Een elektromotor bestaat uit twee delen: een stator en een rotor. De rotor (ook wel het anker genoemd) is het meest complexe onderdeel. Het bestaat uit een as met een magnetische kern waarin de wikkeling is gelegd. De uiteinden van de wikkeling zijn verbonden met de platen (lamellen) van de collector.
Laten we beginnen met diagnostiek. Het belangrijkste apparaat dat we nodig hebben is multimeter.
Laten we eerst de elektromotor demonteren en het anker verwijderen. Het moet onderzocht worden. Vaak is wikkelschade met het blote oog zichtbaar. Als de kapotte draden en de kortsluiting niet zichtbaar zijn, voeren we drie tests uit.
1. 180 graden-test
- Multimeter ingesteld op weerstandsmeetmodus, meetlimiet 200 Ohm.
- We verbinden de sondes met twee precies tegenovergestelde contacten van de collector. Deze twee punten liggen 180 graden uit elkaar.
- Wij meten weerstand. We onthouden of schrijven op.
- Vervolgens voeren we metingen uit in een cirkel, tussen de resterende tegenoverliggende platen.
Laten we het samenvatten. De weerstandswaarden zelf zijn voor ons niet interessant. Het belangrijkste is dat ze hetzelfde zijn. Dat wil zeggen, als multimeter bleek tijdens de eerste meting bijvoorbeeld een waarde van 1,5 Ohm, dan zou er dezelfde weerstand moeten zijn tussen de overige tegenover elkaar liggende platen. Als de weerstand tussen sommige punten groter is dan ̶̶, dan is er sprake van een breuk in deze wikkeling. Als de weerstand daarentegen kleiner is, is er sprake van kortsluiting.
De grafiek toont duidelijk een interne kortsluiting in een van de wikkelingen.
2. Testen van aangrenzende contacten
- Het apparaat blijft in dezelfde positie - weerstandsmeting, limiet 200 Ohm.
- Sondes multimeter verbinden met twee aangrenzende collectorplaten.
- Wij doen een meting en onthouden het resultaat.
- Vervolgens voeren we metingen uit tussen het volgende paar contacten. En zo verder, in een cirkel.
- Laten we de resultaten vergelijken.
Bij deze test gaat het, net als bij de vorige, om gelijkheid van waarden. En net als bij de vorige test duidt een toename van de weerstand op een breuk in de wikkeldraad, en een afname van de weerstand op een kortsluiting.
De grafiek toont een interne kortsluiting tussen de windingen in een van de wikkelingen.
3. Controle van de kortsluiting naar de carrosserie
- Multimeter ingesteld op weerstandsmeetmodus ̶̶ 200 Ohm.
- We plaatsen één sonde van het apparaat op de collectorplaat, de tweede op het ankerlichaam (as of magnetisch circuit).
- We meten één voor één tussen elke lamel en het lichaam.
Als de multimeter “1” weergeeft, is er geen kortsluiting naar de behuizing. Als er waarden worden weergegeven, of “0” en er klinkt een pieptoon, dan is de isolatie kapot.
Test resultaten
Het motoranker is operationeel als:
1. De weerstand tussen alle tegengestelde contacten is gelijk.
2.De weerstand tussen alle aangrenzende contacten is gelijk.
3. De weerstand tussen de collectorplaten en de behuizing is gelijk aan oneindig “1”.
Aanbevelingen
Elektronische multimeters, vooral voor huishoudelijk gebruik, vertonen enige fouten. Daarom is het beter om een aanwijsapparaat te gebruiken. Als die er niet is, is het raadzaam om de fout in de metingen te bepalen en er rekening mee te houden. Dit gebeurt als volgt:
- in de weerstandsmeetmodus, met een limiet van 200 Ohm, sluit u de sondes met elkaar aan;
- als de instrumentwaarde “nul” is, is er geen fout;
- als er een ander getal is in plaats van nul, is dit een fout.
Laten we zeggen dat de multimeter 0,1 Ohm aangeeft. Dit betekent dat bij de eerste en tweede test een weerstandsverschil kleiner dan 0,1 Ohm niet als schade wordt beschouwd.
Veiligheidsmaatregelen
Bij het controleren van de rotor moeten de volgende veiligheidsmaatregelen in acht worden genomen:
- Koppel vóór het demonteren de elektromotor los van het netwerk;
- Een beschadigd anker kan scherpe randen, gescheurde commutatorplaten of beschadigde draden hebben die uitsteken. Gebruik daarom werkhandschoenen.
