Het eerste ontwerp, weergegeven in figuur 1, is bedoeld voor het monteren van transistors en microschakelingen op printplaten. Het vermogen van de soldeerbout is ongeveer 7 W. Voedingsspanning 6,3 V.
In figuur 1 geven de cijfers het volgende aan: 1 - sluitring 2 - bus; 3 - basis: 4 - dop; 5 - glasvezel; 6 - buis; 7 - steek; 8 stop; 9 - asbestdraad; 10 - verwarmingsspiraal; 11 - handvat.
Het ontwerp van de soldeerbout is traditioneel. Aan het handvat is een koperen buis bevestigd, gemaakt van isolatiemateriaal, waarin de punt wordt gedrukt. Op een koperen buis worden 2-3 lagen glasvezel gewikkeld, waarlangs een verwarmingsspiraal wordt gewikkeld. Van buitenaf is de spiraal geïsoleerd met asbestdraad. Het gehele verwarmingselement is bedekt met een metalen dop van een multi-navulbare balpen. De soldeerbout wordt in de volgende volgorde gemonteerd. De buis wordt verwarmd met een krachtige soldeerbout en op de schacht van de stalen basis gedrukt.Voor meer betrouwbaarheid boort u op de plaats van bevestiging aan de buis een gat met een diameter van 0,8-1 mm en klinkt u er een stuk staaldraad of een spijker in. Op de buis zijn twee lagen glasvezel van 40 mm breed en een nichroomspiraal gewikkeld. De spiraal is een nichroomdraad met een diameter van 0,35 mm (de spiraal van een strijkijzer) met een totale weerstand van 5-5,6 Ohm. Het begin en einde van de wikkeling zijn gedraaid met tussenstukken van 100 mm lang koperdraad met een diameter van 0,6 mm. Het begin van de wikkeling wordt zo dicht mogelijk bij de punt op de buis bevestigd en de nichroomdraad wordt in stappen van 0,3 mm gewikkeld. Vervolgens wordt een dun asbestkoord om de kachel gewikkeld.
Op de handgreep wordt een sluitring geschroefd en door het gat in de handgreep en de sluitring wordt een netsnoer, bestaande uit drie geïsoleerde flexibele geleiders, door drie gaten in de basis gevoerd en aan de sluitring geschroefd, waarbij drie bussen worden geïnstalleerd. De isolatie op het punt van doorgang door de gaten in de basis moet extra worden versterkt met twee of drie lagen glasvezel. Eén van de draden is verbonden met de schacht van de basis met behulp van een verband van blank koperdraad; deze geleider dient om de punt van de soldeerbout te aarden tijdens bedrijf. De overige twee zijn ontworpen om de verwarming op een stroombron aan te sluiten. Er wordt een beschermende behuizing op de kachel geplaatst en vastgezet met een stop van verendraad.
De transformator voor het voeden van de soldeerbout moet een goede isolatie tussen de wikkelingen hebben. De secundaire wikkelingsstroom bedraagt ongeveer 1 A.
Een bijzonder kenmerk van het tweede ontwerp (afb. 2) is het ontwerp van de verwarmer: deze is gemaakt van grafiet en wordt rechtstreeks op de soldeerboutpunt geschroefd. Het ontwerp van de soldeerbout is heel eenvoudig. De punt is gemaakt van een koperen staaf met een diameter van 5 mm en er is een M5-draad op gesneden. Schroef de moer op de schroefdraad tot deze stopt en plaats een metalen ring (Fig. 4).Breng vervolgens een mica-pakking van ongeveer 0,5 mm dik aan en schroef de verwarming voorzichtig vast.
In figuur 2 geven de cijfers het volgende aan: 1 - handvat; 2 - beugel; 3 - punt, 4 - mica afstandhouder; 5 - verwarmingssamenstel; 6 - bloemblad; 7 - mica-pakking; 8 - buis; 9 - grafietstaaf.
De verwarmer is als volgt vervaardigd. Een grafietcilinder wordt stevig in een stuk koperen buis gestoken en gelijk met de randen geslepen. Grafiet kan worden gebruikt uit galvanische cellen of commutatorborstels van een elektromotor. Langs de as van de cilinder wordt een gat met een diameter van 4 mm geboord en voorzichtig wordt een M5-draad afgesneden. Wanneer ze op een punt worden geschroefd, ondergaan de draden aanzienlijke slijtage, dus het is noodzakelijk dat de draden op de punt voldoende schoon zijn en dat hun lengte minimaal is. De verwarmer wordt helemaal in de mica-afstandshouder geschroefd. Vervolgens wordt een bloemblaadjesring op de punt geplaatst, zodat de koperen buis van de verwarmer in de uitsparing van het bloemblad past, en wordt een tweede mica-pakking aangebracht, een tweede metalen ring aangebracht en wordt het hele pakket vastgedraaid met een M5 moer. De punt met de verwarmer wordt met dezelfde moer aan de beugel bevestigd. Een 3,5 mm dikke stalen beugel wordt met schroeven aan de soldeerbouthandgreep bevestigd en dient als verwarmingsgeleider. De tweede geleider wordt op de bloembladring geschroefd.
De bedrijfsspanning van de soldeerbout is ongeveer 1 V, de stroom is ongeveer 15 A. De soldeerbout wordt via het netwerk van stroom voorzien via een step-down transformator. Vanwege het feit dat de verwarmingsstroom aanzienlijk is, moeten de flexibele voedingsgeleiders een doorsnede hebben van minimaal 3x3 mm. De opwarmtijd van de tip tot bedrijfstemperatuur bedraagt niet meer dan 2 minuten. Als u de verwarmingsstroom verhoogt, kunt u de verwarmingstijd tot enkele seconden verkorten.De soldeerbout wordt gekenmerkt door een grote duurzaamheid, omdat de verwarmer hittebestendig is en vrijwel geïsoleerd is van zuurstof uit de lucht.
