Materialen en gereedschappen:
- een boormachine met een doorslijpschijf van 40 mm voor hout of een vijl voor metaal;
- wegwerpbekers 0,5 l;
- stamper en vijzel;
- soldeer;
- soldeervloeimiddel;
- grof zout;
- zetmeel;
- 5 cc spuit;
- insuline spuit;
- krimpkous.
Bereiding van soldeerpasta
De soldeerstaaf moet tot een fijn poeder worden gewreven. Om dit te doen, kunt u een metalen vijl gebruiken, wat lang duurt, of een boormachine met een houten schijf gebruiken.
In tegenstelling tot een vijl raken de tanden niet verstopt met soldeer. Omdat zaagsel zich verspreidt wanneer het met een boormachine wordt gezaagd, moet je er een verzameling voor opbouwen van een afgesneden wegwerpglas.In dit geval moet het soldeer zelf in de zak zitten om al het poeder te behouden.
Het is belangrijk om de staaf onder een scherpe hoek op de rand van de doorslijpschijf te plaatsen, dan wordt deze tot fijner stof gewreven. Zorg ervoor dat u uw handen uit de buurt van de schijf houdt.
Het resulterende zaagsel wordt in een vijzel gegoten. Er wordt grof zout aan toegevoegd en alles wordt met kracht ingewreven met een stamper. Terwijl je maalt, moet je nieuw zout toevoegen, omdat de kristallen van het oude worden vernietigd.
Gemalen zaagsel wordt verdund in water. Het zout lost op, waardoor het resterende residu vermalen soldeer wordt. Om het volledig te ontzouten, moet je het een paar keer spoelen. Nadat het sediment is bezonken, wordt het water afgevoerd.
Zetmeel wordt verdund in een kleine hoeveelheid koud water. Nadat het is geroerd om alle deeltjes te wegen, wordt de oplossing in kokend water gegoten.
Aan het natte sediment van soldeervijlsel wordt een beetje water toegevoegd. Het mengsel wordt geroerd totdat de deeltjes worden gewogen en in hete gelei worden gegoten. Na zeer grondig roeren wordt het glas met de gecombineerde oplossingen met rust gelaten totdat zich een neerslag vormt.
In een dikke geleimassa zakt alleen zwaar soldeer naar de bodem. De lichtere kleine deeltjes drijven naar de top. De gelei wordt in een andere container gegoten om het sediment niet te verstoren. De pasta is uitsluitend gemaakt van kleine zwevende deeltjes. Om ze te extraheren, moet je meer water aan de gelei toevoegen om de concentratie zetmeel te verminderen, waardoor de dikte afneemt. Hierdoor kan de suspensie een beetje zinken. Daarna moet de toplaag van de oplossing zonder soldeerpoeder worden afgetapt. De procedure wordt herhaald totdat de zetmeelconcentratie verwaarloosbaar wordt en het neerslag snel begint uit te vallen.
Na het spoelen van het zetmeel moet het sediment van kleine soldeerdeeltjes eruit worden geperst door het in een servet te vouwen.Na een grove dehydratatie wordt de massa gedroogd in een papierbak. Deze batterij duurt 10 minuten. Het gedroogde sediment is aan elkaar geplakt. Je kunt ze met je vinger door een servet wrijven.
Aan gedroogd fijn zaagsel wordt soldeervloeimiddel toegevoegd. De flux/poederverhouding bedraagt ongeveer 40/60 per volume. De ingrediënten worden tot een pasta gemengd.
De pasta wordt in een medische spuit van 5 mm met een langwerpige zuiger geplaatst. De tuit moet met behulp van een krimpkous op de insulinespuit worden aangesloten.
Druk op de zuiger van de grote spuit om de pasta in de insulinespuit te persen. Met deze methode zal het stromen zonder luchtzakken te vormen.
Vervolgens kan de resulterende pasta worden uitgeperst door een dunne naald van een medische spuit, of een dikkere naald uit vloeimiddel. Hierdoor kunt u de voeding aanpassen aan de grootte van de te solderen onderdelen. Het voordeel van deze pasta is het vermogen om diep in kleine haarvaten door te dringen. Het is natuurlijk niet zo eenvoudig te maken, maar het proces is interessant en het solderen ermee is een plezier.
Solderen LED.
