Het klassieke (oprit)draaitrapontwerp met twee rechte trappen was optimaal geschikt, omdat deze een kleiner oppervlak in beslag neemt en je daardoor de nodige meubilair.
Mijn gangmuren zijn aan drie zijden gemaakt van houten constructies, dus besloot ik een trap zonder balusters te maken en deze te vermommen als een kast, waarbij ik het compartimentenmechanisme als deuren gebruikte.
Ik heb een schets gemaakt en met een stift de toekomstige trap op de muren getekend. De stijgbuis was 20 cm hoog en de trede zelf was 28 centimeter.
Bij het ontwerpen heb ik rekening gehouden met het volgende:
- de helling van de trap moet minimaal zijn, waarvoor de lengte van de vlucht moet worden vergroot;
- de treden moeten minimaal 30 centimeter diep zijn en strikt dezelfde hoogte hebben, zodat ze gemakkelijk te gebruiken zijn en geen letsel veroorzaken;
- het garanderen van de betrouwbaarheid van de constructie, bevestigingen en voldoende verlichting;
- constructie van een trap van 90 centimeter breed, conform aanbevolen normen.
De stringer van de onderste vlucht heb ik gemaakt van hout van 60 millimeter dik en 30-35 centimeter breed. Ik heb vanuit een hoek een touwtje voor de stringer gemaakt, waarbij ik vooraf aan beide kanten om de 10 centimeter gaten boorde, voor het bevestigen van de stringer aan de muur. Deze hoek diende, samen met andere metalen constructies, als draagframe van de trap. Ik heb ook de hele basis van de bovenste vlucht gemaakt vanuit een hoek, die ik van tevoren heb gezaagd met een haakse slijper en op straat heb gelast. Als hoekdonor gebruikte ik drie oude bedden met gepantserd gaas.
Voor een trap met twee verdiepingen heb ik een platform in het midden gemaakt, hoeken van 40 mm aan de muren bevestigd en er een oude houten deur op geplaatst. Om het oppervlak gelijkmatiger te maken en de site meer stevigheid te geven, heb ik er bovenop een spaanplaatplaat van 90 centimeter breed geschroefd. Later heb ik het oppervlak bedekt met gelamineerd parket en de overgangen bedekt met een decoratieve hoek.
Het aantal treden in de vlucht, en dus de lengte, zal afhangen van de hoogte van de tweede verdieping. De stootborden geven niet alleen extra sterkte aan de trapconstructie, maar zorgen er ook voor dat gevallen dingen er niet af kunnen vallen en dat de luchtstroom uit de kelder of bijkeuken kan ontsnappen.
Voor het materiaal van de treden en stootborden heb ik gekozen voor goed gepolijst grenen gelamineerd hout, dat in elke speciaalzaak te koop is.
De treden van de onderste vlucht werden bevestigd met zelftappende schroeven langs de rand, en de bovenste vlucht van binnenuit met gaten in een metalen hoek.
Voor de veiligheid en stevigheid van de trap heb ik in plaats van een hekwerk een stevige muur tussen de trappen voorzien. Alle afwerking van de trap gebeurde met MDF-panelen, aangezien ik er rekening mee hield dat je bij het afdalen van de trap de muren moet aanraken, en met dit materiaal is het voldoende om ze af te vegen.
De trap bleek zeer duurzaam en redelijk comfortabel, zelfs voor kinderen, en met behulp van compartimentdeuren vermomde ik de aanwezigheid van extra kamers en isoleerde ik de vloeren van elkaar zodat de warmtestroom niet omhoog ging als het verwarmingssysteem aansloeg. was actief.
