Een verhaal over de batterijdichtheidsindicator. Het gaat over dat ‘groene oog’ dat in een van de blikjes zit gemonteerd. Laten we uitzoeken wat het werkelijk laat zien en of we het moeten geloven.
De grootste mythe over deze indicator is dat deze de batterijlading controleert. Er schuilt echter enige waarheid in, omdat de lading rechtstreeks verband houdt met de dichtheid van de elektrolyt. Maar als we ons er alleen op concentreren als het gaat om de noodzaak om de batterij te onderhouden, raken we de batterij kwijt. Wanneer deze indicator van kleur verandert, is het meestal te laat om de oplader in te schakelen. En andersom hoeft de batterij niet altijd opgeladen te worden als het groene oog verdwijnt. Laten we het beginnen uit te zoeken.
- groene kleur – alles is in orde, de batterij werkt;
- zwarte kleur – lage elektrolytdichtheid, moet worden opgeladen;
- witte kleur – laag niveau, water toevoegen.
Kleuren kunnen variëren tussen verschillende fabrikanten - in plaats van zwart kan er rood zijn, en in plaats van wit kan er zwart zijn. Meer details vindt u in de batterij-instructies.En de meest betrouwbare informatie van deze sensor wordt verkregen in het derde geval, wanneer het nodig is om water toe te voegen. Al het andere moet in twijfel worden getrokken. Waarom?
Groen oog van de batterij. Wat is er mis met hem
Wat is de laadindicator? Dit is de eenvoudigste ingebouwde hydrometer die reageert op veranderingen in de elektrolytdichtheid. Dankzij het speciale ontwerp zijn in het venster drie verschillende kleuren te zien, die overeenkomen met de drie toestanden van de batterij. En ik moet zeggen dat dit allemaal feilloos werkt, er valt niets kapot te maken. Wat vinden we niet leuk?
De indicator is ontworpen voor een bepaalde elektrolytdichtheid en verandert van kleur wanneer deze onder de 60% van de nominale waarde daalt. Maar de batterij moet worden opgeladen wanneer deze 70-80% van zijn lading verliest. Zelfs bij een dergelijke ontlading bestaat de mogelijkheid dat de elektrolyt bevriest. Nee, het zal natuurlijk niet tot ijs bevriezen, maar het zal inactief worden bij blootstelling aan lage temperaturen. En de accu zal de starter niet meer aanzwengelen.
De dichtheid is ook afhankelijk van de omgevingstemperatuur. En bij kou wordt de oplossing in de potten dikker, de concentratie neemt toe. De indicator licht op met een “groen oog”, wat aangeeft dat alles normaal is. Maar in feite blijkt de batterij leeg te zijn.
En in de hitte wordt het tegenovergestelde effect waargenomen: de elektrolyt wordt vloeibaar, de dichtheid neemt af. De indicator geeft aan dat er moet worden opgeladen. Hoewel die noodzaak in werkelijkheid niet bestaat. In dit geval kookt de oplossing tijdens het opladen, worden de platen vernietigd en valt de batterij uit. Dit zijn de temperatuurparadoxen.
Voor het eerst werden dergelijke indicatoren geïnstalleerd op hybride onderhoudsarme batterijen. Het wordt ook bijna altijd in calcium geïnstalleerd.Een klassieke hydrometer met een lamp kan er niet in worden geplaatst vanwege het ontbreken van vulpluggen. De fabrikant is van mening dat dergelijke batterijen gedurende hun gehele levensduur geen onderhoud behoeven.
Waarom werd het niet geïnstalleerd in de oude “6ST55” en “6ST60”, een ogenschijnlijk handig ding? Daarom was er in oude batterijen een groot verbruik van water om te koken. Men geloofde dat de chauffeur elke twee weken de pluggen zou losdraaien, water zou toevoegen en de dichtheid zou meten met een klassieke hydrometer.
Doe Maar. Is het je opgevallen dat de oplaadindicator meestal in een van de middelste blikjes wordt geplaatst. Maar het zou juister zijn om dit als laatste redmiddel in te stellen. Waarom? Omdat de elektrolyt daarin het meest kookt, werken ze in een verbeterde modus ten opzichte van de andere. Omdat de terminals zich op de buitenste oevers bevinden. En het zou verstandiger zijn om de toestand van de elektrolyt in deze probleembanken te controleren.
Laten we het samenvatten. Maak verstandig gebruik van deze ingebouwde indicator voor een bijna lege batterij. Je kunt zijn getuigenis niet blindelings geloven. Het is beter om periodiek het laadniveau en de spanning te controleren met behulp van instrumenten: een betrouwbare hydrometer met een lamp, een lastvork en multimeter.
Dit zal veel correcter zijn.
