Nog maar twintig tot dertig jaar geleden werd de teelt van watermeloenen in Centraal-Rusland en het Verre Oosten alleen in een kas mogelijk geacht. Tegenwoordig is het verkrijgen van de oogst in gebieden met een ongunstige landbouw echter een haalbare taak geworden met de komst van nieuwe afdekmaterialen en supervroege variëteiten.
Momenteel zijn meloenplantages in de risicovolle landbouwzone niet alleen te zien op de percelen van amateurliefhebbers, maar ook op boerderijen.
Soorten en groeiseizoen
De rassen Crimson, Producer en Barrel of Honey hebben zich goed bewezen. De levenscyclus van vroege variëteiten is 3,5-4,5 maanden. Deze periode kan in twee fasen worden verdeeld:
- De eerste is de groei naar de eerste bloemen.
- De tweede is bloei en oogstvorming.
Zaailingen kweken
Watermeloenen in centraal Rusland, de Oeral en het Verre Oosten kunnen alleen met zaailingen worden gekweekt.
Half april worden de zaden geweekt, na drie dagen komen er enkele uit. Ze worden gezaaid in potten gevuld met een mengsel van zand en turf in een verhouding van 2:1, maar zodat de klomp substraat niet afbrokkelt wanneer deze in het tuinbed wordt overgeplant.
Eind april kunnen de zaailingen worden overgeplant in een kas, bedekt met een dubbele laag lutrasil met een dichtheid van 60 g/m.
Aan het einde van de lente en het begin van de zomer worden de planten, nadat ze eerder zijn uitgehard, op een vaste plaats geplant. Tegen die tijd moeten de zaailingen minimaal 3 echte bladeren hebben.
Een landingsplaats kiezen
Een zonnige, windstille locatie zou ideaal zijn. Indien nodig worden tijdelijke schuilplaatsen geïnstalleerd om te beschermen tegen de wind.
Het bed klaarmaken
De grond is licht. Aan zware zand en humus worden rivierzand en humus toegevoegd.
Het is beter om van het bed een heuvel te maken, tot een meter breed en 30-40 centimeter hoog. Of bouw houten exemplaren. De grond is bedekt met een ondoorzichtige zwarte polyethyleenfilm, die zorgt voor het behoud van warmte en vocht en beschermt tegen wateroverlast.
Een watermeloen planten
Twee uur voor het planten worden de zaailingen overvloedig bewaterd.
In het midden van het bed worden op een afstand van 70 cm kruisvormige sneden gemaakt, er worden gaten onder gegraven, as en superfosfaat worden toegevoegd en de aarde wordt gemengd. De plantplaats wordt overvloedig bewaterd en de zaailingen worden samen met een klomp aarde in het tuinbed getransplanteerd. Bedekt met droge grond. Mulchen met rivierzand helpt wortelhalsrot te voorkomen.
Over het bed worden brede bogen geplaatst (de planten groeien sterk) en er wordt afdekmateriaal aan vastgemaakt.
Zorg
Vóór de bloei groeien watermeloenen onder lutrasil. Als er geen neerslag valt, voer dan twee of drie gietbeurten uit, niet meer en zonder fanatisme, anders kan wortelrot optreden.
Nadat de bloei is begonnen, wordt de lutrasil verwijderd (bij koud weer kan de schuilplaats een nacht blijven staan), zodat insecten de bloemen kunnen bestuiven, en wordt er een windscherm geïnstalleerd.
De scheuten aan de plant zijn gedeeltelijk gesnoeid. Het is niet nodig om alles te verwijderen, omdat er mannelijke bloemen op groeien. De hoofdwimper wordt niet aangeraakt; de dameswimpers worden erop geplaatst. Op één plant blijven 3 tot 5 watermeloeneierstokken achter.Om te voorkomen dat ze in contact komen met de grond en om te voorkomen dat ze bij nat weer gaan rotten, plaats ik planken onder de vruchten.
De tweede snoeimethode is het afknippen van de wimpers op 6-7 knooppunten boven de eierstok, die de grootte van een gemiddelde appel heeft bereikt. Niet eerder, anders droogt het fruit uit.
Voeding is standaard.
Bepaling van de rijpheid
Naast de staart van de watermeloen zit een rank. Als het (en niet de staart!) Droogt, en de kant waarop de bes ligt geel wordt, is het dessert klaar om te eten.
