Graveren op metaal is nogal interessant en vermakelijk. Er zijn veel manieren om een reliëfontwerp te maken op het lemmet van een mes, een bijl, of op een horloge of ringen. Graveren kan laser, chemisch, zandstralen of mechanisch zijn. Mechanisch graveren is naar mijn mening het meest interessant. Wat het proces zelf betreft. Ik ben van mening dat werk niet alleen voordelen moet opleveren, maar ook plezier moet opleveren in het proces en het resultaat.
Waarom hou ik niet van chemisch graveren of lasergraveren? Bij chemisch graveren bestaat er een groot risico dat het item kapot gaat. De kleinste afwijking van de norm, bij de voorbereiding van de oplossing, of bij de levering van spanning en stroom - en een mooie tekening kun je vergeten. En dat is het beste scenario. Er zit geen ziel in lasergraveren. Het is duidelijk dat het is gemaakt door een zielloze machine, en niet door mensenhanden - alle elementen van het ontwerp zijn gelokaliseerd en berekend tot op een honderdste van een millimeter! Zandstralen graveren is een nogal stoffig klusje. Letterlijk! Dus mijn keuze viel op mechanisch graveren - het is niet duur, niet problematisch en erg interessant. Dit is waar we het vandaag over zullen hebben.
Zal nodig hebben
- Graveur.
- Fijne maalkoppen.
- Marker met fijne punt.
- Een eenvoudig potlood.
- Wattenschijfje.
- Oplosmiddel.
Gravure op het lemmet
Zoals bij elk bedrijf zijn er ook hier nuances en subtiliteiten. Op metaal dat bijvoorbeeld tot spiegelblauw is gepolijst, zal de gravure contrastrijker en opvallender zijn. Het lemmet van mijn kapmes is satijnglans gepolijst, dat wil zeggen mat, en daarom moet er over de slijping een gravering worden aangebracht. Dit betekent dat tekenen en graveren niet moet worden aangebracht langs microkrasjes die zijn ontstaan door het slijpen, maar met korte dwarsbewegingen. Elk hulpmiddel voor graveren zal ook niet werken. Je hebt diamant- of wolfraamcarbide boorgaten nodig. Diamanten boortjes Ze zijn goedkoop, maar slijten snel: het diamantstof dat erop wordt aangebracht en de kruimels vallen er vrij snel af. Dergelijke verbruiksartikelen kunnen worden aangeschaft als u ze niet vaak gebruikt. Het is zeker genoeg voor minstens één mes. Wolfraamcarbide koppen, praktisch eeuwig - de dichte en zware legering knaagt aan staal en ijzer als warme boter! Maar ze zijn duur. De keuze is dus aan jou. Ook de graveur is geen probleem; een 6-12 volt motor kan uit elk speelgoed worden verwijderd, koop er een die geschikt is voor de as kam of Spantang klem - en hier is een graveur voor jou! Dus eerst moet je het mes voorbereiden op tekenen. Om dit te doen, veegt u met een wattenschijfje en oplosmiddel voorzichtig het hele gebied van het mes af.
Breng vervolgens met een eenvoudig potlood het geselecteerde ontwerp aan op de gewenste locatie op het mes.
Als door de aard van het slijpen het grafiet van een potloodstift niet op het oppervlak ligt, gebruik dan een marker met een fijne punt.
Als je problemen hebt met artistieke vaardigheden, gebruik dan een printer en transferpapier.Het ontwerp wordt op het metaal aangebracht en u kunt direct doorgaan met graveren. Als het lemmet, zoals in mijn geval, tot satijn gepolijst is, passen we een gravure toe met lichte dwarsstreken. Het is niet nodig om druk uit te oefenen op de machine en te proberen de tekening dieper en prominenter te maken; dit moet (indien nodig) worden gedaan na het tekenen van de contouren en hoofdkenmerken.
Na het aanbrengen van de gravure het resterende lood verwijderen met een wattenschijfje.
En dit is waar we uiteindelijk op uitkomen:
Als je een contrastrijker en volumineuzer ontwerp nodig hebt, kun je het metaal polijsten met citroenzuur voordat je gaat graveren, zoals op mijn bijl.
Polijsten met citroenzuur voegt niet alleen extra contrast toe aan de gravure, maar beschermt het metaal ook tegen corrosie. Metaal polijsten met citroenzuur is heel eenvoudig: los een groot pakket korrelig zuur op in een halve liter water, verwarm het op het fornuis en laat het mes er een half uur in zakken. Zwart als een pistool wordt het natuurlijk niet, maar een donkergrijze tint is gegarandeerd. Het hangt allemaal af van het metaal: hoe meer koolstof het staal, hoe donkerder de blauwing zal zijn. Roestvast staal zal helemaal niet blauwachtig worden door citroenzuur. Van het woord “absoluut”! Citroenzuur is voor een dergelijk doel te zwak; sterkere basen en zuren zijn nodig. En na deze procedure kunt u graveren toepassen.
De duur van de werkzaamheden is uiteraard afhankelijk van de oppervlakte en complexiteit van uw tekening. Na voltooiing van de werkzaamheden moet u het mes behandelen met een oplosmiddel, het droogvegen, een dun laagje machineolie aanbrengen (als het een bijl of kapmes is) en het mes in een schede of kist plaatsen. Het zou ook geen kwaad om twee of drie druppels in de schede te laten vallen.Als er een hoge luchtvochtigheid is in de ruimte waar een dergelijk instrument wordt opgeslagen, bijvoorbeeld in een schuur of in een koelcel, dan is het beter om was of paraffine te gebruiken in plaats van olie. Wrijf het metaal in met was en verwarm het vervolgens lichtjes met een steekvlam of op een gasfornuis, zodat de was smelt en zich over alle spanen, groeven en spleten verspreidt. Als u niet lui bent en na elk gebruik op deze manier voor het instrument zorgt, zal het vele, vele jaren trouw blijven.
