Voordat de koperen soldeerboutpunt wordt beschermd, moet deze worden opgeruimd en vertind. Zoals u weet: hoe zuiverder het metaal, hoe langzamer het oxideert. De fabrikant bepaalt zelf welke zuiverheid koper hij gebruikt, hier hebben wij geen invloed op.
De volgende beschermingsmethode houdt verband met smeden, waarmee je oppervlaktescheuren en kleine deuken kunt repareren, kalkaanslag kunt verwijderen, grote kristallen in de metalen structuur kunt verpletteren en de hardheid ervan kunt vergroten. Als gevolg hiervan neemt de weerstand van het metaal tegen corrosie merkbaar toe. Deze behandeling is nodig in gevallen waarin de soldeerbout constant en intensief wordt gebruikt.
2 ‘folk’-beschermingsmethoden: grafiet en aluminium
Laten we nu kijken naar de bescherming van het oppervlak van de soldeerboutpunt. In theorie is gepolijst metaal beter bestand tegen oxidatie, maar alleen in de beginfase en onder niet-agressieve corrosieve omstandigheden. Daarom polijsten we het metaal van de punt met een polijstschijf. Ter vergelijking: een deel van het oppervlak wordt gepolijst door het te behandelen met schuurpapier.
Het enige dat overblijft is het testen van de effectiviteit van de dunne beschermlaag. De meest beschikbare materialen zijn grafiet en aluminium.Het proces om ze toe te passen is vrij eenvoudig. We wrijven het oppervlak van de metalen punt met een potlood of een stuk aluminiumdraad.
Houd er rekening mee dat deze methode alleen compatibel is met een geschuurd oppervlak. Bij het polijsten laat grafiet geen sporen achter en hecht aluminium zich pas nadat het gepolijste oppervlak is bekrast.
Vervolgens zullen we, voor het gemak en de zuiverheid van het experiment, een eenvoudige standaard voor een soldeerbout uit draad bouwen, deze met een tang buigen en een vierkant vel papier van bepaalde afmetingen gebruiken als meter en sjabloon.
We plaatsen de soldeerbout op de standaard, pluggen hem in het netwerk en wachten af wat er gebeurt. Externe veranderingen worden binnen 10-15 minuten merkbaar. Het simuleren van langdurig gebruik door middel van herhaalde verwarmings- en koelcycli levert resultaten op.
Het gebied waar het grafiet werd aangebracht verschilt niet bijzonder van het onbeklede oppervlak. Dat wil zeggen dat grafietbescherming niet erg betrouwbaar is. Maar het met aluminium ingewreven gebied is heel duidelijk zichtbaar en het metaal eronder is niet geoxideerd. Laten we, om het experiment te voltooien, de hete punt in het water laten zakken, maar doe dit langzaam en geleidelijk, zodat u zich niet verbrandt door de spatten kokend water.
We drogen de punt met een papieren servet en onder de kalklaag zien we het volgende. Aluminium liet het beste resultaat zien. Maar aluminiumverwerking is relevanter voor soldeerbouten met een dunne punt. Als de punt dik is, wordt het inwrijven van het aluminium een arbeidsintensief proces, maar het is de moeite waard.
