Na flink wat last te hebben gehad van de muren en het plafond, zijn we eindelijk begonnen aan de laatste fase van de renovatiewerkzaamheden: het leggen van de vloer. Maar eerst moesten we bepalen wat voor soort coating we eigenlijk zouden aanbrengen? Nadat we door verschillende internetbronnen hadden gebladerd en verschillende bouwmarkten hadden bezocht, kwamen we erachter dat de meest voorkomende vloeropties zijn:
- linoleum;
- laminaat;
- parket;
- tapijt;
- keramische tegel.
Het tapijt hebben we meteen weggegooid. De keuken is per definitie niet de plek voor dergelijke vloeren. Het parket leek te duur. Bovendien heeft het naar onze mening, net als het goedkopere laminaat, geen hoge mate van vochtbestendigheid, wat belangrijk is voor een keukenruimte.Het enige dat nog restte, was een keuze maken tussen linoleum en keramische tegels. Het kostte niet veel moeite. Wij hadden ervaring met dit soort vloerbedekkingen, dus keramische tegels konden ons niet verleiden. Zonder een verwarmingssysteem te installeren is een keramische vloer behoorlijk koud. Bovendien valt bijna elk per ongeluk gevallen voorwerp op zo'n vloer in stukken. Geleid door deze omstandigheden hebben we uiteindelijk en onherroepelijk besloten om linoleum te nemen. De vraag rees echter meteen: hoe kies je uit de vele varianten van deze vloerbedekking degene die bij ons past? Nadat we de verkoopadviseurs met passie hadden ondervraagd, kwamen we erachter dat je, om het juiste linoleum te kiezen, aandacht moet besteden aan de kenmerken ervan, waaronder:
- toepassingsklasse;
- toepassingsgebied.
Met de eerste indicator kunt u de slijtvastheid van de vloerbedekking beoordelen. Het wordt aangeduid met de cijfers 21, 22, 23, 31, 32, 33, 34, 41, 42, 43. Bovendien, hoe hoger het getal, hoe sterker het linoleum.
De tweede indicator bepaalt het type linoleum, afhankelijk van waar het zal worden gebruikt. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen huishoudelijk, semi-commercieel (kantoor) en commercieel linoleum. Huishoudlinoleum komt in de regel overeen met de toepassingsklassen 21, 22 en 23. Semi-commercieel – 31-34. Commercieel – 41-43.
In ons geval was doorslaggevend dat het linoleum bedoeld was als keukenvloer, dus besloten we om huishoudelijk linoleum van klasse 23 aan te schaffen. De keuken is een ruimte die de maximale belasting ervaart, dus het kopen van een vloer van een lagere toepassingsklasse zou ongepast zijn.
Naast de genoemde indicatoren hebben we ook aandacht besteed aan de structuur van linoleum.Het bleek dat ze hem op verzoek van de koper linoleum kunnen aanbieden op schuimbasis (gekenmerkt door verhoogde vochtbestendigheid), op stoffenbasis (houdt de warmte goed vast) of ongegrond (het minst duurzaam, maar er zijn tekenen van slijtage vrijwel onzichtbaar). We kozen voor linoleum met een stoffen basis van vilt.
Toen het aankoopprobleem was opgelost, begon de belangrijkste fase van onze renovatiewerkzaamheden: het leggen van de vloerbedekking zelf. Als familieraad hebben we besloten om geen toevlucht te nemen tot de hulp van externe vakmensen, maar om het zelf te doen, met onze eigen handen.
Voordat we het linoleum leggen, laten we het twee dagen op kamertemperatuur staan. Tegelijkertijd hebben we de vloer in de keuken voorbereid. Die van ons is concreet. We hadden het geluk dat we het vloeroppervlak met een gebouwniveau hadden gecontroleerd. We ontdekten dat het niet nodig zou zijn om het waterpas te zetten met een betonnen dekvloer, maar dat er toch enkele ruwe plekken moesten worden opgevuld. De breedte van het linoleum viel praktisch samen met de breedte van de kamer, dus we hoefden het overtollige slechts een beetje af te snijden, met als voorwaarde dat er een opening van 5-10 millimeter moest zijn tussen de muren en het linoleum ( dit is nodig om vervorming te voorkomen). Eerlijk gezegd hebben we hier een fout gemaakt: we hebben de "snijcirkel" niet in de keuken geplaatst, maar in de hal, waar deze ruimer was. We gebruikten oud linoleum als sjabloon. Dit mag echter niet worden gedaan. Het afstellen van de vloerbedekking moet nog steeds worden uitgevoerd op de plaats waar deze wordt gelegd. Feit is dat de door ons gebruikte "sjabloon" -methode faalde: de opening tussen een van de muren en het linoleum bleek iets groter te zijn dan de gewenste 5-10 millimeter.
Omdat onze keuken klein is en we deze vaak verplaatsen meubilair We hadden het niet gepland; we hebben linoleum niet over het hele oppervlak gelijmd: we hebben het alleen met vloeibare nagels "geplant" op een paar plaatsen waar het risico bestond dat we de rand zouden aanraken. In het bijzonder nabij de deurdrempel. De laatste hand aan het leggen van de vloer was het plaatsen van de plinten.
Dus met vallen en opstaan hebben we onze ‘natuurramp’ in de keuken aangepakt. Ik hoop dat mijn bescheiden reparatie-ervaring voor iemand nuttig zal zijn.
