DIY-autoversterkerconversie
Meestal branden in dergelijke versterkers vermogensveldeffecttransistors in de voeding (converter) of krachtige transistors in de eindtrappen van de eindversterker door, die niet moeilijk te vervangen zijn.Deze transistoren kunnen worden gecontroleerd op functionaliteit met behulp van een conventionele tester, waarbij de weerstand tussen de "been"-terminals wordt gemeten - voor "gebroken" elementen zullen deze weerstanden vrijwel nul zijn voor elke combinatie en polariteit van de meetsondes. Als het vervangen van krachtige transistors de functionaliteit van de versterker niet herstelt, dan ligt de reden dieper, en het bepalen van de bruikbaarheid van microschakelingen en andere kleine elementen, vooral in SMD-gevallen zonder desolderen, is behoorlijk problematisch. In dit geval is het veel eenvoudiger en sneller om een nieuwe eenheid te monteren om de defecte te vervangen. Als de versterker bijvoorbeeld niet werkt, maar de voedingsomvormer normale bedrijfsspanningen produceert, kunt u alle onderdelen die verband houden met de versterkingstrappen van het bord verwijderen en een nieuw, zelf samengesteld circuit installeren in de vrije ruimte op de bord. In principe is het voldoende om de krachtige transistors van de uitgangs- en pre-eindtrappen te verwijderen, en het gehele laagstroomgedeelte (voorversterkers) kan op het bord blijven zitten. Ze nemen niet veel ruimte in beslag en zullen op geen enkele manier interfereren. Alle stroompaden die vanaf de omvormer naar dit onderdeel gaan, moeten uiteraard worden gevonden en zorgvuldig worden afgesneden om mogelijke kortsluiting te voorkomen bij het installeren van extra kaarten.
Op deze manier hebben we alleen een werkende voedingsconverter en voldoende vrije ruimte om het nieuwe circuit te huisvesten.
Hier is een voorbeeld van een dergelijke reparatie-conversie van een tweekanaalsversterker naar een enkelkanaalsversterker voor een subwoofer:
De afbeelding toont het resterende "oorspronkelijke" onderdeel - een spanningsomvormer en een toegevoegd zelfgemaakt circuit - een opteller- en filterblok en een eindversterker. Hieronder vindt u schematische diagrammen van het nieuwe, toegevoegde “onderdeel”.
Eindversterkercircuit
Het is samengesteld volgens een vrij eenvoudig schema, dat behoorlijk goede eigenschappen biedt. Afhankelijk van de gebruikte eindtransistoren en de voedingsspanning kan zo'n UMZCH tot 200 watt produceren bij een belasting van 4 Ohm:
Als de voedingsspanning van de omvormer van uw versterker niet +/-32 volt is, maar minder (bijvoorbeeld +/-24 volt), dan zal het uitgangsvermogen van de versterker minder zijn. Deze situatie kan alleen worden gecorrigeerd door de pulsstroomtransformator in de omzetter te vervangen (of de secundaire wikkeling terug te spoelen naar een groter aantal windingen) en de filterelektrolytcondensatoren ook te vervangen door een hogere spanning. Bij een spanning van 32 volt bedraagt het uitgangsvermogen ongeveer 150 watt. Bij lagere spanningen, bijvoorbeeld 24 volt, moeten de waarden van weerstanden R10R11 worden verlaagd tot 910 Ohm; er zijn geen andere circuitwijzigingen nodig. Operationele versterker OP1 kan worden gebruikt zoals LM2904, LM324N, BA4558N, TL062 (072, 082) of een andere soortgelijke, enkel of dubbel (het diagram tussen haakjes toont de nummering van het tweede kanaal in het geval van een dubbele versterker). Voor alle hierboven genoemde microschakelingen is de pin-out hetzelfde; bij gebruik van andere analogen moet je op de pin-out letten (!).
Zenerdiodes VD1VD2 - elk, met een stabilisatiespanning van 15 volt (typische voedingswaarde voor de meeste op-amp-chips). Transistors T1T2 van de pre-terminale fase van respectievelijk het type KT815G (817G) en KT814G (816G), of een van hun buitenlandse analogen. Deze transistors moeten op kleine koellichamen worden geïnstalleerd. Het circuit is niet kritisch voor de gebruikte onderdelen en de transistors vereisen geen speciale selectie op basis van parameters. Het is beter om krachtigere uitgangstransistoren T3T4 te installeren, bijvoorbeeld typen 2SA1943 en 2SC5200.Ze zijn aan het lichaam (dat als koellichaam fungeert) bevestigd via elektrisch isolerende pakkingen gemaakt van mica of een speciaal warmtegeleidend materiaal. Alle weerstanden hebben een vermogen van 0,25 watt of meer, behalve R9 - deze wordt bij hoge vermogens erg heet en het is beter om hem in te stellen op een vermogen van minimaal 2 watt. Condensatoren - elk type, met een bedrijfsspanning die niet lager is dan de voedingsspanning, en bij voorkeur 50-63 volt. Bij het instellen moet u de weerstandswaarden van R6R7 zo selecteren dat er in de "rust" -modus en met de luidspreker uitgeschakeld een constante spanning van ongeveer 0,4-0,6 volt staat aan de basis van de transistoren T1 en T2 . Condensatoren C4, C5C6 en C7 zijn verantwoordelijk voor de stabiliteit van het circuit tegen zelfexcitatie bij HF en worden geselecteerd in het geval van dergelijke excitaties. Bij de juiste lay-out van de printplaatsporen worden in de regel geen excitaties waargenomen. Weerstand R1 stelt de feedbackdiepte in en bepaalt de algehele versterking van de versterker.
Het is onwenselijk om de beoordeling ervan sterk te overschatten, omdat dit ook kan leiden tot instabiliteit van de versterker. Het diagram toont de optimale waarde ervan.
Kanaalcombinator en instelbaar filterblok
Dit blok is ook samengesteld volgens een vrij eenvoudig "klassiek schema":
De schakeling heeft een reguliere lineaire ingang (Line In) en een hoogniveau-ingang (Hi In). De high-level-ingang is ontworpen om de gehele versterker rechtstreeks aan te sluiten op luidsprekers die bijvoorbeeld afkomstig zijn van een andere versterker en worden gebruikt als er geen lineaire uitgangen in de autoradio zijn. Als een dergelijke ingang niet bedoeld is om te worden gebruikt, kunnen elementen C3C4R3R4R5R6 van het circuit worden uitgesloten. Een variabele weerstand van 100 kOhm regelt de versterking van de cascade en wordt op het voorpaneel van de behuizing weergegeven als een “Niveau”-regelaar.Het kan worden vervangen door een nominale waarde van 50 tot 200 kOhm en met een afgeschermde draad (!) op het bord worden aangesloten. Een dubbele weerstand van 33 kOhm regelt de filterafsnijfrequentie (van 50 tot 500 Hz) en kan worden vervangen door een waarde van 22 tot 56 kOhm. Het wordt ook weergegeven op het voorpaneel van de behuizing en is via een draad in het scherm met het bord verbonden. De operationele versterkers kunnen hier dezelfde zijn als in de eindversterker en ook de zenerdiodes VD1VD2. Met de juiste montage en onderdelen die onderhouden kunnen worden, vereist dit circuit geen enkele aanpassing.
Het resultaat is dat we een functionele versterker voor een subwoofer krijgen met behoorlijk behoorlijke parameters en vermogen. Alle hier gebruikte circuits werden meer dan eens herhaald en vertoonden een hoge betrouwbaarheid, veel hoger dan de "native" circuits voor deze autoversterker - Chinees...
