameter van 8-10 cm) draad af en bevestig het ene uiteinde ervan aan de rand, en rijg het andere uiteinde door een naald. De draad mag niet te dun zijn - zo'n net ziet er niet goed uit, vooral niet op een grote vanger. De dikte ervan moet tweemaal door de kralen gaan die voor decoratie zijn geselecteerd.
Rijg de eerste en tweede kraal op de draad.
Maak hierna een lus rond de rand.
Als u klaar bent, rijgt u de draad door kraal twee en trekt u de draad strak. Dan kun je er drie, vier enzovoort stomp maken op de kraal, waarbij je alle lussen vastzet die op gelijke afstanden langs de rand lopen.
De draad moet strak worden gehouden, zodat de lussen niet uit elkaar vallen.
Wanneer de cirkel voltooid is, wordt de volgende lus met een kraal tussen de eerste en tweede lussen bevestigd.
Dus in een spiraal gaan de lussen de een na de ander. Vanwege het feit dat de lussen niet vast zijn, kunt u ze een beetje verplaatsen, waardoor het resulterende netwerk wordt uitgelijnd.
De afmetingen worden uiteindelijk alleen beperkt door de diameter van de vanger en de grootte van de kralen (die kleiner kunnen zijn in een kleinere cirkel). Houd ook de spanning van de draad in de gaten - hoe losser deze is, hoe lager de dichtheid van het gaas in de vanger die we uiteindelijk zullen krijgen. De vanger eindigt met een binnencirkel met een gat waarin het topje van de pink gestoken kan worden.
De laatste fase van het werken met de vanger is het maken van een lus om op te hangen en te versieren. De vanger is traditioneel versierd met veren (uil, havik, fazant) en kralen.
Rijg eerst de kralen aan de draden en bevestig vervolgens de draden aan de vanger.
Je kunt verenstammen in de kralen verstoppen (door ze vast te zetten met lijm of vast te binden met draad).
