De essentie ervan is dat de waterstof die vrijkomt tijdens de reactie brandt met een blauwe vlam.
Reagentia
We hebben dus nodig:
- Zoutzuurconcentratie 15%;
- Kopersulfaat;
- Aluminiumfolie.
We zullen het experiment uitvoeren in een glazen pot.
Je kunt een petrischaaltje of een bekerglas als vat gebruiken. Ik raad het gebruik van een kolf af, omdat de zuurstofstroom naar binnen moeilijk zal zijn vanwege de smalle hals van de kolf.
Experiment
Voordat u dit experiment uitvoert, raad ik u ten zeerste aan om vertrouwd te raken met de veiligheidsmaatregelen bij het werken met zuren.
Giet een theelepel vitriool in een pot en voeg 40 ml zuur toe. De oplossing wordt groen door de vorming van het complexe koperion-tetrachloorcupraat [CuCl4]2-.
Nu hoeft u alleen nog de aluminiumfolie toe te voegen. Het is bedekt met een oxidefilm, maar het resulterende complex vernietigt het snel. Vervolgens reageert een deel van het aluminium met het zuur, de vergelijking voor deze reactie is:
Zoals uit de reactie blijkt, komt waterstof vrij.
De rest van het aluminium heeft een wisselwerking met het complex en verdringt koper ervan:
Reacties treden snel op, waarbij grote hoeveelheden warmte vrijkomen.
De vrijkomende waterstof brandt goed in de lucht, laten we deze in brand steken.
De smalle vlamstroom wordt geassocieerd met de kenmerken van de hals van de pot, en de rijke blauwe kleur wordt eraan gegeven door koperionen die in de oplossing aanwezig zijn.
Laten we hetzelfde experiment doen, maar in een andere container:
Wanneer al het aluminium heeft gereageerd, wordt de oplossing grijs met vlekken van gereduceerd koper op het oppervlak. Het moet worden verdund met veel water en in de afvoer worden gegoten.
Er zit sediment op de bodem:
Je moet er ook vanaf komen, want na het filteren bleef er een lichtbruin neerslag op het filter achter en dit kan geen koper worden genoemd.
Conclusie
En hiermee wordt dit artikel afgesloten. Deze ervaring kan worden gedemonstreerd in scheikundelessen op school. Veel succes met jullie herhaling allemaal!
