Oude fotofilms zijn als een koffer zonder handvat: het is onhandig om te dragen en het is zonde om hem weg te gooien. Je kunt ze uiteraard naar elke fotostudio brengen en afdrukken. Maar dit is lang en duur. Bovendien is het afdrukken en opslaan van foto's in ons digitale tijdperk geen goed idee; ze hebben de onaangename eigenschap dat ze vervagen en krassen. Het is gemakkelijker om ze in digitale vorm te converteren en op een flashstation of harde schijf op te slaan. En bekijk het wanneer je maar wilt. In de masterclass van vandaag wil ik je vertellen hoe je thuis foto's van ontwikkelde film kunt digitaliseren. Dit is een snel en zeer interessant ding. En het allerbelangrijkste: u heeft geen professionele of dure apparatuur nodig. De enige uitrusting die je nodig hebt is een mobiele telefoon met een goede camera, die iedereen heeft, en een eenvoudige foto-editor.
Zal nodig hebben
- Doos zonder deksel, circa 20x15x8cm. (LWH)
- Twee stukken dik karton, iets groter in oppervlak dan de onderkant van de doos.
- Een stuk wit of mat dun plastic.
- Mobiele telefoon met een goede camera en foto-editor.
- Liniaal.
- Schaar.
- Briefpapier mes.
- Een eenvoudig potlood.
- Een kleine lamp of zaklamp.
Digitalisering van films
Eerst moet u met een liniaal de lengte en breedte van één frame meten.
Vervolgens brengen we deze parameters met een eenvoudig potlood over op een van de kartonnen vellen. In het midden. Knip de resulterende rechthoek uit.
Herhaal dezelfde procedure met het tweede vel karton.
Vervolgens maken we aan de zijkanten van het uitgesneden rechthoekige raam, ingesprongen met een centimeter, sneden die iets langer zijn dan de breedte van het raam. Van deze snede, nog een centimeter verder, maken we een tweede soortgelijke snede. Herhaal aan de andere kant van het raam. Het zou er zo uit moeten zien:
Nu moet je de lichtdiffuser uit de zaklamp uitknippen, uit mat of wit plastic. We meten de breedte van de sneden aan de zijkanten van het raam en snijden een plastic tape van dezelfde breedte uit, ongeveer 8-10 centimeter lang.
Vervolgens rijgen we de film door de sneden, over de plastic tape, zoals weergegeven in de afbeelding.
We verwijderen alles wat onnodig is van de tafel en kunnen interfereren, zetten een doos, plaatsen er een zaklamp in, zetten hem aan en plaatsen er een structuur bovenop met een fotografische film er doorheen.
Plaats een tweede vel karton erop, zodat de vensters elkaar raken. Dit is nodig zodat er tijdens het fotograferen geen overtollig licht op de camera valt. Nu gaan we op zoek naar het frame waarin u geïnteresseerd bent en fotograferen het met behulp van macrofotografie.
Het resultaat was een negatief beeld. Het is tijd om met een foto-editor te werken. We openen de resulterende foto in de juiste applicatie, selecteren het fragment dat we nodig hebben en snijden het bij. Soortgelijk:
Open vervolgens de filters in de applicatie, zoek de actie “kleuren omkeren” of “negatieve” actie en klik erop. En onze foto krijgt onmiddellijk natuurlijke kleuren.
We passen het contrast, de helderheid en de verzadiging aan en slaan dit op in het geheugen van het apparaat.
Het resultaat is een redelijk begaanbare en leesbare digitale foto.
En daarbij wordt ook rekening gehouden met het feit dat ik bij daglicht fotografeerde, wat ongetwijfeld niet het beste effect heeft op de kwaliteit van het eindresultaat. Het is uiteraard beter om dit in de schemering of in het donker te doen, dan is het beeld duidelijker. Welnu, de staat van de film zelf kan niet anders dan het resultaat beïnvloeden. Ik heb het al sinds begin jaren negentig. En zelfs zonder beschermbuis. Het lag gewoon in een doos met rommel. Als uw folie niet versleten is en op de juiste manier is bewaard, zal het resultaat wederom veel beter uitkomen. Zo kunt u in slechts een paar minuten een digitale versie krijgen van een afbeelding uit een oude fotofilm. Dit is uiteraard geen professionele digitalisering, maar toch is het resultaat ook niet slecht.
