Draad, kopersulfaat (of de oplossing ervan), borstel (voor het aanbrengen van kopersulfaat), touw (of ander opvulmateriaal (sintepon, watten, enz.), lijm (moment), sneldrogende verven (in het overzichtsartikel gewone nagellak uit damescosmetica), kralen/bolletjes (voor de ogen), pincet, schaar, mes, sierspelden, draad met een naald.
Via een incisie in de borst bevrijden we de vogel van het karkas (vlees). Het moeilijkste deel om de huid te verwijderen zijn het hoofd en de voeten. In de staart is het belangrijkste om de stuitbeenklier (waar de veren groeien) onaangeroerd te laten. Als je de gevederde poten 'uitkleedt', kunnen ze 'in een kous' veranderen. Het is niet eng, dan breng jij ze naar de juiste positie.
Nadat u het hoofd hebt bereikt, verwijdert u het heel voorzichtig om de veren en de integriteit van de huid niet te beschadigen. Gebruik een klein, scherp mes (bij voorkeur een scalpel). Vergeet niet de oogspleten van de lege knuffel af te dekken met een stukje/bolletje plasticine.
De schedel van de vogel wordt van de inhoud ontdaan door spoelen met stromend water en schrapen. Alle beschikbare voorwerpen (mes, pincet). Daarna niet langer dan 3 minuten in kokend water staan.
Van de hele trofee moet het volgende achterblijven voor toekomstige knuffeldieren: een lege schedel en huid met veren, die moeten worden behandeld (gebeitst) in kopersulfaat om de ontwikkeling van ziekteverwekkende bacteriën te voorkomen.
De oplossing wordt gemaakt met een snelheid van 1 theelepel vitriol per 200-250 gram. water. Met een eenvoudige kwast ‘verven’ we de huid van het knuffeldier van binnenuit. Zorg ervoor dat er geen blauwe oplossing op de veren komt, omdat er ongewenste verkleuring zal optreden. Je kunt het schoonmaken, maar het risico bestaat dat het uiterlijk eronder lijdt.
We dompelen de scherf volledig onder in de container met de oplossing.
De etsprocedure duurt ongeveer 6-7 uur.
We maken de basis van draad.
Metingen spelen in dit stadium een belangrijke rol. Laten we de omtrek van het hoofd, de borst, de lengte van de benen en de vleugels bepalen. Op basis van de bestaande centimeters bereiden we het toekomstige frame voor. We wikkelen touw (watten, opvulling polyester) op een draadframe. We ‘kleden’ de vogel erop.
We steken draad in de ledematen van de vogel om hem de gewenste positie te geven en zodat het lichaam van het toekomstige knuffeldier kracht heeft.
Op plekken waar het nodig is, voegen we opvulmateriaal toe aan de dichtheid zodat er geen gevoel van leegte ontstaat.
Als alles klaar is, wordt de vogel met draad aan elkaar genaaid. Gebruik sierspelden om de te naaien delen vast te zetten (voor het gemak).
De vogelogen zijn gemaakt van ballen en kralen van geschikte grootte. Met behulp van een scalpel en een pincet wordt de huid in de incisies opgetild en zit het "oog" op zijn plaats. De originele kleur van dit onderdeel is niet bijzonder belangrijk, omdat voor het gewenste effect zwarte lak of sneldrogende verf wordt gebruikt. Voor hetzelfde doel kunt u de snavel van de vogel behandelen.
Nadat al het werk is voltooid, onderzoekt u de trofee. Veren die uitsteken en niet eenvoudig kunnen worden gepositioneerd door ze glad te strijken, moeten zorgvuldig worden gelijmd.Om dit te doen, brengt u een druppel tweede lijm aan op de basis van de veer.
Sommige vertegenwoordigers van vogels hebben heldere vlekken in kleur (baarden, kammen, oogleden, enz.). Een gedode vogel verliest deze eigenschap gemakkelijk. Je kunt je vroegere aantrekkelijkheid gemakkelijk herstellen door dezelfde nagellak te gebruiken.
Om een opgezette vogel een afgewerkte look te geven, heeft hij een standaard nodig. We zullen een eenvoudige snede van een boom, waarop een houten knoop is geschroefd, schilderen met "eiken" beits.
Het eindresultaat is zo mooi.
