Hoewel de verkoop van zoutzuur beperkt is en moeilijk te koop in de detailhandel, kan iedereen het gemakkelijk maken van polyvinylchloride, een van de meest voorkomende kunststoffen. PVC wordt gebruikt voor het maken van draadmantels, speelgoed en veel huishoudelijke en industriële producten.
Voor onze doeleinden is PVC nodig in de vorm van chips.
Laten we een eenvoudig apparaat bouwen. Er zit water in het glas, waarover de uitlaat van de buis is afgedekt met een rubberen “paraplu”. De snorkel en paraplu mogen het water niet raken. De reageerbuis moet aan de buitenkant volledig droog zijn (anders barst hij). De watten zijn niet strak geïnstalleerd. Verwarm de frieten.
Bij de thermische ontleding van PVC komt gasvormig HCL vrij, dat oplost in water. Als we bovendien niet te maken hebben met puur PVC, maar met kunststoffen die daarop zijn gebaseerd (wat meestal het geval is), komen er naast HCL ook allerlei stinkende, nare dingen vrij in de lucht, dus het experiment moet worden uitgevoerd. onder passende omstandigheden uit.
We gaan door met het proces totdat de chips zwart worden. Het kan langer zijn, maar de HCL zal niet merkbaar toenemen en het wassen van de tube zal problematisch zijn.
Links ziet u een test van een “gekochte” 10% HCL-oplossing, rechts onze “zelfgemaakte” oplossing.Blijkbaar is de concentratie ongeveer
5%.
Het resulterende zoutzuur oxideert metalen (vooral zink), reageert met alkaliën, enz. - over het algemeen gedraagt het zich zoals verwacht van zoutzuur.
