Dit was mijn eerste handgemaakte gitaar. Daarom ziet het er niet erg goed uit en is het geluid niet de beste, maar dit geeft het zijn charme. De gitaar werkt, dat wil zeggen, je kunt erop spelen (of leren spelen, zoals ik), en dit is het belangrijkste. Bovendien was het maken van deze elektrische gitaar een geweldige ervaring en het volgende instrument was veel beter.
Ik raad je aan om meteen alle accessoires in te slaan, zodat je de gitaar meteen weer in werkende staat kunt brengen en later geen last meer hebt van een halfafgewerkt instrument.
Je zal nodig hebben:
- Pick-ups.
- Fretten.
- Pinnen.
- Snaren.
- Het liefst een nootje en een brugje, maar ik heb ze ook zelfgemaakt.
Ik begon met het dek. Het zou natuurlijk leuk zijn om van één plank een soort muzikaal hout (esdoorn, sparren, elzen, enz.) te maken. Ik heb het gemaakt van drie stukken multiplex van 10 mm. Het zijn allemaal zelfs verschillende maten. Het grootste stuk multiplex heb ik in de vorm van een pijl gezaagd. Er zijn een groot aantal klankbordstencils voor elektrische gitaren op internet, maar je kunt je fantasie gebruiken en zelf iets bedenken.
Laten we het lichaam voorlopig met rust laten. Laten we voor de nek zorgen.Ik heb het uit esdoornplanken gesneden. De opmaak is als volgt:
- Lengte - 650 mm;
- Breedte - 50 mm;
- Breedte bovenaan dorpel – 45 mm;
De boom is overigens zeer geschikt. De volgende stap is het plaatsen van het anker of de ankerbout. De trussrod is een schroef die in het uiteinde van de nek wordt geschroefd (waar de kop zit). Het voorkomt dat de hals buigt wanneer de snaren worden gespannen. Maar ik dacht dat voor deze specifieke gitaar een trussrod niet nodig is. Bovendien bestaan er echt trussless elektrische gitaren. Ook zal de nek het doen zonder een overlay. Vanaf de voorkant (waar de frets komen) bewerken we de hals met een vijl en schuurband, waardoor deze een ronde vorm krijgt.
Nu moet de nek aan de achterkant ook een gebogen vorm krijgen. Doe zoals ik, d.w.z. Het is beter om het niet met een mes te snijden. Het is beter om het met een vliegtuig te verwerken, omdat... het is veel gemakkelijker te beheersen dan een mes, dat te diep kan snijden en de hele nek kapot kan maken. Vervolgens verwerken we het met een schuurband, d.w.z. schuurpapier, waarbij de korrel geleidelijk toeneemt. Niet de hele nek hoeft op deze manier behandeld te worden. Laat 100 mm vrij aan het begin van de hals, waar deze aan de zangbodem wordt bevestigd.
Laten we weer terugkeren naar het lichaam. Nu moet je markeren waar de balk zal worden bevestigd. Daarna heb ik met een boormachine en een ijzerzaag een uitsparing gemaakt in het bovenste en middelste multiplex voor de nek. Ik plaatste de hals zoals deze in de voltooide gitaar zou zijn en begon de toonladder te tellen. Schaal is de afstand van de brug (onderste zadel) tot de topkam. We markeren waar beide zullen zijn.
Vervolgens markeren we waar de sensor zal zijn. Er worden nu boor- en freeswerkzaamheden uitgevoerd. Die. we maken groeven voor de pickup en de brug. De mijne bleek door te zijn, vanwege de onvoldoende dikte van het multiplex. Vervolgens heb ik alle 3 de stukken multiplex bevestigd met de meest betrouwbare bekende bevestigingen: zwarte zelftappende schroeven. Als de schroef zwart is, speelt het metaal beter. Ik dacht toen helemaal niet aan resonantie en al dat soort dingen. De kleinste houdt de stang veilig vast, toch? Ik heb er meteen 4 gaten in geboord en deze gaten op de hals gemarkeerd.
