Deze methode om de kwaliteit van autokoelvloeistoffen te bepalen is al lang bekend, maar veel autobezitters weten er bijna niets van en nemen hun toevlucht tot complexe procedures waarbij gebruik wordt gemaakt van koken, invriezen of branden, waarvan sommige eenvoudigweg onmogelijk zijn om thuis uit te voeren.
De voorgestelde methode is eenvoudig, gemakkelijk te implementeren en, belangrijker nog, absoluut duidelijk en ondubbelzinnig. De namaak openbaart zich onmiddellijk en komt dus niet in het koelsysteem van uw auto terecht, waardoor deze wordt behoed voor snelle vernietiging en hoge restauratiekosten.
Hoe u de kwaliteit van antivries of antivries thuis kunt controleren
Om het te implementeren heb je gewoon zuiveringszout en een lepel nodig. We gieten de geteste koelvloeistof in een plastic wegwerpbeker, die zowel antivries als antivries kan zijn, geproduceerd op basis van propyleenglycol of ethyleenglycol. Dit zijn de eenvoudigste alcoholen die voorkomen dat de koelvloeistof bevriest bij temperaturen van -20 tot -30 graden Celsius.
Maar sommige onzorgvuldige verkopers voegen zuur toe aan gedestilleerd water in plaats van propyleenglycol of ethyleenglycol, en kleuren het met de juiste kleurstoffen. Deze vloeistof bevriest ook niet bij temperaturen van -20 tot -30 graden Celsius, maar de kosten van een dergelijk product zijn 3-4 keer goedkoper dan antivries of antivries op basis van propyleenglycol en ethyleenglycol.
Een dergelijke vloeistof, bereid op basis van zuur en in de auto gegoten, zal na korte tijd het blok, de cilinderkop, de koppakking, de pomp, de leidingen, de koelradiator, enz. beginnen te vernietigen.
Om koelvloeistoffen op natuurlijkheid en kwaliteit te controleren, hebben we gewone zuiveringszout en een eetlepel nodig. Het volstaat om een kleine hoeveelheid baking soda in een doorzichtig wegwerpbekertje te gieten met de vloeistof die wordt getest en alles zal onmiddellijk verschijnen.
Als het antivriesmiddel natuurlijk is, zal een snufje zuiveringszout onmiddellijk neerslaan en voor onbepaalde tijd op de bodem blijven liggen zonder enige interactie met de te testen vloeistof, aangezien noch propyleenglycol noch ethyleenglycol reageert met zuiveringszout.
Een heel ander beeld zal worden waargenomen als frisdrank in de zuurgebaseerde vloeistof terechtkomt. Het zal onmiddellijk heftig reageren met het zuur, waarbij schuim op het oppervlak ontstaat en gas vrijkomt, dat met een merkbaar gesis uit de beker zal ontsnappen. Bovendien zal er geen bezinksel op de bodem van het glas achterblijven, omdat de frisdrank volledig zal reageren met het zuur.
