Blanks voor de componenten van een dergelijke lier zijn te vinden tussen onnodig metaalafval. Een paar bewegingen met een slijpmachine, een paar lasnaden aanbrengen en een simpele handlier is klaar.
Door zijn compactheid neemt hij niet veel ruimte in beslag in de kofferbak van een auto, maar helpt hij gegarandeerd de auto uit sneeuw, modder, sloot, moeras etc. te trekken. Bovendien fungeert de bestuurder of passagier zelf als lier. drijfveer.
Hoe je een handlier maakt met eenvoudige materialen
Het grootste deel van onze handmatige lier zal in de winter een stalen pin zijn, aan één uiteinde licht spits, met een diameter van 18-22 mm en een lengte van 60-70 cm. In de zomer vervangen we deze door een koevoet met een diameter van 28 mm en een lengte van ongeveer 100 cm, omdat bij warm weer de grond ontdooit en niet zo sterk is als in de winter.
Het tweede deel van een stuk buis met geboorde dwarsgaten en daarin gesneden draden met twee bouten wordt bevestigd aan een pen of koevoet. De bus is aan de bovenkant versterkt met een ring van stalen staaf die langs de buitenrand is gelast.
Bovenop de pin plaatsen we nog een langere buis totdat deze de huls raakt waarvan de schaal aan de onderkant van de buis is gelast. We lassen in de lengterichting de poten van een halfronde boog, gebogen van een krachtige staaf, aan de bovenkant van de buis.
Om een handlier te gebruiken en de auto uit gevangenschap te trekken, hebben we bovendien een schephandvat, een handboormachine, een kleine voorhamer, een staalkabel of een sleepval en een gassleutel nodig (om de pin uit de grond te trekken). ).
Terwijl de auto rijdt, slaan we een stalen pin voor of achter, afhankelijk van de omstandigheden, in een bepaalde hoek weg van de auto, nadat we eerder een gat hebben geboord met een boor. We bevestigen de sleepval aan het oog van de pijp die op de pin is geplaatst. Aan de onderkant van de buis, op een pin boven het grondoppervlak, bevestigen we de bus met twee bouten.
Voor de zekerheid gooien we op enige afstand van de pin een overbodig kleed, een oude jas of een stuk stof over de val. Als de val breekt, wordt de energie ervan gedoofd door dit materiaal.
Om de illusie te wekken dat een wiel in een greppel valt, plaatst u er een schoen onder, zet u de auto op de handrem en schakelt u eerst terug. We laten een merkteken achter tegenover het midden van het wiel. In ons geval is dit de tweede schoen.
We steken de hendel van een schop in het oog op de buis en draaien de buis, de sleepval begint er omheen te wikkelen en de auto beweegt geleidelijk van zijn oorspronkelijke plaats en het wiel verlaat de greppel.
De hierboven besproken methode kan extreem vereenvoudigd worden. Het is voldoende om een koevoet, een handvat en een sleepval te hebben. We slaan de koevoet in de grond, bevestigen een handvat dwars op het bovenste gedeelte, plaatsen een vallus aan de korte kant en beginnen het handvat rond de koevoet te draaien. De val, om een koevoet gewikkeld, trekt de auto naar buiten.