Vervolgens wordt er een brug in het dek geplaatst. Het zou leuk zijn als die er was, maar als dat niet het geval is, zal plexiglas of een ander materiaal dat zachter is dan snaren rollen. Omdat het gat ervoor door is, moest ik vanaf de achterkant een ijzeren plaat vastschroeven om te voorkomen dat de brug eruit zou vliegen. Vervolgens plaatsen we de pick-up. Hiervoor wordt ook een plaat van aluminium blikjes op de achterkant van het dek geschroefd. Met twee buitenste schroeven is een witte plaat aan de behuizing bevestigd, die tevens het te grote gat afdekt. De andere twee schroeven bevestigen de pickup zelf aan deze plaat. Je kunt zelfs de hoogte van de sensor aanpassen. Met behulp van een naaldvijl maken we kleine uitsparingen voor de snaren op de brug. Elke snaar moet zich boven zijn eigen magneet bevinden. Ik had niet de benodigde boor voor twee potentiometers. Alleen voor de spinners zelf. We plaatsen ze in het kaartspel en we laten ze draaien met munten. Nog beter dus. Ik heb de potentiometers vastgezet met hete lijm, bekend als heet snot.
We zullen de touwtjes bevestigen als een volwassene - door het lichaam. Ik heb zes gaten in het klankbord geboord voor de snaren.
Laten we nu teruggaan naar de toets. Je moet markeren waar de frets komen. U kunt dit op verschillende manieren doen, door bijvoorbeeld de benodigde sjabloon op internet te vinden, wat ik aanbeveel. Voor de frets zelf maken we sneden met een handdecoupeerzaag. Als de snede niet past, moet je hem breder maken, als hij niet past, moet je hem vastlijmen, en dat is wat ik deed. Het zou ook wenselijk zijn om een bovendrempel te hebben, maar ik heb deze gemaakt van koud lassen. Maar dit is verre van de beste optie.Boor vervolgens gaten voor de pinnen en installeer ze. Ik vond de schroeven die bij deze haringen werden geleverd niet leuk, ze waren te klein. Ik heb meer geschroefd. Deze haringen zijn trouwens voor een klassieke gitaar; ik heb ze gekocht omdat ze de goedkoopste waren (ongeveer 90 roebel).
De gitaar kan nu worden geverfd. Omdat dit multiplex en een gewoon karton is, heb ik het geverfd met eenvoudige acrylverf. Je kunt het met beits schilderen, het resultaat zal ook niet slecht zijn. Vervolgens idealiter vernis.
Nu kun je de gitaar in elkaar zetten. De hals schroeven wij met vier zelftappende schroeven door een uniek platform. Het is gemaakt van verschillende aluminium blikjes en een rubberen pakking. Het enige dat overblijft is het installeren van de snaren. Oh ja, ik vergat bijna de exclusieve riem van de riem. Om precies te zijn, van twee spijkerriemen. Bevestigd met twee zelftappende schroeven. Ze kunnen zelfs de hoogte aanpassen.
Dit instrument, doordrenkt van haat en pijn, werkt zelfs. Ook al werd het gedaan voor de schoonheid. Je kunt elk soort onzin spelen, maar duivels dure gitaren zijn niets voor ons.
Het voordeel van deze gitaar is dat hij zelfgemaakt is. Je begrijpt beter hoe dit muziekinstrument werkt. Het is een goede ervaring. De eerste elektrische gitaar zal waarschijnlijk niet erg cool blijken te zijn, maar je onthoudt al je fouten en de volgende keer zul je niet dezelfde fouten maken.
P.S. De gitaar is zeer geschikt voor het spelen van grunge of punkrock, of zelfs heavy metal.
P.S.S. Voor het nieuwe jaar kun je besparen op een kerstboom, met deze gitaar ben je altijd blij.
