Het controleren van de fundering.
Zelfs als u zeker weet dat de ondergrond vrijwel ideaal is, kan een extra controle geen kwaad. Controleer de basis voor de tegels met behulp van de pleisterliniaal en het gebouwniveau. Als u erg kieskeurig bent en eist dat uw werk voldoet aan GOST's en SNiP's, dan is een afwijking van het niveau van 1 mm per 1 m heel acceptabel. De opening wordt op dezelfde manier beoordeeld bij het controleren van het vlak met behulp van de regel.
De eisen kunnen uiteraard nog hoger zijn. Het moet echter duidelijk zijn dat het verlangen van de tegelzetter naar de hoogste kwaliteit hoogstwaarschijnlijk wordt beperkt door de kwaliteit van de tegels. En het komt in de regel niet altijd overeen met dezelfde GOST-normen. Dure geïmporteerde tegels zijn bijvoorbeeld vaak gebogen, zoals een propeller. En pogingen om deze exemplaren opzij te zetten zullen niet altijd helpen om zelfs de eenvoudigste toleranties te handhaven.
Advies:
De ondergrond moet niet alleen vlak zijn, maar ook duurzaam, stofvrij en vetvrij. Bij twijfel over de sterkte van de ondergrond dient deze zorgvuldig te worden gegrond met een diep doordringende primer.
Nadat u zich ervan heeft verzekerd dat de basis voor het leggen van de tegels vrijwel ideaal is, kunt u direct doorgaan met de installatie zelf.
Afbeelding eerste rij.
Het werken met tegels begint meestal met het tekenen van rijen. Je kunt niet alleen een lijn van de eerste rij tekenen, maar ook een lijn die er loodrecht op staat. En het heeft geen zin om te veel lijnen te tekenen, omdat het bijna onmogelijk is om het verloop van de naden te voorspellen - vanwege de onnauwkeurige afmetingen van de tegel zelf.
Voordat u lijnen tekent, moet u een paar regels onthouden:
1. Begin met de installatie vanaf de meest zichtbare en toegankelijke plaats - voornamelijk vanaf de ingang van de kamer;
2. De opening tussen de tegel en de muur mag niet groter zijn dan 15 mm, anders wordt deze niet bedekt door de plint;
3. Muren zijn uiterst zelden perfect evenwijdig en loodrecht;
4. Het knippen en plakken van smalle stukjes, vooral in de vorm van een “wortel”, is uiterst ongewenst;
5. Als de voorgestelde tekening een paneel is, moet deze op de meest zichtbare plaats worden geplaatst - in het midden van de kamer, en op basis hiervan moeten lijnen worden getekend.
Meestal probeert de tegelzetter de tegels van de eerste rij niet te snijden, wat in de regel afhangt van de kromming van de startmuur. Nadat je zo'n muur voor jezelf hebt geïdentificeerd, zou je uitstekende plaatsen aan de onderkant moeten vinden - nullen. Dit gebeurt aan de hand van een regel.
Het is vanaf deze nullen dat je de grootte van de tegel opzij moet zetten als je begint met tekenen. Meestal nog 5 mm erbij zodat de tegel precies past. Hierdoor ontstaan er verschillende markeringen op de vloer. Het is duidelijk dat ze niet allemaal op dezelfde rechte lijn liggen.U kunt echter zonder problemen iets in het midden en zo dicht mogelijk bij de loodlijn van de dwarsmuur kiezen. Het blijft om ervoor te zorgen dat de muuropening overal met een plint wordt afgedekt. En nu is de eerste rij getekend.
Advies:
Bij het verdunnen van tegellijm moet u begrijpen dat er meerdere batches zijn en dat ze allemaal dezelfde consistentie moeten hebben. Als het oppervlak van echt hoge kwaliteit is, kan het mengsel dunner worden gemaakt, zoals yoghurt. Een belangrijk punt is de afwezigheid van niet-vermenging.
Het leggen van de eerste rij.
Vanaf de ingang mag je de allereerste tegel niet zo leggen dat deze het lopen niet hindert. Markeer het eenvoudig met een potlood. En onder de overige tegels in de rij kun je lijm aanbrengen.
Advies:
Het handigst is om de lijm zorgvuldig aan te brengen onder een bepaald aantal tegels. Hoe groter hoe beter. Het belangrijkste is dat je ze allemaal kunt bereiken.
Nadat je verschillende "cakes" op de vloer hebt gegooid, worden ze geëgaliseerd met een gewone spatel en wordt al het overtollige materiaal verwijderd met een "kam", dat wil zeggen een ingekeepte spatel. De grootte van deze kruidnagels hangt overigens af van de kwaliteit van de basis en de grootte van de tegel. De meest populaire "kam" heeft tanden van 8 - 10 mm. Bij het aanbrengen van lijm moet u proberen de lijn niet gedeeltelijk te bedekken.
Advies:
De grootte van de gebruikte kruisen is afhankelijk van de kwaliteit van de tegel. Voor vloertegels van gemiddelde kwaliteit worden doorgaans kruisjes van 3 mm gebruikt.
Nu kunt u de tegels leggen. Dit moet zonder druk gebeuren, waarbij er onmiddellijk gaten overblijft voor de kruisen. Nadat u de tegels met lijm op het vloeroppervlak hebt gelegd, moet u kruisjes voor de tegels plaatsen. Vervolgens wordt de pleisterliniaal genomen en aangebracht op het te testen gezichtsvlak. Indien nodig kunnen sommige tegels lichtjes worden aangedrukt of opgetild.Maar het is onwenselijk om een aanzienlijke hoeveelheid lijm toe te voegen, omdat dit dit in de toekomst zeker zal beïnvloeden. Het is beter om meerdere tegels op het probleemgebied te verplaatsen.
