Modern comfortabel leven is op de een of andere manier verbonden met verwarming. Dit is een van de belangrijkste mededelingen waarmee rekening wordt gehouden in de fase van het creëren van een ontwikkelingsproject. Centrale warmte- en elektriciteitssystemen draaien meestal op gas. Maar wat te doen als er geen vergassingsleidingen in de buurt zijn, maar er wel warmte nodig is? In dit geval is autonome verwarming uw optie.
Er zijn nogal wat varianten ervan, en ze worden zeer fel besproken op internet. Meestal ontstaan er geschillen rond de winstgevendheid van een bepaald plan, omdat de hoofdtaak van alle zelfgemaakte autonome verwarmingssystemen niet is om hun eigenaren failliet te laten gaan. En nu zullen we naar een van deze economische assemblages kijken.
Operatie principe
De batterij wordt op de gebruikelijke manier verpakt in vier zakken. Op het onderste punt van het begin van de radiator is in plaats van een afsluitkraan een elektrisch verwarmingselement gemonteerd. Op het tegenoverliggende bovenste punt bevindt zich een Mayevsky-klep voor het vrijgeven van overtollige luchtdruk. Volgens het plan van de auteur wordt de radiator door de zwaartekracht gevuld met gedestilleerd water. Het systeem wordt bestuurd door twee thermostaten: water en lucht.
- Radiator;
- Drie standaard fittingen: twee gesloten met pluggen, één leeg;
- Mayevsky-kraan;
- Verwarmingselement (verwarmingselement);
- Twee thermostaten – water en lucht;
- Loodgieterswerk fulente of sleep;
- Drie-aderige voedingskabel voor aarding met een stekker.
- Gas- of andere grote verstelbare sleutel;
- Steeksleutel voor Mayevsky-kraan;
- Schroevendraaier, tang, schildersmes. Assembleren van het verwarmingssysteem
Stap één: bereid de radiator voor en installeer het verwarmingselement
We verpakken de radiatorvoeringen op de gebruikelijke manier, wikkelen afdichtband of slepen met siliconenkit en schroeven ze door rubberen pakkingen. Wij draaien ze vast met een verstelbare of gassleutel. Het verwarmingselement moet worden afgestemd op de binnendraad van de radiator. We schroeven het door de paronietpakking en omwikkelen de draden met rooktape. Bij zijn montage gebruikte de auteur een verwarmingselement met een vermogen van slechts 0,8 kW voor een gietijzeren radiator met 10 secties. De berekening kan worden gemaakt met behulp van de volgende formule en geselecteerd volgens de meegeleverde tabel (foto).
Stap twee - vul de batterij
Bereid de koelvloeistof voor (gedestilleerd water). Eén sectie gietijzeren batterijen bevat ongeveer 1,5 liter vloeistof. We plaatsen de radiator horizontaal en gieten koelvloeistof via een gieter of slang door de zwaartekracht. Het uiteindelijke vloeistofniveau moet het begin van de Mayevsky-kraan bereiken, waardoor er een luchtspleet in de batterij achterblijft. Nadat u de radiator hebt gevuld, schroeft u de kraan door de rubberen pakking in de huls en drukt u lichtjes aan met een steeksleutel.
Stap drie - sluit thermostaten aan
De sleutel tot de rationaliteit van een dergelijk verwarmingssysteem is de economische werking van het verwarmingsapparaat (verwarmingselement). In ons geval wordt verwarming uitgevoerd in twee media met verschillende dichtheden: water en lucht. Daarom moeten er twee thermostaten zijn.Daarnaast is er ook een gietijzeren radiator, die zijn eigen thermische weerstand, thermische geleidbaarheid en warmteoverdrachtscoëfficiënten heeft.
De waterthermostaat is verantwoordelijk voor het beperken van de verwarming van de koelvloeistof in de radiator. Meestal wordt het als standaardtoevoeging aan het verwarmingselement geleverd en is het een apparaat in de vorm van een sonde met aan het uiteinde een temperatuursensor. We steken het in het technologische gat en verbinden het met het verwarmingselement. Met behulp van een reostaat stellen we een limiet in voor de temperatuur van het water in de batterij.
De luchttemperatuur in de kamer wordt geregeld door een eenkanaals luchtthermostaat. Het kan in de buurt worden geplaatst. De meeste zijn compact, intuïtief in gebruik en kunnen op vrijwel elk oppervlak, zoals een muur, worden bevestigd. Het werkingsprincipe is vergelijkbaar met dat van een schakelaar, dus om hem op het systeem aan te sluiten, hoeft u alleen maar de nul- of fase-onderbreker aan te sluiten waaruit u kunt kiezen. Er is ook één thermische sensor op het lichaam aangesloten, die naar wens kan worden uitgebreid. De thermostaat is elektronisch regelbaar en bevat slechts twee modi voor het instellen van de temperatuur: aan en uit. Het geheugen van zo'n apparaat is vluchtig, het verbruik is niet meer dan 3 W.
We combineren de thermostaten in één circuit, waarop we het verwarmingselement aansluiten. We installeren de radiator op zijn plaats en lijmen de muur eronder met folie-isolatie. Deze maatregel zal het warmteverlies naar de omhullende structuren verminderen en de werking van het systeem nog economischer maken.
