Ik ben helemaal opgetogen als ik verschillende figuren zie, ambachten in iemands tuin of tuin. Ik wilde al heel lang een kabouter kopen voor in de tuin, maar aangezien ik met zwangerschapsverlof ben, geef ik eerlijk toe dat ik geen geld heb om tuinfiguren te kopen. Maar aan de andere kant heb ik vrije tijd, verbeeldingskracht en handen die geen rust kennen, en ik heb ook een kleine assistent. Daarom besloot ik om met mijn eigen handen een kabouter te maken van afvalmaterialen.
Om een kabouter te maken had ik nodig:
- Plastic fles.
- Schaar, mes.
- Schots.
- Plastic zak (T-shirt).
- Kranten.
- Eiertrays (papier).
- Pasta (water + bloem).
- Cement + zand + water.
- Lijmmoment.
- Een tablet.
- Schuurpapier.
- Primer.
- Emailverf in verschillende kleuren.
- Borstels.
- Decoratieve ogen.
Ik herhaal, ik wilde al heel lang een kabouter maken, maar ik wist niet hoe ik die moest maken. En dus begon ik te fantaseren, te zoeken naar manieren om mijn kleine droom waar te maken. Mijn kabouter wordt gemaakt van een plastic fles. Eerst heb ik de onderkant eraf gesneden.
Van onder naar boven, van tegenovergestelde kanten in het midden van de fles, maakte ik sneden van dezelfde lengte, en vervolgens maakte ik bovenaan kleine sneden naar rechts en naar links. Dit zullen de benen zijn. Om ze vast te zetten, heb ik ze omwikkeld met tape.
Vervolgens had ik een plastic zak nodig. Ik rolde het tot een bal en plakte het op de bovenkant van de fles, zodat de hals in de bal zat, en zette het allemaal vast met tape. Het resultaat is een hoofd.
Ik heb handen gemaakt van krantenpapier. Ik heb de krant gewoon in een koker gerold en met tape op de juiste plek vastgemaakt, en op dezelfde manier de secondewijzer gemaakt.
Ik had ook krantenpapier nodig om het frame te bedekken. Nadat ik kleine stukjes krant had gescheurd, doopte ik ze in pasta en plakte ze op het lichaam van de kabouter. Ja, ik was het bijna vergeten, ik heb het gat tussen mijn benen eerst afgedicht met reepjes tape en daarna afgeplakt met papier.
De volgende stap was de dop. Het was ook van papier. Ik rolde de krant in een tas, vouwde de ongelijke randen naar binnen, zette hem vast met tape en plakte hem op mijn hoofd. Ik heb het ook bedekt met krantenpapier.
Toen pakte ik papieren eiertrays, scheurde ze in kleine stukjes en goot er kokend water overheen. Ik heb het een dag laten weken.
Toen het papier opzwol, begon ik verder te werken. Ik kookte de pasta opnieuw, doopte er stukjes papier in en begon de voeten te vormen. Het is beter om dit op een gladde plank te doen.
Ik plaatste een kabouter op de voeten en gebruikte dit papier ook om de benen vorm te geven. Ik heb het vaartuig een tijdje laten drogen.
Vervolgens heb ik dezelfde technologie gebruikt om opnieuw over de hele figuur te plakken. Bovendien bleken de armen van de figuur lang te zijn, dus heb ik ze een beetje ingekort.
Over het algemeen wilde ik alleen met behulp van dergelijk papier een kabouter maken, maar het bleek klonterig te zijn en ik vond het niet leuk, en het bleek licht van gewicht te zijn. Deze fase had dus waarschijnlijk overgeslagen kunnen worden, maar alles wordt in het werk geleerd. (Hoewel, als geweekte stukjes papier bijvoorbeeld met een blender werden verpletterd, het met dit materiaal mogelijk was om aan de kabouter te denken.) Uiteindelijk besloot ik er cementmortel op aan te brengen, om het gewenste effect te geven vormen op het gezicht en lichaam, evenals kaboutergewichten. Ik ging met een vochtige borstel over de oneffen lijnen heen om het glad te maken. Na een bevredigend resultaat liet ik het vaartuig drie dagen drogen. Dit is wat er gebeurde.
Eerst heb ik het hele figuur geschuurd, bedekt met primer en daarna pas geverfd met olieverf. Omdat ik geen kunstenaar ben en moeite had met het tekenen van ogen, besloot ik decoratieve ogen te lijmen (van een oud zacht stuk speelgoed). Voila, mijn tuinkabouter is klaar.
Over het algemeen is er ruimte om je fantasie te laten zien. Steek bijvoorbeeld een voorwerp in uw hand - een bloem, een zaklamp, een emmer, of plaats een kabouter op een bankje. Maar aangezien dit mijn eerste werk is, besloot ik het handwerk eenvoudiger te maken. Ik hoop dat je mijn tuinkabouter leuk vond. Ik zou blij zijn als ik iemand inspireerde om creatief werk te doen. Tot ziens, tot ziens.
