Om een vermogenstransformator op voorraad te kunnen gebruiken, moet u de belangrijkste kenmerken ervan zo nauwkeurig mogelijk kennen. Er zijn bijna nooit problemen bij het oplossen van dit probleem als de markeringen op het product behouden blijven. De vereiste parameters kunnen eenvoudig op internet worden gevonden door simpelweg de letters en cijfers die op de transformator zijn gestempeld in de zoekbalk in te voeren.
Vaak zijn er echter geen markeringen - de inscripties worden gewist, vernietigd door corrosie, enzovoort. Veel moderne producten (vooral goedkope) zijn helemaal niet gemarkeerd. In dergelijke gevallen heeft het uiteraard geen zin om de transformator weg te gooien. De prijs op de markt kan immers behoorlijk behoorlijk zijn.
De belangrijkste parameters van vermogenstransformatoren
Wat moet u weten over een transformator om deze correct en vooral veilig voor uw doeleinden te kunnen gebruiken? Meestal gaat het hierbij om het repareren van bepaalde huishoudelijke apparaten of het maken van uw eigen handwerk dat wordt aangedreven door laagspanning.En je moet het volgende weten over de transformator die voor ons ligt:
- Op welke aansluitingen moet netstroom worden aangesloten (230 volt)?
- Van welke klemmen moet de onderspanning worden verwijderd?
- Wat zal het zijn (12 volt, 24 of andere)?
- Hoeveel stroom kan de transformator produceren?
- Hoe raak je niet in de war als er meerdere wikkelingen zijn en dienovereenkomstig gepaarde terminals?
Het is heel goed mogelijk om al deze kenmerken te berekenen, zelfs als er absoluut geen informatie is over het merk en model van de transformator.
Om het werk te voltooien heeft u de eenvoudigste gereedschappen en verbruiksartikelen nodig:
- multimeter met ohmmeter- en voltmeterfuncties;
- soldeerbout;
- elektrische tape of krimpkous;
- netstekker met draad;
- een paar gewone draden;
- gloeilamp;
- remklauwen;
- rekenmachine.
Je hebt ook een soort draadstripgereedschap nodig en een minimale soldeerset: soldeer en hars.
Definitie van primaire en secundaire wikkelingen
De primaire wikkeling van de neerwaartse transformator is ontworpen om netstroom te leveren. Dat wil zeggen, het is de bedoeling dat u 230 volt aansluit, die zich in een gewoon huishoudelijk stopcontact bevindt. In de eenvoudigste versies kan de primaire wikkeling slechts twee aansluitingen hebben. Er zijn echter ook die waarin er bijvoorbeeld vier conclusies zijn. Dit betekent dat het product is ontworpen om op zowel 230 V als 110 V te werken. We zullen een eenvoudiger optie overwegen.
Dus, hoe bepaal je de aansluitingen van de primaire wikkeling van een transformator? Om dit probleem op te lossen heb je nodig multimeter met ohmmeterfunctie. Met zijn hulp moet je de weerstand tussen alle beschikbare terminals meten. Waar dit het meest zal zijn, is er de primaire wikkeling. Het is raadzaam om de gevonden bevindingen direct te markeren, bijvoorbeeld met een stift.
De primaire wikkeling kan op een andere manier worden bepaald. Om dit te doen, moet de gewikkelde draad in de transformator duidelijk zichtbaar zijn. In moderne versies is dit meestal het geval. Bij oude producten kan de binnenkant gevuld zijn met verf, wat het gebruik van de beschreven methode onmogelijk maakt. De wikkeling waarvan de draaddiameter kleiner is, wordt visueel gemarkeerd. Het is primair. Het moet worden voorzien van netstroom.
Het blijft nodig om de secundaire wikkeling te berekenen waaruit de verlaagde spanning wordt verwijderd. Velen hebben al geraden hoe ze dit moeten doen. Ten eerste zal de weerstand van de secundaire wikkeling veel kleiner zijn dan die van de primaire. Ten tweede zal de diameter van de draad waarmee deze is gewikkeld groter zijn.
De taak wordt iets ingewikkelder als de transformator meerdere wikkelingen heeft. Deze optie is vooral eng voor beginners. De methode om ze te identificeren is echter ook heel eenvoudig en is vergelijkbaar met die hierboven beschreven. Allereerst moet je de primaire wikkeling vinden. Haar weerstand zal vele malen groter zijn dan die van de anderen.
Om het onderwerp over transformatorwikkelingen af te sluiten, is het de moeite waard een paar woorden te zeggen over waarom de weerstand van de primaire wikkeling groter is dan die van de secundaire, maar met de diameter van de draad is alles precies het tegenovergestelde. Dit zal beginners helpen het probleem gedetailleerder te begrijpen, wat erg belangrijk is bij het werken met hoogspanning.
Aan de primaire wikkeling van de transformator wordt een netspanning geleverd van 220 V. Dit betekent dat er bij een vermogen van bijvoorbeeld 50 W een stroom van ongeveer 0,2 A doorheen gaat (we delen het vermogen door de spanning). Dienovereenkomstig is hier geen grote draaddoorsnede nodig. Dit is natuurlijk een zeer vereenvoudigde uitleg, maar voor beginners (en de oplossing voor het hierboven gestelde probleem) zal het voldoende zijn.
