Werken met een bijl met een dergelijk defect wordt lastig en uiteindelijk onmogelijk, maar ook ronduit gevaarlijk. Een zware metalen kop met een scherpe snijkant en van het handvat afvliegende hoeken kunnen immers de persoon die de defecte bijl gebruikt of de mensen in de buurt verwonden.
Wat zijn de “wortels” van dit defect? Waarom raakt het mondstuk los? Het was tenslotte ooit volgens alle regels gemaakt, heel strak, en zelfs op het moment van verzwakking bleven de wiggen op hun plaats en vielen ze er niet uit, wat aan het defect kon worden 'toegeschreven'.
De reden is dat het hout geleidelijk vocht verliest, de vezels uitdrogen en kleiner worden in volume. De dichtheid van het mondstuk neemt af en verdwijnt na verloop van tijd volledig.
Hieronder zullen we de methode bekijken om de kop van een bijl aan het handvat te bevestigen om de periode van het losmaken van de bevestiging van delen van het hakgereedschap naar de verre toekomst te elimineren of op zijn minst terug te dringen.
Hoe je een bijl stevig op de bijlsteel plaatst
Voor het succes van de komende taak moet er rekening mee worden gehouden dat de bijl een uitgangsgat heeft dat groter is dan de inlaat. Dit wordt gedaan zodat het na het afstellen en installeren van de hendel mogelijk is om deze met meerdere wiggen vast te zetten.
Het is erg belangrijk om de juiste handgreep voor dit gereedschap te kiezen. Om dit te doen, brengen we het oog van de bijl aan op een vel papier met de uitvoerzijde en traceren we de binnenomtrek met een potlood of een stift.
Vervolgens knippen we langs de contour eenvoudig het resulterende figuur uit met een schaar, die qua vorm en grootte een kopie is van het uitgangsgat van onze bijl. Het zal voor ons als sjabloon dienen om een bijl op de markt te kiezen.
Om dit te doen, passen we een papieren maat aan het uiteinde toe en selecteren we degene die zo goed mogelijk overeenkomt met onze sjabloon. Deze aanpak zal, naast het maken van de juiste keuze, het paswerk tot een minimum beperken.
De geselecteerde bijl moet ongeveer 2-3 dagen op een verwarmingsradiator (in de winter) of in de zon (in de zomer) worden geplaatst, waarbij u hem van tijd tot tijd omdraait zodat hij volledig droogt.
Nadat het houten handvat volledig is opgedroogd, kunt u beginnen met het definitief bevestigen aan de bijl.
Om dit te doen, plaatsen we de kop op de bijlsteel, waarbij we 5-7 mm van het uiteinde afstappen, en aan de andere kant een lijn tekenen met een potlood, die de grens aangeeft van hoe de kop op de steel past.
We passen het eerder gesneden papieren sjabloon op het uiteinde van het handvat en trekken het langs de contour met een potlood.
Met behulp van een grote houtrasp bewerken we de bijlsteel van alle kanten binnen het mondstukgebied, waarbij we ons concentreren op de contour die op het uiteinde van de steel is gemarkeerd.
Nadat we de hendel volgens de sjabloon langs de contour hebben gedraaid, beginnen we hem te passen (let op!) tot aan het uitgangsgat van de bijlkop.
Voorzichtig, om niet los te laten, verwerken we de hendel totdat deze ongeveer 10 mm in het inlaatgat van de kop komt.
Met behulp van een schuifmaat meten we het inlaatgat op en bevestigen dit op ons meetapparaat.
Vervolgens vergelijken we de op de remklauw aangegeven maat met de overeenkomstige maat op de bijlsteel. Wij zorgen ervoor dat de meter die erop staat niet uitvalt. Als we nu het teveel aan het handvat verwijderen, krijgen we een omgekeerde kegel (vergelijkbaar met een kurk in een champagnefles).
We voeren onze plannen uit met dezelfde rasp die we al eerder gebruikten, waarbij we het uiteinde van de bijl aanpassen aan het uitgangsgat van de bijl.
Wij controleren de houtverwijdering door middel van metingen, zodat deze niet verzwakt. We meten de hoogte van het uitlaatgat van de kop en vergelijken deze met het inlaatgedeelte van de bijl. Ze moeten gelijk aan elkaar zijn of het handvat moet iets kleiner zijn.
De afmeting aan de uiterste grens van het mondstuk moet duidelijk kleiner zijn dan aan de inlaat. Dit is de zogenaamde omgekeerde kegel.
Wij controleren de dikte van de bijl bij de in- en uitgang. En volgens deze parameter zou een duidelijke omgekeerde tapsheid voelbaar moeten zijn.
We verwijderen een kleine afschuining rond de omtrek van het eindgedeelte van de bijl om ervoor te zorgen dat deze in het ingangsgat van de bijl terechtkomt. Hiervoor gebruiken we dezelfde rasp. Deze handeling wordt als voltooid beschouwd als de kop, na het met de hand inbrengen van het mondstuk, stevig op het handvat wordt gehouden.
We tekenen met een potlood een longitudinale lijn in het midden van het uiteinde van de bijl, een andere - loodrecht op de eerste en iets boven het geometrische midden van de dwarsdoorsnede van het uiteinde.
Volgens de markeringen maken we sneden voor drie wiggen, die niet ongeveer een centimeter reiken tot de achterrand van de kopbevestiging op de bijlsteel.
We zorgen er opnieuw voor dat de handgreep vrij in het uitlaatgat past en slechts een klein beetje in het tegenovergestelde.
We installeren de bijlsteel in het ingangsgat van de bijlkop en slaan meerdere keren krachtig op de andere kant totdat deze de gewenste positie bereikt.
Het enige wat we hoeven te doen is vooraf voorbereide houten wiggen op de lijm plaatsen. Eerst installeren we een longitudinale (grote) wig en vervolgens transversaal - twee kleine.
Om dit te doen, smeert u hun zijoppervlakken in met lijm en plaatst u ze op hun plaats, terwijl u er lichtjes op tikt met een hamer.
Nadat u alle drie de wiggen hebt geïnstalleerd, hamert u ze zo lang mogelijk samen met krachtige hamerslagen.
De uiteinden van de wiggen die buiten blijven, kunnen op een slijpmachine worden afgehouwen of eenvoudigweg worden afgesneden met een ijzerzaag.
De uiteindelijke afwerking van het uitgaande uiteinde van de bijl met wiggen gebeurt handmatig met grof schuurpapier. Het kan ook worden gebruikt om andere delen van het handvat te behandelen, zodat het comfortabel in gebruik is en niet in uw handen wrijft.
Je kunt de bijl laten staan in de positie die we tot nu toe hebben bereikt. Maar dan zal het na korte tijd hetzelfde lot ondergaan als het oude product dat we in het begin hebben gedemonstreerd: de hechting zal eerst verzwakken en dan volledig verdwijnen. Het hulpmiddel wordt onbruikbaar. De reden is bekend: vocht uit de houtvezels zal verdampen, het zal uitdrogen en de dichtheid van het mondstuk zal verdwijnen.
Om dit te voorkomen, is het noodzakelijk om het uiteinde na de definitieve installatie en het vastzetten te behouden, dat wil zeggen door het te laten weken in drogende olie, olieverf of lijm (je kunt PVA gebruiken, maar epoxy is beter). Door deze behandeling kan het vocht dat in het hout achterblijft niet verdampen, waardoor de dichtheid van het mondstuk wordt verstoord. Indien mogelijk is het raadzaam om de gehele bijlsteel aan deze behandeling te onderwerpen.
