Ik gebruik voortdurend kokosolie als ingrediënt in zepen en crèmes. Meestal bestellen ze het online, maar onlangs besloot ik de boter zelf te proberen maken.
Een kokosnoot kopen
Er wordt inmiddels veel geschreven over de voordelen van kokosolie, maar ik wil mezelf niet herhalen.
We kochten kokosnoten bij Lenta, een stuk kostte 74 roebel, de volgende dag zagen we een kokosnoot bij Magnit, 20 roebel goedkoper...
Volgens de aanbevelingen van internet heb ik bij de aankoop gekozen voor donkere kokosnoten (er waren geen andere), het gorgelende geluid zou duidelijk hoorbaar moeten zijn. De noten waren ongeveer even groot.
Hoe ik een kokosnoot opende
Er zijn genoeg manieren om een kokosnoot te openen, ik heb verschillende masterclasses bekeken, de meeste zijn erg saai en overladen met onnodige informatie, maar er waren ook enkele grappige. Ik heb een methode gekozen waarbij je eerst deze “ogen” moet doorboren.
Ik heb een priem voorbereid, je kunt een spijker gebruiken, alleen dan heb je een hamer nodig. Ik besloot het met een ijzerzaag te zagen, zodat de snede gelijkmatig zou zijn, en dan kon ik een cool souvenir van de schaal maken!
Ik sloeg kranten in en de noten bleken behoorlijk "harig" te zijn. Een paar kommen, een mixer, gaas of een zeef (fijn), en een glas waarin je de melk giet, komen ook van pas.
Ik pakte een priem en begon in de "ogen" te porren, slechts één bezweek, en ik brak de punt van de priem - hij boog gewoon en viel eraf (op de grond, niet erin). Met behulp van een reeds gebroken priem heb ik het gat uitgezocht zodat het breder zou zijn, het was niet moeilijk. De inhoud van de noot stroomde vrij gemakkelijk door één gat naar buiten, maar door twee zou het nog sneller zijn gegaan.
Het water in het glas bevatte kokosnootfragmenten, het moet vóór verder gebruik worden gezeefd.
Ik vond de smaak van kokosmelk niet lekker, het is moeilijk om het te beschrijven, je kunt het beter zelf proberen...
"Zag, Shura, zag"...
Toen pakte ik een ijzerzaag en begon ongeveer in het midden te zagen. Het bezweek vrij gemakkelijk, er zijn genoeg restjes, maar ze vliegen niet in de lucht, alles valt eraf. Het kostte me een paar minuten, rekening houdend met het feit dat ik de ijzerzaag vaak aanpaste om een gelijkmatige snede te krijgen.
Nadat ik de moer had geopend, zag ik dat het vruchtvlees vuil was, wat te verwachten was. Ik heb het bruine stof met een mes verwijderd, het werd goed schoon. Het kokosaroma was fantastisch, ik vond het lekker.
Pulpverwerking
De langste taak was om het vruchtvlees te verwijderen en de huid eraf te pellen. Het hele proces van het bereiden van de olie duurde ongeveer een uur.
De geschilde pulp werd naar een blender gestuurd en geplet. Als je wilt, kun je hier stoppen, de pulp aan bakwaren toevoegen of meteen opeten. Ik vond de smaak erg lekker, het lijkt alsof je tegelijkertijd een noot en een vrucht eet.
Eén van de manieren om aan olie te komen
De pulp werd gedrenkt in warm water en een tijdje bewaard. Sommige mensen koken het, maar ik niet. Daarna perste ik het door kaasdoek en zette de kom met de resulterende vloeistof in de koelkast.
Het resterende vruchtvlees (hoewel het vrij hard is, het is nog steeds een noot) moet worden gedroogd en kan bij het bakken worden gebruikt. Ik heb koekjes gemaakt - ze zijn erg lekker geworden!
Dat is alles, op een dag kun je de dierbare kom krijgen. Witte, dichte olie zal op het oppervlak drijven; deze moet worden opgevangen en in een container worden bewaard.
Kortom. Eerlijk gezegd was er zo weinig boter dat je ongeveer een dozijn noten tegelijk moet maken om een merkbare hoeveelheid te krijgen. Het kan de moeite waard zijn om andere methoden te proberen. Het bezonken water heb ik niet weggegooid, ik gebruik het als haarmasker en lichaamsmelk, het voedt prima.
Of je wel of niet besluit om thuis kokosolie te maken, is aan jou, maar ik wilde het graag proberen, misschien doe ik het ooit nog een keer!