Er vloeien grotere stromen in de secundaire wikkeling. Laten we de meest voorkomende transformator nemen, die 12 V produceert. Met hetzelfde vermogen van 50 W zal de stroom die door de secundaire wikkeling vloeit ongeveer 4 A zijn. Dit is al een behoorlijk grote waarde, omdat de geleider waardoor dergelijke stroom zal passeren moet dikker zijn. Dienovereenkomstig, hoe groter de dwarsdoorsnede van de draad, hoe minder de weerstand zal zijn.
Met behulp van deze theorie en een eenvoudige ohmmeter kun je eenvoudig berekenen welke wikkeling zich op een neerwaartse transformator bevindt zonder markeringen.
Bepaling van de secundaire wikkelingsspanning
De volgende stap bij het identificeren van de "naamloze" transformator is het bepalen van de spanning op de secundaire wikkeling. Hierdoor kunnen wij bepalen of het product geschikt is voor onze doeleinden. U monteert bijvoorbeeld een 24 V-voeding, maar de transformator levert slechts 12 V. U zult dus op zoek moeten naar een andere optie.
Om te bepalen welke spanning uit de secundaire wikkeling gehaald kan worden, zal de transformator van netstroom moeten worden voorzien. Dit is al een nogal gevaarlijke operatie. Door onzorgvuldigheid of onwetendheid kunt u een sterke elektrische schok krijgen, brandwonden oplopen, de bedrading in huis beschadigen of de transformator zelf verbranden. Daarom zou het een goed idee zijn om een paar veiligheidsaanbevelingen in te slaan.
Ten eerste moet de transformator bij het testen via een gloeilamp op het netwerk worden aangesloten. Het is in serie verbonden, in de breuk van een van de draden die naar de stekker gaan. De lamp dient als zekering voor het geval u iets verkeerd doet, of als de te testen transformator defect is (kortgesloten, doorgebrand, nat, enz.). Als het lampje brandt, is er iets misgegaan.Er is kortsluiting in de transformator, dus het is beter om meteen de stekker uit het stopcontact te trekken. Als de lamp niet brandt, er niets stinkt of rookt, kan het werk doorgaan.
Ten tweede moeten alle verbindingen tussen de uitgangen en de stekker zorgvuldig worden geïsoleerd. Negeer deze aanbeveling niet. Je merkt niet eens hoe je naar de metingen kijkt multimeterAls u bijvoorbeeld gedraaide draden probeert recht te trekken, krijgt u een flinke elektrische schok. Dit is niet alleen gevaarlijk voor de gezondheid, maar ook voor het leven. Gebruik voor isolatie elektrische tape of krimpkousen met de juiste diameter.
Nu het proces zelf. Een gewone stekker met draden wordt aan de klemmen van de primaire wikkeling gesoldeerd. Zoals hierboven vermeld, wordt een gloeilamp aan het circuit toegevoegd. Alle aansluitingen zijn geïsoleerd. Verbonden met de klemmen van de secundaire wikkeling multimeter in voltmetermodus. Zorg ervoor dat deze is ingeschakeld om de wisselspanning te meten. Beginners maken hier vaak een fout. Het handvat installeren multimeter om de gelijkspanning te meten, verbrandt u niets, maar krijgt u geen redelijke en nuttige metingen op het display.
Nu kunt u de stekker in het stopcontact steken. Als alles in orde is, toont het apparaat u de verlaagde spanning die door de transformator wordt gegenereerd. Op dezelfde manier kunt u de spanning op andere wikkelingen meten, als er meerdere zijn.
Eenvoudige manieren om het vermogen van een stroomtransformator te berekenen
Met de kracht van een step-down transformator zijn de zaken iets ingewikkelder, maar er zijn nog steeds enkele eenvoudige technieken. De meest toegankelijke manier om dit kenmerk te bepalen, is door de diameter van de draad in de secundaire wikkeling te meten. Hiervoor heeft u een schuifmaat, een rekenmachine en de onderstaande informatie nodig.
Eerst wordt de diameter van de draad gemeten.Laten we bijvoorbeeld een waarde van 1,5 mm nemen. Nu moet je de doorsnede van de draad berekenen. Om dit te doen, moet u de helft van de diameter (straal) kwadrateren en vermenigvuldigen met het getal "pi". Voor ons voorbeeld zal de doorsnede ongeveer 1,76 vierkante millimeter zijn.
Vervolgens heeft u voor de berekening de algemeen aanvaarde waarde van de stroomdichtheid per vierkante millimeter geleider nodig. Voor huishoudelijke step-down transformatoren is dit 2,5 ampère per vierkante millimeter. Dienovereenkomstig kan een stroom van ongeveer 4,3 A “pijnloos” door de tweede wikkeling van ons monster stromen.
Nu nemen we de eerder berekende spanning van de secundaire wikkeling en vermenigvuldigen deze met de resulterende stroom. Als resultaat krijgen we de geschatte waarde van het vermogen van onze transformator. Bij 12 V en 4,3 A zal deze parameter ongeveer 50 W bedragen.
Het vermogen van een “naamloze” transformator kan op verschillende andere manieren worden bepaald, maar deze zijn complexer. Geïnteresseerden kunnen informatie over hen vinden op internet. Het vermogen wordt bepaald door de doorsnede van de transformatorvensters, met behulp van rekenprogramma's, en door de nominale bedrijfstemperatuur.
Conclusie
Uit al het bovenstaande kunnen we concluderen dat het bepalen van de kenmerken van een transformator zonder markeringen een vrij eenvoudige taak is. Het belangrijkste is om de veiligheidsregels te volgen en uiterst voorzichtig te zijn bij het werken met hoogspanning.