Advies:
Om de ene hoek van de tegel iets omhoog te brengen, moet je de andere hoek iets naar beneden drukken - de tegenoverliggende hoek diagonaal.
Nadat u het vlak van de gelegde tegels heeft gecontroleerd, moet u ervoor zorgen dat alle tegels langs de lijn liggen. Om dit te doen, hoeft u alleen maar de pleisterregel op het einde van de gelegde rij tegels aan te brengen. Daarnaast zou het nuttig zijn om te kijken of het vliegtuig zich aan het niveau houdt. En het is prima als het basisoppervlak een beetje niet-horizontaal is. Als de tegel er maar strikt evenwijdig aan was.
Advies:
Om de parallelliteit van de tegels en de basis te controleren, kunt u een baken gebruiken. Voor dit doel is een stuk gipsvezelplaat, gipsplaat of iets anders met een dikte van 9-10 mm geschikt. Dit baken wordt eenvoudig op het basisoppervlak geplaatst en vervolgens wordt de pleisterregel in de hand genomen.
Het centrale deel leggen.
Nadat ze de eerste rij tegels hebben gelegd, beginnen ze het meest volumineuze en zichtbare deel van het oppervlak te installeren. Feit is dat elke keramische tegel onvolmaakt is qua afmetingen. Zelfs in hetzelfde pakket kunnen kopieën qua formaat verschillen. Met behulp van kruisen wordt dit nadeel natuurlijk enigszins verzacht. In de regel wordt het duidelijkste en mooiste gedeelte echter precies op het startpunt verkregen. Dit gebied moet zich op een zichtbare plaats bevinden. En het is beter om alle verschuivingen naar onmerkbare randen te verplaatsen.
Advies:
Kruisen voor tegels zijn aan het uiteinde meestal dunner dan aan de voorkant. Hierdoor heeft elk kruis twee werkgroottes, wat een grote hulp is bij het afstellen van gewrichten.
Vloertegels zijn vaak behoorlijk groot.Als u lijm onder een groot aantal tegels aanbrengt, zal het daarom moeilijk zijn om ze te bereiken. Het is echter heel goed mogelijk om zes stukken onder de knie te krijgen. En de in één klap gelijmde tegels zijn erg handig om aan te passen en te verplaatsen als dat nodig is. Als je zo'n fatsoenlijk stuk vloer hebt gelegd, kun je bovendien meteen hetzelfde ernaast leggen. De eerste heeft in dit geval geen tijd om uit te harden, wat betekent dat, indien nodig, elke tegel kan worden gecorrigeerd.
Advies:
Het heeft geen zin om de vlakheid van elke tegel te controleren; de oneffenheden ervan belemmeren een objectieve beoordeling. Op de voorkant kunt u een pleisterliniaal plaatsen als de tegels in een rechthoek liggen. Als ze maar geen tijd hadden om elkaar vast te pakken. Dan is het mogelijk om de tekortkomingen te elimineren.
Stukken knippen en leggen.
Veel tegelzetters laten het snoeien tot de volgende dag liggen om ervoor te zorgen dat de tegels goed drogen. Als u echter met een goed voorbereid oppervlak werkt, kost het leggen van het hoofdvolume zeer weinig tijd. Een middelgrote keuken kan bijvoorbeeld in slechts een paar uur worden ingericht. De vraag is: waarom zou u het snoeien niet meteen doen?
En om verse tegels niet te vertrappen, gebeurt het trimmen gelijktijdig met het leggen van het hoofdvolume. Uiteraard zul je op sommige plaatsen paden moeten verlaten, die onderweg ook met tegels zullen worden bestraat.
Advies:
Vaak laat het glazuurpatroon je niet toe om de stukken in willekeurige volgorde te snijden en te draaien. Om overmatig gebruik van tegels te voorkomen, kunt u echter volledig onzichtbare plaatsen vinden, bijvoorbeeld onder het keukenblok.
Het eigenlijke snijden van keramische of porseleinen tegels wordt uitgevoerd met behulp van verschillende gereedschappen en technologieën:
• Haakse slijper (slijpmachine);
• Elektrische tegelsnijmachine;
• Handmatige tegelsnijmachine;
• Exotische methoden (glassnijder, wolfraamdraad, decoupeerzaag met wolfraamvijl).
Voor een onervaren tegelzetter zal het waarschijnlijk het handigst zijn om met een elektrische tegelsnijder te werken. Het is waar dat het niet altijd beschikbaar is, maar een positief resultaat van het gebruik ervan is gegarandeerd. Bovendien zijn alle snijranden in de regel verborgen onder de plint.
Maar een gewone kleine molen is het gemakkelijkst te verkrijgen. En het vinden van cirkels voor het snijden van porseleinen tegels is geen probleem. Het is waar dat het gebruik van deze tool enige vaardigheden vereist, maar je kunt gewoon oefenen.
Advies:
Er kunnen problemen optreden bij het maken van gaten voor bijvoorbeeld verwarmingsbuizen. Maar in feite kan dit probleem worden opgelost met een gewone tang of een kleine gassleutel. Ze hoeven alleen maar beetje bij beetje de tegel af te bijten. Het belangrijkste is om niet te veel te bijten, om het niet verkeerd te breken.
De stukken worden in de regel zonder problemen gelijmd. Overigens is het vaak gemakkelijker om lijm op een stuk aan te brengen dan op de ondergrond. Het belangrijkste is om het te bevochtigen met water.
Nadat u alle tegels hebt laten drogen, voegt u de tegelvoegen af.
