Als je geïnteresseerd bent om iets te proberen met deze prachtige, interessante en niet al te ingewikkelde techniek, dan kun je beginnen met een paneel waarop niet zoveel verschillende figuren zullen staan, een soort minimalisme, maar dit zal genoeg zijn voor de eerste keer dat ik al de schoonheid van dit prachtige absorberende proces voel.
Om dit te doen, maak je een stuk piepschuim klaar, ik had toevallig een "grofkorrelig" exemplaar bij de hand, maar er is een nog betere structuur, het heet foamboard, het is ook goed te gebruiken, het is gewoon dunner, en het moet worden gelijmd met een extra basis.Trouwens, sommige mensen, die dit idee op internet hebben gezien en enthousiast zijn geworden, proberen deze techniek op golfkarton te gebruiken, ik waarschuw je onmiddellijk dat niets zal werken (persoonlijk getest).
Over het algemeen heeft u nodig:
1. Schuimplastic van elk formaat,
2. Sjablonen, pen,
3. Kleine stukjes van verschillende kleuren en texturen, vooral met glitter, zien er prachtig uit,
4. Briefpapiermes,
5. Een plat en bot instrument, zoals een nagelvijl, of een tornmesje (stapel), of een houten stok, of zelfs een mes van een briefpapiermes (de botte kant is nodig).
6. Een groot stuk stof bedekt de achterkant van de foto en omlijst deze tegelijkertijd aan de voorkant.
Het lijkt erop dat dit alles is voor nu, maar als je aan het creëren bent, zul je zelf voelen hoe en hoe het handiger is om te werken. Allereerst passen we het gewenste ontwerp toe, ik knip een vlinder uit op een vel papier en teken deze vervolgens eenvoudig over op het schuim. Vervolgens moest ik het opdelen in delen van verschillende grootte, het is als een mozaïek, eerst schetste ik veel kleine details, maar toen besefte ik dat het paneel niet groot van formaat zou zijn, en dat de kleine details gewoon niet zo groot zouden zijn. merkbaar. Daarom was het in het verdere proces noodzakelijk om de mozaïekdelen in te korten en groter te maken. Teken vervolgens een kader. Vervolgens nemen we een briefpapiermes en beginnen we groeven te snijden langs de contouren van het handvat. Het is niet nodig om te diep te gaan - ongeveer 3 mm.
Om wat meer praktijkervaring te krijgen, is het beter om te beginnen met de achtergrond van het paneel. Het had massief (beige) gemaakt kunnen worden, maar ik wilde het ook in verschillende delen opsplitsen, dat zou er interessanter uitzien. Om dit te doen, brengen we de restjes naar het geselecteerde gebied en, nadat we de maat met het oog hebben geprobeerd, snijden we nog een beetje meer af (in reserve) en beginnen we de stof langzaam in onze groeven te stoppen. Hier kunt u verschillende tankhulpmiddelen uitproberen. Maar ze mogen niet veel dikker zijn dan de groeven.We knippen het overtollige af met een schaar, maar als de stof los zit, moet je meer reserve laten (je kunt ook PVA in de groef druppelen). Overigens kunnen de antennes van de vlinder worden getekend met een stift of contourverf. Of je kunt de veters lijmen.
Nu kunnen we ons toekomstige paneel op een groot stuk stof neerleggen en het vanaf de voorkant in het frame stoppen. Het is raadzaam om hem iets aan te spannen, zodat hij nergens uitpuilt.
Bedenk dat je alle nuances van dit handwerk al hebt geoefend en gevoeld, zodat je nu verder kunt gaan met het heerlijkste deel, het “dessert”. Je moet stukken selecteren die mooier en rijker van uiterlijk zijn, bijvoorbeeld zijde, brokaat, fluweel, satijn, nou ja, als dat beschikbaar is natuurlijk, en beginnen uit te zoeken hoe je ze harmonieuzer met elkaar kunt rangschikken. Onderweg kwam alles naar me toe, zoals het uit mijn hoofd kwam, dat is wat ik deed.
En zo mooi is het uiteindelijk geworden. Voor het eerst vond ik het echt leuk. Je kunt wel zeggen dat ik hier verliefd op werd
Kinusaiga-techniek. En als je het ook leuk vond, dan zal ik heel blij zijn dat je ook zoiets wilt proberen. Dus
probeer het - en alles zal zeker lukken!
