Het solderen van aluminium gebeurt met behulp van tin-loodsoldeer. Maar het proces wordt gecompliceerd door het feit dat aluminium moeilijk te vertinnen is. Meestal worden platte aluminium oppervlakken of aluminiumdraden aan aluminium of aluminium aan koper gesoldeerd.
De reden voor het slechte solderen van aluminium is te wijten aan het feit dat het zelf een zeer actief metaal is en in de lucht onmiddellijk wordt bedekt met een zeer dunne maar duurzame laag oxidefilm, die dit metaal beschermt tegen atmosferische invloeden.
Zelfs als je het oppervlak van het metaal schoonmaakt met gewoon schuurpapier en het probeert te vertinnen, zal niets werken, omdat het metaal binnen enkele seconden bedekt is met dezelfde oxidefilm.
Twee veel voorkomende manieren om aluminium thuis te solderen
Er zijn 2 oplossingen voor dit probleem: het metaal strippen onder een beschermend medium, of gebruiken gespecialiseerde fluxen. In het eerste geval bedekken we het oppervlak met minerale olie en proberen het te vertinnen.
Om dit te doen, beginnen we het oppervlak van het metaal onder het oppervlak van de olie te krassen, waardoor de oxidefilm wordt verwijderd. Tegelijkertijd laat de olie geen zuurstof in het metaal doordringen en oxideert deze niet.
Een klein gebied kan worden gereinigd met een krachtige soldeerbout, aangezien aluminium een zeer thermisch geleidend materiaal is en zodra we het oppervlak verwarmen, begint de temperatuur erop te dalen.
Daarom nemen we tin-loodsoldeer en wrijven dit in, maar zelfs onder een laagje olie is dit erg moeilijk om dit te doen, toch werkt deze methode nog steeds als je lang blijft wrijven. Nadat het oppervlak is "vertind", verwijdert u de olie en soldeert u de koperdraad.
In de tweede optie gebruiken we een gespecialiseerde vloeimiddel voor het solderen van aluminium, dat alle elementen bevat die de oxidefilm aantasten en reageren met het metaal zelf, wat het solderen vergemakkelijkt.
In dit geval is het soldeer op lage temperatuur, dat we op het oppervlak laten vallen, en we zien dat er sissen optreedt, dat wil zeggen dat de flux zelf in wisselwerking staat met het metaal, en daarom treedt vertinnen op, en is het mogelijk om de draad te solderen.
Nu solderen we de draden aan elkaar. Merk op dat de eerste methode onder olie niet geschikt is voor het solderen van draden vanwege het ongemak van de plaats en de zeer moeilijke organisatie van de voeg. En hier vloeimiddel voor soldeerdraden - een onvervangbaar iets. Als er een sissend geluid hoorbaar is, heeft het vertinnen plaatsgevonden en is er sprake van overlap van de draden.
Laten we vervolgens proberen de draden aan te sluiten, wanneer het uiteinde van de ene draad in een veer wordt gedraaid en er een andere draad in wordt gestoken. Om ze met elkaar te verbinden, moet het contact worden vertind, dus bedekken we het met vloeimiddel en verzegelen het.
Laten we de kwaliteit van het solderen controleren. Bij de eerste en tweede methode kwamen de draden met moeite los. Daarom zijn beide methoden absoluut werkbaar. Ze kunnen worden gebruikt om een aluminium oppervlak te vertinnen, behalve dat de eerste methode alleen geschikt is voor vlakke oppervlakken en de tweede (met vloeimiddel) voor het solderen van draden.
