Het moet gezegd worden dat draadwerk al heel lang onder mensen leeft - met deze techniek worden veel sieraden gemaakt. Ze hielden er in de middeleeuwen vooral van om meesterwerken van sieraden uit draad te draaien - men geloofde dat hoe dunner de draad waarmee een vakman kon werken, hoe vaardiger hij was. Dit betekent dat het werk van zo'n meester hoger gewaardeerd werd.
Momenteel is de draaddraaitechniek opgenomen in de subsectie van de belangrijkste populaire soorten handwerk, of wat we gewend zijn te kennen als 'handgemaakt'. De belangrijkste materialen die hier populair zullen zijn, zijn koper, draad gemaakt van speciale zilverlegeringen, staal, aluminium en semi-sieraaddraad gemaakt van een koperen kern bedekt met een laagje zilver. De belangrijkste gereedschappen hier zijn draadknippers, scharen, metaalsnijtangen, rondbektangen en eendenbektangen (een speciaal type rondbektang met afgeschuinde punten op 180 graden).Evenals sieradengereedschap: dwarsbalken, rollen, sieradenhamers, enz.
Het moet gezegd worden dat deze techniek helemaal niet zo eenvoudig is als het in eerste instantie lijkt. Draadwerk vereist dat zijn adept (laten we hem zo noemen) sterke handen, duidelijke bewegingen en een scherp oog heeft. Het kan ongeveer zes maanden duren voordat de handen van een beginner alle noodzakelijke bewegingen onthouden en de zaken min of meer soepel draaien.
In eerste instantie wordt aanbevolen om te proberen te gaan werken met aluminium- en staaldraden. Vanwege hun lage kosten, zult u het niet erg vinden om ze aan uw eerste inspanningen uit te geven en hoeft u niet bang te zijn om een fout te maken en de draad te verpesten. Helaas zijn ze niet erg geschikt voor meer professionele projecten: aluminiumdraden zijn zacht en iets dat ervan gemaakt is, kan mogelijk niet zijn eigen gewicht dragen, terwijl staal juist te hard is en je handen er snel moe van kunnen worden.
De beste optie is allerlei soorten koperdraad. Je kunt het zowel in radio-elektronica en -draden als in handwerkwinkels krijgen. Koper is volgzaam en zacht in de handen, maar tegelijkertijd sterk en duurzaam - het zal duurzame producten tot leven brengen. De enige ‘maar’ is dat je koper moet kunnen verwerken. Daarom moet je, parallel met het bestuderen van torsietechnieken, kennis maken met het patineren van een koperproduct en het daaropvolgende vernissen ervan. In deze les wordt gekeken naar het maken van een ring met koperdraden... Laten we aan de slag gaan.
Om een koperen ring te maken hebben we nodig:
Koperdraad in twee maten: 1,0 voor het frame, 0,03 voor de wikkeling.
Rondbektang en draadknipper.
Dwarsbalk voor het opwinden van de basis van de ring (we gebruiken een gewone viltstift).
Kralen voor de kern van de ring.
Eerst nemen we de draad.
We zullen drie soorten gebruiken. De dikkere is de basis van de ring.We vlechten de basis met een dunne en bevestigen de kraal.
En met de derde, die druppels aan de uiteinden heeft, versieren we de voltooide ring. De druppels op de ringen werden gemaakt met behulp van een gastoorts. Dit vereist een bepaalde vaardigheid, dus het wordt niet aanbevolen voor beginners - je kunt verbrand raken en gebroeid raken.
Knip een stuk uit een stuk met dikke draad
Neem bijvoorbeeld onze rondbektang
We klemmen het uiteinde van de draad tussen de kaken van het gereedschap
En door het gereedschap van u af te draaien, vormen we aan het einde een lus
We vormen lussen aan beide uiteinden van de draad zodat de uiteinden van de ring je vingers niet bekrassen
Vervolgens nemen we onze geïmproviseerde dwarsbalk en drukken we met onze vinger op de draad en wikkelen de draad aan het onderste uiteinde rond de viltstift. We moeten twee volledige bochten maken.
Als resultaat zouden we het volgende moeten krijgen:
Verwijder vervolgens het werkstuk van de dwarsbalk, neem een dunne draad en maak aan het einde ongeveer 5-6 slagen aan de basis van de lussen.
Vervolgens nemen we het uiteinde van de leidende draad (waarmee we de basis omwikkelen) en duiken onder de bovenste draad van de basis.
Draai de lus vast.
Vervolgens wikkelen we de bovenste "dwarsbalk" van de basis met de leidende draad en maken een duik in de tegenovergestelde richting (onder de onderste "dwarsbalk"). Trek vervolgens ook de lus aan.
En met zulke "duiken" vlechten we de hele basis van de ring. Het is belangrijk om de hele wikkeling onder spanning te doen, dan zal het vlechtpatroon gelijkmatig liggen.
Hier is het resultaat, zoals ze zeggen, "halverwege".
Uiteindelijk krijg je deze basis.
Vervolgens nemen we onze kralen en rijgen we er een op een nieuw stuk dun draad.
We vinden het midden van de ring en steken twee uiteinden van de draad met een kraal tussen de windingen van de vlecht. Door aan de draad te trekken, fixeren we de kraal, wikkelen we beide uiteinden naar de bovenste en onderste dwarsbalken, en dan passeren we ze meerdere keren door de kraal en wikkelen deze, waarna we de overtollige uiteinden afsnijden.
Vervolgens nemen we de draad met druppels en wikkelen deze om de kraal.
Vervolgens wikkelen we de twee uiteinden om de basis van de ring en halen ze eruit. Wij buigen het prachtig.
Dit is hoe het blijkt.
Vervolgens wordt de ring in ammoniakdamp (gewone ammoniak) geplaatst en gepolijst. Hier is het resultaat.
