Beschrijving van de kubus.
Je kunt niet alleen speelgoed in een winkel kiezen en kopen, maar het ook zelf maken. Bijvoorbeeld een ontwikkelkubus volgens de methoden van B. Nikitin en M. Montessori. Het is opmerkelijk dat een kind lang met zo'n kubus kan spelen. Bij het maken ervan kan de moeder niet alleen rekening houden met de leeftijd van het kind, maar ook met zijn favoriete kleuren en vormen, en ook taken bedenken die het meest interessant zijn voor de baby.
In de gepresenteerde masterclass wordt een kubus gemaakt, waarvan elke zijde in een aparte kleur is gemaakt. Sommige zijkanten worden gebruikt om de perceptie van de omringende wereld te ontwikkelen. Bijvoorbeeld een regenboogkleurige zijde met openslaande deuren, waarachter de zon zich ‘verbergt’.
Andere partijen zorgen voor de voltooiing van een bepaalde taak. Aan de blauwe kant moet je bijvoorbeeld de bloemblaadjes van een kamille tellen, aan de lila kant moet je de kralen tellen en in een raster plaatsen. De taken kunnen totaal verschillend zijn: hun complexiteit en essentie zijn afhankelijk van de verbeeldingskracht van de moeder.Sommige elementen van de kubus zijn gemaakt van ritselende materialen; in een van de bloemen wordt een bakje met kralen geplaatst - wat resulteert in een zogenaamde rammelaar.
Hoe en waarvan een kubus te maken.
Om de ontwikkelingskubus op de foto te maken, heb je het volgende nodig:
• Breigaren “Iris”. Je kunt elk ander garen nemen dat je leuk vindt en bij de hand hebt, maar in dit geval is gekozen voor “Iris”, omdat het 100% katoen is, in verschillende kleuren verkrijgbaar is, in de handel verkrijgbaar en niet duur is;
• Haaknaald, naaispelletje, schaar;
• Normaal naaigaren;
• Katoenen stof;
• Een verscheidenheid aan ringen, knopen, kralen, kleine bakjes (bijvoorbeeld Kinder Surprise-eieren);
• Vulmiddel. Als vulling voor de kubus kunt u schuimrubber, opvulling van polyester of een ander veilig materiaal gebruiken. In dit geval wordt de kubus gevuld met piepschuimbolletjes (deze worden bijvoorbeeld gebruikt als vulmiddel bij de vervaardiging van frameloze meubilair). De ballen ritselen zachtjes, daarom is de kubus “ritselend” geworden.
Dus laten we aan het werk gaan.
• Allereerst moet je beslissen over de grootte van de kubus, en ook nadenken over het ontwerp van elke zijde. In dit geval is de afmeting van elke zijde van de kubus 10 cm, daarom zijn er 6 verschillend gekleurde zijden van de kubus gebreid (elke zijde wordt afzonderlijk gemaakt) van 10 bij 10 cm.
• Zodra de partijen er klaar voor zijn, moeten ze worden geformaliseerd. Voor elke zijde afzonderlijk is het noodzakelijk om figuren voor decoratie te selecteren of te maken. Dit kunnen knopen zijn die met draad zijn vastgebonden en gebreid klein speelgoed, waarin je Kinder Surprise-eiercontainers gevuld met kralen kunt plaatsen.
• Naarmate de productie vordert, wordt het “ontwikkelingsmateriaal” met behulp van draden aan de zijkanten van de kubus bevestigd.
• Wanneer de zijkanten zijn gevormd, is het noodzakelijk om een basis te maken (deze wordt in de kubus geplaatst), waarin vervolgens het vulmiddel wordt geplaatst. Om de basis te maken heb je katoenen stof nodig.
• De volgende stap is het in elkaar zetten van de kubus. Om dit te doen, moeten al zijn positieve kanten met elkaar worden gecombineerd. In dit voorbeeld worden ze met gele draden aan elkaar genaaid met een haaknaald. Binnenin wordt een basis met vulmiddel geplaatst.
Nu is de kubus klaar. Bij het maken ervan is het belangrijk om te onthouden dat de baby het speeltje niet alleen met zijn handen zal verkennen, maar het ook in zijn mond kan stoppen. Daarom moeten alle elementen van de kubus absoluut veilig en stevig vastgemaakt zijn.
